อนุทิน 1083

กลับมาถึงบ้าน เสียงโทรศัพท์ดังตั้งนาน ได้ยินกันทุ้ก..คนแต่ต้องควานหากันนานเชียวเพราะแม่คุณเอาไว้ล่างสุดของถุงผ้าใส่สมบัติสารพัดนึก ต้องขอบคุณอ.หมอแป๊ะ-คนโทรอย่างแรงที่ไม่หมดความอดทน บ่นมาตามสายเสียงดังเลยว่าตามหาพี่โอ๋ยากจริง จริ๊ง...มีมะม่วงที่คุณหนึ่งเขียนถึงในบล็อกฝากมาให้ พี่โอ๋ยังไม่ได้เข้าไปอ่านบล็อกเลย เดี๋ยวจะไปตามอ่านและเขียนบันทึกขอบคุณซะหน่อย บอกอ.แป๊ะไปว่าไม่ต้องเอามาให้ เดี๋ยวไปเอาเอง คุณท่านตอบกลับมาเป็นภาษาปะกิดบอกว่าลูกจะได้ไม่รู้ จะไปดูหนัง เดี๋ยวฝากไว้ที่บ้านให้ก็แล้วกันถ้าพี่โอ๋ไปไม่ทันเวลามีคนอยู่ที่บ้านกับ 2 สาวน้อย 

จัดการกับข้าวของที่ซื้อมา กว่าจะเรียบร้อย รวมทั้งอาหารเที่ยงก็บ่ายกว่าแล้ว ฝนทำท่าจะมาเลยชวนพี่วั้นซิ่งมอร์เตอร์ไซต์ไป (ซิ่งจริงๆลูกเรา บั๊ม เบิ๊ม เพื่อนลุยหมดไม่มีชะลอ เลี้ยวก็เอียงซะหลายองศา หัวเราะชอบใจเวลาแม่บ่นซะอีก)

หอบหนังสือ "เพื่อนรัก" ตั้งแต่เล่ม 1 ถึง 10 (เล่มบางๆ)ที่ชาว"สตรีสาร"จัดทำ กับ CD ที่"เผา"ภาพฝากไปให้พี่ติ๊กและพี่ๆที่วอร์ดสูติฯ (เอาไปส่งด้วยตัวเองไม่ถึงสักที) ไปให้

เก็บหนังสือเซ็ตนี้ไว้ไว้นานมากแล้ว รู้สึกว่าอ.แป๊ะน่าจะเป็นคนที่เห็นคุณค่าก็เลยพาไปฝาก อ.แป๊ะอ่านให้น้องแป้ง น้องจ้าด้วย เขียนโน้ตไว้ด้วยว่าให้ส่งต่อถึงน้องหนุน น้องนนท์ของคุณหนึ่งด้วยก็ได้

ได้มะม่วงมา 3 ชนิด 4 ลูกงามๆทั้งนั้นเลย เดี๋ยวจะเอารูปขึ้นบันทึกด้วย (แต่เน็ตช้ามากๆ หวังว่าจะเอาขึ้นได้รอด นะคะ เพี้ยง เพี้ยง) เห็นแล้วคิดถึงอ.จัน คนทีทำให้เราได้ของฝากจากคนที่ไม่เคยพบกันเล้ย...มาหลายรายแล้ว คุยกันทางบล็อกทั้งน้าน....เลยปอกแบ่งครึ่งทั้ง 3 ชนิดเอาใส่กล่องไปฝาก แถมด้วยมะยมเชื่อมที่ทำเองเอาใส่กระปุกที่อ.เหน่เคยให้น้ำพริกมา คิดถึงน้องต้นไม้ด้วยได้โอกาสพอดีเลย