ลูกห่าน (gosling) ริมแม่น้ำ Bow
เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านเป็นวันหยุด National Patriots’Day มีโอกาสไปเดินออกกำลังกายที่สวนสาธารณะ Edworthy Park ที่นี่มีเนินเขาขนาดย่อมให้เดิน -วิ่ง ขึ้นลง เรียกเหงื่อได้ดีทีเดียว เดินเหนื่อยก็นั่งพักชมวิวริมแม่น้ำ Bow มองไปไกลๆเห็นรถไฟขนส่งสินค้าแล่นผ่านเป็นระยะๆ ริมฝั่งแม่น้ำมีทั้งเป็ด และห่าน ลอยตัวหาอาหารกันเป็นคู่ๆ และเป็นครอบครัว ชอบใจเจ้าลูกห่าน (gosling) ห้าตัวที่เดินต้วมเตี้ยมตามแม่เป็นพรวนอยู่บนฝั่ง แม่ห่านเดินนำลงมาที่ริมฝั่ง โดยมีพ่อห่านยืนเฝ้าดูอยู่ไม่ห่างนัก มีลุ้นที่แม่ห่านทำท่าจะลงน้ำแต่ก็ไม่ลง นึกในใจว่าเดี๋ยวลูกห่านต้องลงน้ำแน่ เพราะมีบางตัวก็ชะเง้อมองน้ำแล้ว แต่ผิดคาดพอแม่ห่านหันหลังกลับขึ้นบนตลิ่ง ลูกห่านทั้งห้าตัวก็เดินตามขึ้นตลิ่งไป ไม่มีตัวไหนซุกซนนึกสนุกลงเล่นน้ำเลย
เดินตามรอยผู้ใหญ่ หมาไม่กัดค่ะ เหมือนลูกห่าน
สมัยเด็กกลัวห่านมากเพราะถูกวิ่งไล่ แต่ตอนนี้เลิกกลัวแล้วค่ะ ห่านที่นั่นน่ารักจังนะคะ
เป็นชีวิตครอบครัวของห่านที่น่ารักมาก ๆ จ้ะ ขอบคุณจ้ะ
น่ารักนะคะ .... แสดงถึงการฝึกวินัยที่ดีของแม่ห่านให้ลูกๆๆ ของเธอนะคะ ขอบคุณบันทึกดีดีนี้ค่ะ
แวะมาเยี่ยมด้วยแรงแห่งความคิดถึง ดูแล้วลูกห่านที่แคนนาดาแตกต่างจากเมืองไทยนะคะ
...เป็นสัญชาตญาณที่น่ารักของลูกห่านนะคะคุณแก้ว...อุบล
...แตกต่างกันบ้างตามสิ่งแวดล้อม...ที่สังเกตเห็นห่านที่นี่เวลาเดิน ...ว่ายน้ำ...ไม่ส่งเสียงร้อง...แต่จะร้องเสียงดังตอนบิน...และไม่ไล่จิกคนที่เดินผ่านนะคะคุณtuknarak...
...ความน่ารักของครอบครัวห่าน ที่มีลูกไม่ดื้อนะคะคุณมะเดื่อ...
...เป็นสัญชาตญาณของความมีระเบียบวินัยที่ดีของลูกห่าน น่ารักมากๆนะคะDr. Ple ...
คิดถึงเช่นกันค่ะครูหยิน ...มองดูสัญชาตญาณของลูกห่าน ที่มีระเบียบวินัยดีมากนะคะ แม่ห่านไม่ต้องร้องเรียก ลูกห่านก็เดินตาม แถมไม่ซนลงเล่นน้ำ ส่วนพ่อห่านก็เพียงยืนมองดูเท่านั้น
น่ารักมากค่ะอาจารย์ แสดงว่าแม่รู้ว่ายังไม่ถึงที่จะให้ลูกลงน้ำ อยากรู้นะคะว่าเวลาเขาหัดให้ลูกว่ายน้ำทำอย่างไร
ก่อนมานั่งอ่านบันทึกนี้ ลูกนกปรอดสวนเพิ่งหัดบินตกปุ๊..ลงตรงลานสวนนอกห้องน้ำ คงตกใจเสียงชักโครก แม่ก็บินหนีไปทิ้งลูกไว้กับพื้น เราก็เป็นห่วงว่าจะบินออกไปไหวรึเปล่า รีบปิดไฟออกจากห้องน้ำเงียบๆ ครูใหญ่ๆ แง้มประตูออกไปแอบดูผ่านกระจก แม่นกคงมารับเขาออกไปแล้ว ค่อยโล่งอก
น่ารักจังค่ะอาจารย์ ขอบพระคุณสำหรับความรู้ที่ฝากไปด้วยรอยยิ้มค่ะ ^^
เดินตามต้นแบบครับ...
ในวัยเยาว์ ธรรมชาติสอนเราเหมือนๆ กัน
ขอบพระคุณครับ
ภาพน่ารักสะท้อนชีวิตธรรมชาติที่คุ้นเคยคล้ายคนเรานะคะ..
เพิ่งเห็นภาพห่านเลี้ยงลูกค่ะ
แล้วลูกห่านแม่ห่านเขาร้องดังเหมือนบ้านเราเปล่าครับ
...ความรักของสัตว์ในรูปแบบต่างๆ ... เป็นเรื่องที่บริสุทธิ์ ไม่มีผลประโยชน์ ไม่มีเจตนาอื่นแอบแฝงซ่อนเร้นนะคะคุณ
nui...
...จริงค่ะคุณNanchaya ...ถ่ายรูปไป ยิ้มไป และก็ขำด้วย ...เพราะพฤติกรรมของลูกห่านที่น่ารักมากๆนะคะ
...ธรรมชาติที่ดีคือสิ่งแวดล้อมที่ดี มีส่วนสำคัญ ช่วยให้เกิดการเรียนรู้ที่ดีด้วยนะคะอาจารย์พนัส...
......สัญชาตญาณแห่งความเป็นแม่ เป็นลูก ของคน ...มีเงื่อนไขของเศรษฐกิจ และสังคม เป็นตัวแปรที่เข้ามาเกี่ยวข้องมากมายนะคะพี่นงนาท...
...เรื่องห่านส่งเสียงร้องก็มีนะคะคุณ prayat ...ส่วนใหญ่จะได้ยินช่วงฤดูหนาว ตอนที่ห่านบินอพยพหลายๆตัวเป็นฝูงใหญ่ๆ ...บินกันหลายฝูงเต็มท้องฟ้า คงส่งเสียงให้สัญญาณสมาชิกว่าจะไปทางไหนไม่ให้แตกฝูง บินไปชนกัน หรือหลงไปฝูงอื่น แต่เสียงร้องก็ไม่ดังเอะอะ...ถ้าอยู่ที่พื้นดินหรือในน้ำ จะอยู่กันเงียบๆนะคะ...ขนาดเลี้ยงลูกก็ไม่ดุลูกเลยค่ะ...แค่หันมามองเท่านั้น...
ขอขอบคุณท่านสมาชิกทุกท่านที่ได้เข้ามาเยี่ยมชม และมอบดอกไม้ให้กับห่านแคนาดาเลี้ยงลูกๆที่น่ารักได้อย่างมีระเบียบวินัย ในบันทึก"ลูกห่าน (gosling) ริมแม่น้ำBow" นะคะ...ขอบคุณมากค่ะ
...น่าจะคล้ายๆ ใกล้เคียงกัน...ประมาณว่าปากเปียกปากแฉะนะคะพี่kanchana ...
น่ารักมากเลยครับ
เข้าใจว่าเป็นห่านในธรรมชาติใช่ไหมครับพี่พจนา
ขอบคุณมากๆครับ
...เป็นห่านพื้นเมืองของประเทศแคนาดา(Canada Goose) อยู่ในธรรมชาติทั่วไปที่มีอาหาร ตามป่า เขา ทะเลสาบ สวนสาธารณะ ฟาร์ม บางทีตามสนามกอล์ฟ ก็เคยเห็นนะคะน้องขจิต
...มีความสุขกับความน่ารักนะคะคุณสามสัก
ครอบครัวห่านน่ารักมากค่ะอาจารย์ กุหลาบไม่เคยเห็นสีของลูกห่านมาก่อน ไม่นึกว่าลูกห่านเจี๊ยบจะมีสีสวยเช่นนี้ จินตนาการตามอาจารย์ไปด้วย รู้สึกรัก ขำ และเอ็นดูครอบครัวห่าน โถ อายุไม่กี่วัน ไม่กี่ชั่วโมงยังมีวิจารณญาณขนาดนี้ขอบคุณค่ะอาจารย์
...เสื้อยืดตราห่านคู่...เคยได้ยินมานานมาก ...แสดงว่าห่านต้องเป็นที่นิยมชมชอบของคนมาช้านานแล้วนะคะท่านวอญ่า....
...พออายุมาก...มีเวลาให้ธรรมชาติมากขึ้น ได้มองเห็นหลายสิ่งหลายอย่างที่สวยงามน่ารัก...และขำๆนะคะคุณกุหลาบ...