อนุทิน 103979

โอ๋-อโณ

เป็นวันที่รู้สึกสบายใจขึ้นอย่างเต็มที่จริงๆ เพราะได้เห็นคุณย่าของสามหนุ่มแบบมีสติสัมปชัญญะเต็มร้อยเป็นครั้งแรกในรอบ 2 เดือนครึ่งที่ท่านมาอยู่กับพวกเรา พี่เลี้ยงพาลุกมานั่งเก้าอี้ คุยกับพวกเราได้แม้จะต้องพยายามอ่านปาก แต่ก็รู้เรื่องเป็นส่วนใหญ่เพราะท่านออกท่าทางบอกพวกเราไปด้วย สั่งการได้อีกด้วย ให้เราไปอยู่ข้างๆด้วยกันแล้วให้พี่เลี้ยงเป็นคนถ่ายรูปให้ จากที่เราเป็นคนเที่ยวเก็บภาพท่านในมุมต่างๆด้วยความสุขใจ และท่านยอมนั่งจนถึงเวลาที่พี่เลี้ยงตกลงกันไว้ ทั้งๆที่ท่านง่วงนอน จะขอขึ้นเตียงนอน แต่พอบอกว่าปอดจะได้ทำงานได้ดีขึ้น และกลางคืนจะได้นอนได้ยาวๆ อย่าเพิ่งรีบนอนตอนนี้ ท่านก็ตกลง แต่พอถึงเวลาปั๊บก็เตือนทันที เราได้คุณย่าคนเก่งคนเดิมกลับมาแล้ว...ดีใจจริงๆ