อนุทิน 108460

ถ้าเราทำงานหรือทำอะไรสักอย่างเพื่อสร้างคุณค่าให้ตัวเอง มันคงต่างจากเราทำอะไรสักอย่างเพราะเรามีคุณค่าในตัวเองอยู่แล้ว

เราให้เพราะเรามีคุณค่า เราไม่ได้ให้เพราะเราต้องการคุณค่า

โจนาธานลิฟวิงส์ตัน ว่าไว้ว่า "นกมิได้บินเพื่อแสวงหาอิสรภาพ แต่นกบินเพราะมันมีอิสรภาพ ที่จะโบยบิน"

การแสดงออกถึงอิสรภาพและคุณค่านี้เอง เป็นสิ่งที่ทำให้เรามีแรงบันดาลใจ

ณัฐฬส วังวิญญู

สวัสดีครับกระชับแน่น...สุดยอดครับอาจารย์เอก

อ้อ...อ.เจน นั่นเอง

สบายดีนะครับ???

เราให้เพราะเรามีคุณค่า เราไม่ได้ให้เพราะเราต้องการคุณค่า

ประโยคทองนี้ นำไปต่อยอดขยายผลในฝันแล้วค่ะ

ลงไปถึงก้นบึ้งของจิตใต้สำนึก แบบไม่มีกำแพงใดๆขวางกั้น

และทำการรื้อโครงสร้าง จัดระบบ ระเบียบภายใน เรียบร้อย

น่าทึ่งมากค่ะ แยกแยะได้...ชัดเจน กองนี้มีราคา เก็บดีๆ ชิ้นนี้ ไม้อัด...เสริมมา...ผุแล้ว ทิ้งไป...ฯลฯ

อนุทินของครูเอก กลายเป็นคลื่นดนตรีบำบัดไปซะแล้ววว:)

ยังมีต่อนะ เมื่อคืน มีทั้งฉากบู๊ ทรหดสุดและฉากสวยงาม

รถกระบะขนปุ๋ย...พะเนิน ฝ่าลำธารอันไหลเชี่ยวกราก กระดอนเหิรฟ้าสองรอบ ตะแคงเกือบๆๆ... รอดวุ้ย :)

และเนียนๆ มีแม่ มีพี่ มีน้อง มีเพื่อน ร่วมกิจกรรมกันอย่างสอดคล้องกลมกลืน จำได้ทุกขั้นตอนกระบวนการ เหมือนดูหนังเลยค่ะ

ขอบคุณมากมายเลยนะคะ

ป.ล. การถอดบทเรียนส่วนตัว มักได้จังหวะหลังจากเพียรอย่างคร่ำเคร่ง จนเมื่อยล้า นอนดีก่า แต่มาในฝันเป็นซีรีส์เลยค่ะ 555 ขอบคุณอีกครั้งนะคะ