ถูกที่ ถูกทาง ...

ชายคนหนึ่งเรียนมหาวิทยาลัยไม่จบ พ่อแม่ก็เลยจัดการหาภรรยาให้
เมื่อแต่งงานแล้วเขาก็สมัครเป็นครูสอนหนังสือในโรงเรียนประถมใกล้บ้าน

เพราะไม่มีประสบการณ์การสอน สอนได้ไม่ถึงอาทิตย์เขาก็ถูกโห่ไล่จากเด็กนักเรียน

เมื่อกลับถึงบ้าน ภรรยาปลอบใจเขาว่า

“แม้เราจะมีภูมิอยู่เต็มท้อง บางคนเอาออกเป็น บางคนเอาออกไม่เป็น
อย่าได้โศกเศร้าเสียใจให้มากไป อาจมีงานที่เหมาะสมกว่านี้รอคุณอยู่”

ต่อมาเขาก็ไปทำงานรับจ้าง ก็ถูกเถ้าแก่ไล่กลับบ้าน เพราะเขาทำอะไรช้ายืดยาด

ครั้งนี้ภรรยาของเขาปลอบใจเขาว่า

“คนเรามือไม้ช้าเร็วต่างกัน คนอื่นเขาทำมาเป็นสิบ ๆ ปี
คุณเรียนหนังสือมาตลอด จะให้ทำเร็วเหมือนคนอื่นได้ยังไง!”

เขาไปทำงานอีกหลายอย่าง แต่ผลลัพธ์ก็ไม่ต่างกัน มักจะเลิกล้มกลางคันอยู่เสมอ
ทุกครั้งที่เป็นเช่นนี้ ภรรยาก็จะคอยปลอบใจไม่เคยตำหนิหรือว่ากล่าวอะไรเลย

ตอนที่เขาอายุได้ ๓๐ กว่าปี ด้วยความสามารถด้านภาษา เขาเลยสมัครเป็นครูผู้ช่วยในโรงเรียนโสตศึกษา
ต่อมาเมื่อมีประสบการณ์การสอน เขาก็ออกมาเปิดโรงเรียนโสตศึกษาของตัวเอง
จากนั้นเขาก็ได้เปิดร้านขายผลิตภัณฑ์จากผู้พิการหลายแห่งในเมืองต่าง ๆ
จากชายผู้ไม่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ตอนนี้เขากลายเป็นเศรษฐีย่อมๆเสียแล้ว

อยู่มาวันหนึ่ง เขาได้ถามภรรยาของเขาว่า

“แม้แต่ตัวผมยังรู้สึกอับจนไร้หนทาง เพราะอะไรคุณจึงมั่นใจในตัวผม!”

ภรรยาของเขาตอบว่า

“ดินดี แต่หากไม่เหมาะกับการปลูกข้าวบาร์เลย์ ก็ลองปลูกถั่ว หากไม่เหมาะกับการปลูกถั่ว ก็ลองปลูกแตง
หากไม่เหมาะกับการปลูกแตง ก็ลองปลูกดอกไม้ฯ จะต้องมีเมล็ดพันธุ์อย่างหนึ่งที่เหมาะกับดินชนิดนี้
เมื่อได้เมล็ดพันธุ์ที่เหมาะกับมัน ก็ย่อมเจริญงอกงามได้ผลเก็บเกี่ยวเต็มที่”

เมื่อฟังภรรยาพูดจบ เขาถึงกับหลั่งน้ำตา

“ขอบคุณความรักความอดทนและความเชื่อมั่นที่คุณมีต่อผม
คุณคือ เมล็ดพันธุ์ที่ทรงพลังแข็งแกร่งและทรหดอดทนมาก”

โลกใบนี้ ไม่มีใครที่ไร้ประโยชน์ เพียงแต่มันผิดที่ผิดทางก็เท่านั้น

คนที่ไม่รู้จักถนอมรักษา ต่อให้อยู่บนภูเขาเงินภูเขาทองเขาก็ไม่มีความสุข

คนที่ไม่รู้จักให้อภัยใจกว้าง ต่อให้ผูกมิตรสหายไว้มากมายสุดท้ายก็หลีกลี้หนีหาย

คนที่ไม่รู้จักสำนึกคุณ ต่อให้ยอดเยี่ยมมากความสามารถอย่างไรก็ยากประสบความสำเร็จ

คนที่ไม่รู้ลงมือกระทำ ต่อให้ฉลาดปราดเปรื่องอย่างไรความฝันก็ไม่อาจสำเร็จเป็นจริงได้

คนที่ไม่รู้จักให้ความร่วมมือ ต่อให้สู้จนสุดชีวิตก็ยากที่จะสำเร็จสู่ความยิ่งใหญ่ได้

คนที่ไม่รู้จักเก็บออม ต่อให้มีเงินทองมากมายก็ไม่อาจเป็นเศรษฐีได้

คนที่ไม่รู้จักพอ ต่อให้ร่ำรวยปานใดก็ยากที่จะมีความผาสุก

คนที่ไม่รู้จักดูแลร่างกาย ต่อให้มียาดีมากมายก็ยากอายุยืนได้

และที่สำคัญ

อย่ากลัวว่าเรียนยาก ที่กลัวคือ ไม่อยากเรียน

อย่ากลัวสายตาของคนอื่น ที่กลัวคือ ตัวเองไม่รักดี

อย่ากลัวไม่มีเงิน ที่กลัวคือ มีแล้วไม่รู้จักใช้กลายเป็นทาสของเงินต่างหาก

จงใช้สตางค์อย่างมีสติ อย่าสิ้นสติเพราะสตางค์!

................................................................................................................................

โลกนี้ไม่มีใครที่ไร้ประโยชน์
ผมก็มีความเชื่อเรื่องนี้เช่นกัน
เพียงแต่ว่าจะอยู่ถูกที่ถูกทางหรือไม่

หากอยู่ไม่ถูกที่ถูกทาง
คนเราก็อย่าได้รอโอกาสให้วิ่งมาหา
แต่จงวิ่งไปหาโอกาส

บุญรักษา ทุกท่าน ;)...

................................................................................................................................

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน ที่ไหนสักแห่งบนโลกนี้

คำสำคัญ (Tags): #วสวัตดีมาร#wasawatdeemarn#โอกาส#ถูกที่ถูกทาง

หมายเลขบันทึก: 613170เขียนเมื่อ 31 สิงหาคม 2016 13:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม 2016 13:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน