ขอให้ ... (บทกวีอารมณ์อวยพร ก่อนเขียนบันทึก)


 

ขอให้ ...

 

 

...

ขอให้ จุดเริ่มต้น บนบันทึก
ขอให้ นึกสนุก จึงค่อยเขียน
ขอให้ ใช้ทุกอย่าง เป็นบทเรียน
ขอให้ ใช้ความเพียร เรียนรู้งาน

ขอให้ ตวัดนิ้วมือ เป็นอักษร
ขอให้ เขียนโคลงกลอน อักษรหวาน
ขอให้ วาดลายเส้น เป็นตำนาน
ขอให้ ได้พบพาน หมู่มิตรดี

ขอให้ ใส่ความสุข ในความเห็น
ขอให้ ใส่ความเย็น เป็นสุขี
ขอให้ ใส่ความรัก ไม่ย่ำยี
ขอให้ ใส่ความดี แด่มิตรเรา

ขอให้ ตอบมิตรบ้าง เมื่อว่างงาน
ขอให้ ไม่ทิ้งนาน แล้วค่อยตอบ
ขอให้ ความคิดนั้น ดูรอบคอบ
ขอให้ คำตอบนั้น ไม่ปันใจ

ขอให้ อ่านบันทึก แล้วนึกถึง
ขอให้ ความตราตรึง ส่งถึงได้
ขอให้ ความรู้สึก ตรองตรึกไป
ขอให้ ส่งหัวใจ ไปให้เธอ

ขอให้ รักห่วงใย ส่งไปถึง
ขอให้ รักสุดซึ้ง ถึงเสมอ
ขอให้ รักสุดใจ หมายถึงเธอ
ขอให้ รักเธอเสมอ ... เธอคนเดียว

...

 

 

 

บ้านปลายดง แห่ง หางดอย

ณ เชียงใหม่

๒ ตุลาคม ๒๕๕๔

๐๒.๕๗ น.

 

 

......................................................................................................................................................................

อารมณ์อวยพร ก่อนเขียนบันทึก ...

 

จุดเริ่มต้นเกิดจากไปคิดเรื่อง การที่ใครสักคนจะเริ่มต้นมาเขียนบันทึก ใน Gotoknow จึงคิดถึงพฤติกรรมของผู้เขียนบันทึกที่เกิดขึ้นที่เป็นประจำ ๆ

 

เพราะ "การเขียน" ทำให้เกิด "ความเพียร"

เพราะ "การเขียน" ทำให้เกิด "การฝึกฝน"

เพราะ "การตอบ" ทำให้เกิด "กัลยาณมิตร"

เพราะ "การตอบกลับ" ทำให้เกิด "เครือข่ายแห่งมิตร"

เพราะ "การอ่านแล้วตอบ" ทำให้เกิด "ความใส่ใจต่อเพื่อน"

 

เสมือน "แอบรัก แอบคิดถึง" ใครบางคนก็ได้

ใครจะรู้ นะครับ ;)...

 

บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)

 

......................................................................................................................................................................

 

หมายเลขบันทึก: 463426เขียนเมื่อ 2 ตุลาคม 2011 03:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 20:51 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

สวัสดีค่ะอาจารย์

เพียงเริ่มเขียนก็ได้เติมสิ่งดีๆให้ชีวิต บทกลอนเพราะมากค่ะ

ชื่นชม เมื่ออ่าน บันทึกนี้ เต็มที่ มีสุข ทุกงานเขียน

กัลยาณมิตร สนใจ ได้แวะเวียน อ่านเขียน เรียนรู้ สู่ความงาม

บทกลอนสร้างสรรค์สังคม (บล็อก)อีกแล้ว

โปรดขยายความนี้หน่อย ได้ไหมคะ

ขอให้ คำตอบนั้น ไม่ปันใจ

คุณหมอบางเวลา ป. กุ้งเผา ;)...

สำหรับคำว่า "ขอให้ คำตอบนั้น ไม่ปันใจ" ...

คำว่า "ไม่ปันใจ"  หมายถึง การตอบความคิดเห็นสำหรับผู้ที่มาเยี่ยมบันทึกของเรา โดยหัวใจของเรามุ่งมุ่นที่จะพูดคุยในประเด็นต่าง ๆ กับเขา (สมาชิกท่านนั้น) เพียงคนเดียว ไม่วอกแวก แอบคิดถึงใคร อิ อิ ... อ่ะ เป็นความรู้สึกถึงการให้ความสำคัญ ความใส่ใจ ครับ

นั่นแหละ คือ "ไม่ปันใจ" ณ ที่นี้ ครับ ;)...

แอบอ่านเป็นบางครา

ปล่อยเวลาเป็นบางที

ไม่อยาก Ment ตอนนี้

กดนิ้วชี้ชอบอย่างเดียว

(อ้าว !!! Ment ไปซะแล้ว)

:),

อ่ะ ... พลาดมือ 555

ขอบคุณครับ คุณหมอ ทพญ.ธิรัมภา ;)...

สวัสดีค่ะ

แวะมาอ่านบทกลอนในบันทึกนี้ค่ะ

เป็นบทกลอนที่ไพเราะ และมีคุณค่าค่ะ

ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้นะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ...

แอบมาอ่านบทกลอนเพราะๆ

อ่านแล้ว...ให้ความรู้สึกดีๆ

ขอให้....เขียนต่อไปเรื่อยๆนะคะ

ขอบพระคุณที่ได้ให้เกียรติเข้ามาเยี่ยมเยือน บันทึกที่ใช้เป็น "แบบฝึกหัด" นะครับ คุณ กิ่งไผ่ใบหลิว ;)...

มิบังอาจสู้บทกวีของคุณ กิ่งไผ่ใบหลิว ได้แม้แต่น้อยเลยครับ

เพราะผมก็ไปแอบอ่านมาเหมือนกัน ;)...

ขอขอบคุณ ทุก"คำพร" บนบันทึก

จะหมั่นฝึก...ฝนตาม...คำพรท่าน

GotoKnow กรุยทาง...เป็นตำนาน

ขอคารวะ (ทุกๆ)ผู้สืบสาน...ตำนานมา... 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท