อนุทิน 103671

ความเกลียดเหมือนคุกมืด

คนน่ารังเกียจอาจอยู่ข้างบ้าน ในที่ทำงาน หรือแหล่งท่องเที่ยว ถ้าคุณหาทางเป็นอิสระจากความเกลียดไม่ได้ โลกทั้งใบก็ไม่ต่างจากคุก!

บางคนติดคุกมาทั้งชีวิต ติดทุกวัน ไม่เคยออกมาเป็นอิสระกับฟ้าแจ่มแห่งความรัก มัวแต่ยอมทนมืดบอดราวกับติดใจความเกลียดอยู่ไม่สร่าง

ไม่ว่าจะเกลียดอะไร มันก็คุกมืดทั้งนั้นครับ คนรู้ตัวว่าเกลียดแล้วมืด เกลียดแล้วเป็นทุกข์ ถึงต้องหาทางแหกคุกให้ได้ จะได้สว่างเต็มเสียที

ถ้าข้างบ้านเสียงดัง พูดจากันหยาบคาย ตั้งวงเหล้าร้องคาราโอเกะไม่เว้นแต่ละคืน เหมือนอยากแกล้งพอกพูนความเกลียดไว้กับใจเรา ให้หนาขึ้น หนาขึ้นทุกที กลายเป็นผูกใจเจ็บอาฆาตได้อย่างยั่งยืนไป

แต่ยังมีคนโชคร้ายมากกว่านั้น บางคนต้องย้ายบ้านหนีเพื่อนบ้านที่ฉีดยาฆ่าแมลงจนแพ้รุนแรง ขอร้องก็ไม่เลิก บอกว่าจะตายก็ไม่ฟัง

เรื่องของเพื่อนบ้านนี่เป็นเครื่องสะท้อนได้เหมือนกัน ว่าเราจะต้องชดใช้กรรมหนัก กลาง หรือเบาแค่ไหน แต่แค่ระหว่างใช้กรรม เราพยายามกำจัดความเกลียดไปด้วย นี่ก็ถือว่าเปลี่ยนการขาดทุนให้เป็นกำไรขึ้นมาเห็นๆแล้ว

ความมีเหตุมีผลนั่นแหละคือประตูสู่อิสรภาพ การยอมถูกกิเลสครอบงำนั่นแหละทางลงคุก คนที่เอาความเกลียดมาเป็นอุปกรณ์ฝึก คือคนที่มีสิทธิ์พบสวรรค์นิพพานมากกว่าใคร

วิธีทำใจให้เป็นอิสระจากความเกลียดนั้น...

๑) ขั้นต้นสุด คือ ฝึกห้ามคำพูดและการกระทำ ในทางรุนแรงเป็นการโต้ตอบศัตรูหรือคู่อริ

๒) ขั้นกลาง คือ ฝึกให้อภัยเป็นทาน อันนี้ต้องฝึกที่ใจ โดยพิจารณาว่าความเกลียดเป็นโทษ เป็นโรคที่เกิดกับใจเราเอง ไม่ใช่โรคที่เกิดกับเขา เมื่อเห็นว่าเป็นโรคของเรา ไม่ใช่ของเขา ในที่สุดใจจะฉลาด อยากหายจากโรค และมีแก่ใจทิ้งโรคเสียได้ ไม่ต่างจากคนคุกเห็นดีเห็นงามที่จะเป็นอิสระจากคุกเสียที

๓) ขั้นสุดท้าย คือ ฝึกเห็นความเกลียดเป็นภาวะมืดชั่วคราว เหมือนเงาบังจิต ถ้าเรายอมอยู่ในเงามืด ก็เสียเวลาในชีวิตอยู่กับความมืดไปเปล่าๆ ไม่ได้สว่างขึ้นเลย อย่าห้ามตัวเองไม่ให้เกลียด เพราะเป็นไปไม่ได้ แต่เห็นความเกลียดไม่เที่ยงด้วยการสังเกตไป มืดได้ก็สว่างได้ เหมือนเงาเมฆเคลื่อนจากการบดบังแสงจันทร์ ในที่สุดเมื่อถูกความเกลียดครอบงำ เราจะเข้าโหมดสังเกตความไม่เที่ยงไปเองเป็นอัตโนมัติ และไม่แช่อยู่กับเงามืดนาน เป็นทุกข์นานไปเปล่าๆครับ

เลิกเกลียดเขา บางทีอาจเห็นความน่ารังเกียจที่ยังเหลืออยู่ในเรา แล้วมีแก่ใจซักฟอกตัวเราเองให้สะอาดขึ้นตามลำดับด้วย

ดังตฤณ ธันวาคม ๕๔

 

เช้านี้ฝนตกพรำ ๆ อากาศเย็น เอาธรรมะใกล้ตัวฉบับปลายปี 2554 มาฝากค่ะ

..ฝนตก อากาศเย็น รักษาร่างกายให้อบอุ่น ดูแลสุขภาพกันนะคะ..^{_^}