อนุทิน 101659

...... วันเวลา กับ ใจตน ......

วันเวลามีไม่มากนัก ..... (จริงไม๊ ??)

เผลอแผล็บเดียวก็ผ่านไป ..... (หรือไม่จริง ??)

ปีก่อนเอาของคนบ้านเหนือ ..... (เอาไรเขามา ..)

ปีนี้ต้องคืนคนบ้านใต้ ..... (ต้องคืนไป กรรมมันมองไม่เห็น รึใครเคยเห็น??)

ทรัพย์สินไร่นาฉ้อฉลโกงเขามา ..... (ดูเขาทำ ดูดุ๊)

เหมือนดอกไม้บานยามเช้า ..... (แล้วไง ??)

เย็นลงก็โรยรา ..... (ก็มันไม่จีรังน่ะดิ มีมาก็ย่อมมีไป .. ตามธรรม)

ทำร้ายเขา... ถูกเขาทำร้าย...เมื่อไรจะหยุด .....(ไร้อาณาเขต)

ก่อเรื่องเกิดราว... เมื่อไรจะสิ้นสุด .....(ไร้พรมแดน)

จิตใจคนร้ายยิ่งกว่าอสรพิษ ..... (กิเลสปูพรมนุ่มๆ เชิญให้เดินเสมอ)

เวรควรแก้.... ไม่ควรก่อ..... (ธรรมะจึงเป็นมรรคาแห่งการต่อต้าน.. ปล้ำกับมัน)

 

ทุกนาที.. พึงสำรวจตรวจตราใจตน ..... (สาธุ)