สารคามยามนี้นะพี่น้อง

เปิดครรลองKMอย่างเต็มที่

เป็นการนัดจอมยุทธวิธี

มาช่วยคลี่วิชาการสู่ชุมชน 

(ผูกแขน ผูกไว้เป็นพันธมิตรทางวิชาการ)

UKM11 เริ่มแล้วครับเมื่อวานนี้ ทุกเครือข่ายมหาวิทยาลัยให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก แต่ละแห่งนำทีมด้วยคณาจารย์ที่เป็นเสาหลักของมหาวิทยาลัยทั้งนั้น ท่านคณบดีรองและอธิการพาลูกทีมมาร่วมงานอย่างคับคั่ง น่าปลื้มใจแทนมหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคามเจ้าภาพที่ได้รับเกียรติและเป็นที่สนใจอย่างมาก โดยเฉพาะชาวBlogสายพันธมิตรวิชาการ งานนี้มีลูกสาวชาวใต้มาร่วมงานด้วย หนูเมตตา  ชุมอินทร์ จากมหาวิทยาลัยสงขลานัครินทร์ เธอมาพร้อมกับลองกองกล่องใหญ่และทุเรียนกวนจากแป๊ดลูกสาวหุ่นอนามัย  ยังมีขนมกรุบกร๊อบอีกหลายชนิด เราตั้งวงแจกกันกินเพลินไปจนถึงคืนสุดท้าย 

(ลูกสาวบ้านนี้เป็นเด็กอ้วนท้วนอนามัยดี)

 มีสาวน้อยนางหนึ่งเธอเดินมายกมือไหว้และถามว่าจำได้ไหมว่าเป็นใคร ..หน่วยความจำในสมองหมุนติ้ว8ตลบครึ่ง นึกไม่ออกว่าหนูคนหน้ากลมแป้นคิ้วโก้งดั่งคันศรที่นั่งต่อหน้านี้คือใครกันหนอ  

จำได้ไหม นึกออกไหม 

เธอถามย้ำ..คนที่รูปเล็กๆในกล่องสี่เหลี่ยมในG2Kไงละ

เธอแย้มนิดๆ  

สุดท้ายได้คำเฉยว่าเธอชื่อน้องตูน พอรู้ว่าเป็นหนูเจนจิต  รังคะอุไรแน่แล้ว ก็ทักทายกันไฟแลบ เธอสวยสดใสกว่าในภาพมากนัก ต้องมีเวลานั่งนึกนานๆจึงเห็นเค้าคลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นหนูตูน เธอบอกข่าวดีว่าตอนนี้การเรียนลุล่วงจบไปแล้ว ต่อไปคงจะมีเวลาเขียนBlogมากขึ้น เพื่อเป็นหลักฐานในการจ๊ะเอ๋กันครั้งแรก เราถ่ายภาพไว้เป็นหลักฐาน ทั้งภาพเดี่ยวและภาพหมู่กับทีมมหาวิทยาลัยนเรศวร ดูเหมือนอาจารย์ในคณะตั้งความหวังไว้วับๆแวมๆ ว่างเมื่อไหร่จะไปนอนคุยกันกับพวกเราชาวเฮฮาศาสตร์ที่มหาชีวาลัยอีสาน  

สิ่งที่ผมคาใจมากในครั้งนี้ คือไม่ได้แวะเวียนเข้าไปทำความรู้จักกับท่านคณาจารย์ที่มาจากมหาวิทยาลัยต่างๆ ในสมองมันตะกุกตะกักกับเรื่องที่พัวพันตามจังหวะแห่งเวลา ทำให้ผมไม่ได้พบอาจารย์อมรวิชช์ นาครทรรพ แต่ท่านก็ยังฝากหนังสือไว้ให้ แต่โลกนี้ยังสดใสครับ อย่างน้อยก็ได้เจอรศ.อนุชาติ พวงสำลี คณะบดีคณบดีคณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล  ผศ.ดร.วิบูลย์ วัฒนาธร อาจารย์บีแมน แห่งมหาวิทยาลัยนเรศวร รศ.ดร.อรรณพ  วราอัศวปติ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ที่ปรึกษาอาวุโสของเรา สำหรับท่านอื่นขอเรียนเสียดายอย่างสุดซึ้งที่วาสนาอักเสบ ไม่ได้ไปทักทายท่าน ขอติดเป็นการบ้านไว้ก่อนนะครับ