| อนุทิน ... ๒๘๔๙|
"เดินสวนทาง"
...
เห็นการเดินสวนทางพลางได้คิด
ไม่มีถูกมีผิดแต่หวั่นไหว
ความรู้สึกลึกล้ำมีมากมาย
เพียงสุดท้ายเราเดินหรือวิ่งวน
เดินสวนทางทางโน้นกับทางนี้
เดินสวนทางคนดีหรือฉ้อฉล
เดินสวนทางกับหัวใจใครบางคน
กำลังใจยังเปี่ยมล้นเต็มหนทาง
...
(ตอบเป็นบทกวีจากบันทึก เดินสวนทาง ของอาจารย์ปริม)
เดินไปเดินมาเวียนหัวแล้ว
คำเมือง เขาเรียก "เมาหัว" ครับ คุณชลัญ 555