วันนี้เหนื่อยจัง ...ขอบ่นหน่อย
ปกติ จะไม่ค่อยบ่นครับ ได้อ่าน blog คุณหมอบัญญัติที่บ้านตาก ที่นี่
http://gotoknow.org/blog/practicallykm/97263
เพิ่งรู้ว่าคุณหมอจบ พบ. ปีเดียวกับผมเลยแฮะ และ blogger ที่มีแฟนประจำเยอะ ยังบ่นได้ ผมเลยขอบ่นบ้าง
2 คืนที่ผ่านมาผมนอนดึกติดต่อกัน เพื่อทำงานบางอย่างให้โรงพยาบาล คือ เตรียม present ผลงานของโรงพยาบาลเรื่องทบทวน 12 กิจกรรม ให้อาจารย์จาก พรพ.มารับฟัง ที่ สสจ.
หลังจากที่เชิญชวน ให้หน่วยงานต่าง ๆ ส่งผลงานกิจกรรมทบทวน มาให้ พรส. ได้รวบรวมเพื่อนำเสนอ ซึ่งมีคำถามมากมาย จากผู้ร่วมรับฟังว่า เราจะทำอะไร ทำเมื่อไหร่ ทำอย่างไร เอาอย่างไร กับเรื่องคุณภาพเนี่ย ผมคงได้แต่ตอบว่า โรงพยาบาลของเรา มีเรื่องที่ต้องแคะแกะเกากันมากมายถ้าจะรับการรับรอง แต่ถ้าพร้อมจะลุยก็ได้เลยครับ
ผมต้องรับหน้าที่รวบรวมผลงานเองมานำเสนอเอง เพราะคนในฝ่าย กำลังวุ่นวายกับการอบรม TQM จนท. ในสัปดาห์หน้า น่าดีใจที่มีหน่วยงานต่าง ๆ ส่งข้อมูลมามากมาย แต่อาจจะช้าไปสักหน่อย กว่าจะรวบรวมได้ คือ ในวันศุกร์
คืนแรก ผมเริ่มงานได้ 5 ทุ่ม เพราะกว่าเจ้าตัวเล็ก จะนอนก็ 4-5 ทุ่มแล้ว กว่าจะได้นอนเองก็ล่วงไป ตี 3 เพราะแค่ผมนั่งอ่าน ผลงานทบทวน 12 กิจกรรมจากแต่ละหน่วยงาน ก็เห็นความตั้งใจที่แต่ละหน่วยงานได้เขียนมา แม้จะใช้หลักการที่ พรพ.ต้องการให้เป็น ไม่ตรงบ้าง แต่หน่วยงาน ก็เอาเรื่องราวจากการทบทวนนั้น มาแก้ไขปรับปรุงอะไรบางอย่าง เป็นประโยชน์แก่หน่วยงาน และผู้ป่วยได้ไม่น้อยทีเดียว อ่านแล้วเพลินดีครับ ตี 3 ไม่รู้ตัว
เช้าวันรุ่งขึ้น 21 พ.ค. อ.ชูชาติ ที่ปรึกษาของเรา มาถึงเพื่ออบรมทีมสนับสนุนบริการรุ่นสุดท้าย ผมมีเวลาคุยกับอาจารย์ไม่มากนัก เนื่องจากต้องราวด์วอร์ด 2 วอร์ด ได้พบช่วงรับประทานอาหาร และเบรก
คืนนั้น ผมกลับมาทำงานนำเสนอต่อให้เสร็จ เริ่ม 5 ทุ่มหมือนเดิม ปรับสไลด์ให้เรียบร้อย ก็ ได้นอนตี 1
วันที่ 22 พ.ค. 2550 วันนี้แหละ ที่เหนื่อยจัง
วันนี้ ผมตื่นแต่เช้า เข้าไปที่ พรส. ให้ หนุ่ยทำสไลด์เพิ่มเติม ในส่วนข้อมูลและกราฟ ไม่มีโอกาสได้ขึ้นไปที่ห้องประชุมแผนฯ เพราะต้องราวด์วอร์ด 2 วอร์ดเหมือนเดิม และวันนี้ต้องทำเวลาเพราะต้องออกโอพีดีต่อด้วย
วอร์ดแรก ผ่านไปด้วยดี กาญจนราษฎร์บำรุง รัง(หวัด)นก ผู้ป่วยที่เฝ้าระวังอยู่ ผลแลบกลับมาไม่พบเชื้อ ผู้ป่วยไข้ลงดี แจ้งข่าวดีกับผู้ป่วย บอกเขาให้เตรียมตัวกลับบ้านพรุ่งนี้แล้วล่ะ
วอร์ดต่อมา กาญจนาภิเษก 3 อืมม คนไข้น้อยดี อ๊ะ แต่ราวด์ไป 4 เตียง คนไข้เตียงนึง หัวใจเต้นอ่อนเต็มทน ต้อง CPR ช่วยคนไข้กันอยู่นาน สุดท้ายต้องแจ้งข่าวร้ายแก่ญาติคนไข้ และต้องรีบราวด์วอร์ดให้เสร็จเพื่อไปออกโอพีดีให้ทัน
ออกโอพีดี ตรวจไปพักหนึ่งรู้สึกปวดหัวตะหงิด ตะหงิด เพราะอดนอนมาสองคืนติด คนไข้คนรองสุดท้าย อายุใกล้เคียงกับเรา มาหาเรื่องปวดศีรษะ ถามอาการแล้วเหมือนเราเลยแฮะ ไม่ได้ปวดศีรษะเรื้อรังมาก่อน ได้สอบถาม ก็พบว่านอนดึก เพราะทำงานเยอะ ผมแนะนำว่าผมจะให้ยาช่วยบ้าง แต่พักผ่อนนอนอิ่ม ๆสักคืนสองคืน ก็น่าจะดีขึ้น คนไข้ทวนคำแนะนำของผม แล้วยิ้มละไมเดินรับใบสั่งยาออกไป
ตาลีตาเหลือก วิ่งขึ้นไปกินข้าว กับท่านผู้อำนวยการ และ อ.ชูชาติ ซึ่ง อาจารย์ได้ทราบแล้ว ว่าผมต้องไปนำเสนอผลงานของ รพ. ให้ พรพ. ฟังที่ สสจ. อาจารย์ถามว่าจะนำเสนอเรื่องอะไร ผมบอกว่า จะนำเสนอเรื่องการจัดการความเสี่ยง อาจารย์แนะนำว่า เราทำกันเพียงเริ่มต้น อาจจะยังไม่สามารถแสดงได้เต็มที่ ผมรับปากอาจารย์ว่า จะนำเสนอตามสมควร อาจารย์ให้กำลังใจว่า เมื่อเป็นงานที่เขาต้องการให้เป็น หมอก็ทำหน้าที่ของหมอไปเถอะ ผมรับปากว่า จะรีบกลับมาเป็นวิทยากรผู้ช่วยให้อาจารย์ให้ทันในบ่ายวันนี้
ไปถึง ห้องประชุมหลวงปู่หลิว เอาจวนเจียนเวลา ผมก็เตรียมสไลด์ ใส่เครื่องเขาทันที พออาจารย์เข้ามา ผู้จัดแจ้งว่า มีเวลาให้เพียง 20 นาทีในการนำเสนอ ผมก็เลยนำเสนอได้ไม่ค่อยเต็มที่นัก โอเคไม่เป็นไร ท่าน อาจารย์จาก พรพ. ก็ดี๊ดี แนะนำโรงพยาบาลได้หลายเรื่อง ทั้งที่ผมนำเสนอไปนิดเดียว แต่อาจารย์ก็ถามว่าพร้อมจะรับการประเมินเมื่อไหร่ ผมก็ตอบได้เลยครับ ว่าพร้อมเสมอ ( แต่จะผ่านหรือเปล่า นั่นอีกเรื่องหนึ่ง ต้องมาดูของจริง ฮี่ฮี่ )
รีบกลับมาโรงพยาบาล เพื่อกลับมาช่วยการอบรม ช่วงเบรกพอดีแต่มีคนเดินเข้ามาปรึกษา เช่น เรื่องอนุมัติเดินทาง บางคนก็มาบ่น เช่น วันนี้โดนหมอดุ บางคนก็มาแจ้งข่าว เช่น มีใครไม่รู้มาอยู่ที่แฟลต เลยรู้สึกปวดหัวขึ้นมาอีกรอบ เลยนั่งพักแบบหมดแรง แต่ได้เห็นอาจารย์อายุมากกว่าผม ( ไม่กล้านับว่ากี่ปี ) ทั้งที่สอนคนเดียวมาเกือบสองวันเต็ม ยังเดินดูกลุ่มต่าง ๆ ทำกิจกรรมกลุ่ม ผมเลยเรียกแรงตัวเองออกไปช่วยกลุ่มต่าง ๆ ซึ่งมีระดับความรับรู้แตกต่างกันไป ในกิจกรรม Problem-solving แต่ทุกกลุ่มก็มีความตั้งใจ และทำงานจนสำเร็จ
วันนี้ คนทั้งโรงพยาบาลได้รับความรู้แบบ TQM กันหมดแล้ว ถือว่า เฟส 1 ของเราผ่าน งานข้างหน้ายังเยอะอยู่
กลับบ้าน วันนี้ กินบรูเฟนซักเม็ด นึกถึง คำพูดคนไข้เมื่อเช้าที่ทวนคำแนะนำของผม
"ได้นอนหลับอิ่ม ๆ สักคืน ก็คงหาย ผมคงทำงานหนักไปจริงๆ ขอบคุณครับหมอ"
ขอให้เป็นเช่นนั้นกับผมเช่นเดียวกันครับ
22 พ.ค. 2550
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะคุณหมอ...drrakpong
- อ่านบันทึกของคุณหมอ...ไม่เห็นมี...บ่น ตรงไหนเลยค่ะ
- คงไม่เท่า...ครูอ้อย...บ่น...กระมังคะ....ขอบ่นนิดนึง...วันหยุดที่ไม่ได้หยุด
ขอบคุณค่ะ
สู้ๆครับ
คุณภาพไม่มีวันหมด ไม่มีวันตาย
จะมาเรื่อยๆ และมาอีกหลายรูปแบบ
เมื่อยนักพักผ่อนหน่อย แล้วสู้ต่อครับ
อ้าว...เชิญทุกท่านที่ร่วมวงขยับเข้ามาใกล้ ๆ ครับ...หมอฯ จะเริ่มสาธยายแล้ว...
คุณหมอ "เหนื่อย" จริง ๆ...ครับ...ผมรู้สึกได้ถึงความเหนื่อย...แต่ด้วยพลังแห่งรักที่เต็มเปี่ยมอยู่ในใจของคุณหมอ...คุณหมอก็เลยยังไม่ "หน่าย"...นี่ไม่ได้พูดไปเรื่อยเปื่อยแบบต้องการเอาใจหมอนะครับ...โครงสร้างภาษาที่หมอใช้สื่อออกมาแบบนี้จริง ๆ...แบบนี้หมอนอนพัก...ทานอาหารที่มีประโยชน์...รุ่งเช้าพลังชีวิตก็กลับมาเหมือนเดิมแล้ว...(คำพยากรณ์...ถูกหรือผิดช่วยเฉลยด้วยนะครับคุณหมอ...)
...อันนี้ไม่เกี่ยวกับคำพยากรณ์นะครับ...เมื่อไม่นานมานี้...ผมได้ฟังรายการวิทยุที่คลื่น 96.5 วันนั้นพิธีกรนำคุณหมอมาออกรายการ...คุณหมอท่านนี้ทำงานหนักมากกกกก...หนักมาหลายปี...จนคุณหมอเป็นโรคชนิดหนึ่ง...ผมก็จำชื่อไม่ได้...จำได้แต่เพียงอาการว่า...กล้ามเนื้อไม่แข็งแรง...กล้ามเนื้อทั้งร่างกายเลย...แม้อวัยวะภายใน...คุณหมอท่านนั้นไม่มีแรงที่จะขยับร่างกายเลย...เป็นคุณหมอที่เคยทำงานในจังหวัดนครปฐมนี่แหละครับ...ตอนนี้ผมก็ไม่ทราบข่าวอีกเลย...สงสารท่านจังเลย...
...แม้พลังใจไม่ตก...ผมเชื่อว่าคุณหมอพลังภายในไม่ตกแน่นอน...แต่ร่างกายบางทีก็รับไม่ไหวนะครับ...คุณหมอทุกท่านรู้ดีว่า...จะดูแลตัวเองอย่างไร...แต่ไม่มีเวลาครับ...น่าเห็นใจมาก...โดยเฉพาะอาหารที่มีประโยชน์...หมายถึงสารอาหารนะครับ...ดูแลตัวเองดี ๆ นะครับ...ชาวบ้านยังต้องการหมอที่หัวใจเปี่ยมด้วยความรักอย่างคุณหมอ "รักษ์พงศ์" อีกมากครับ
สวัสดีค่ะ
อาจารย์เหนื่อย แต่คงยังไม่หน่ายจริงๆด้วยค่ะ
drrakpong
ยังมีแรงบ่น ไปนอน และรักษาสุขภาพดีๆ นะคะ
ต้องรับใช้ชาติ และประชาชน และโรงพยาบาล และคนไข้อีก นานนนน
มาช่วยให้กำลังใจค่ะ อ่านแล้วเข้าใจความเหนื่อยยากจริงๆ
แบตหมด ก็ต้องชารต์ ก่อนนะคะ ตื้อใช้ต่อ
ก็ ไม่ได้เรื่องค่ะ
- มาให้กำลังใจคุณหมอ
- คนบ้านเดียวกันครับผม
ขอบคุณทุกท่าน ที่เข้ามาให้กำลังใจครับ
อ้อ ! วันนี้ ไปตรวจสุขภาพมาด้วยครับ
ผลเลือดดีครับ
Hct.มากกว่าปีที่แล้วด้วย ( สงสัย dehydrate )
Huge_worawan
ไม่คิดว่าการไปเยี่ยมจะเป็นการไปสร้างภาระให้อาจารย์ แต่อย่างไรก็ตามก็ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้สู้ค่ะ
เย้ อาจารย์วรวรรณ surveryor แวะมาแซวด้วย
ขอบคุณกับคำแนะนำดี ๆ และกำลังใจจากอาจารย์ครับ
การมาเยี่ยมของอาจารย์ไม่ได้สร้างภาระเลยครับ เพราะผมทำงานพัฒนาคุณภาพ เพื่อให้สมาชิกในโรงพยาบาลทำงานอย่างมีคุณภาพครับ