วันสุดท้าย ที่ก้าวสู่การเริ่มต้นต่อไป
และแล้วก็มาถึง...
วันสุดท้ายของการเรียนมหาลัย ที่รอคอยมาเป็นเวลากว่า 4 ปี
พอมาถึงจริง ๆ ก็ใจหาย เหมือนว่ามันจะพึ่งเริ่มแค่เมื่อวาน ก็อย่างที่เค้าว่ากันว่าเวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ
เวลาเกิบ 4 ปีที่ผ่านมากับการเรียนมหาลัยมีแต่เรื่องดี ๆ เรื่องใหม่ ๆ ให้ได้เรียนรู้มากมาย
เรื่องเศร้าหรือเสียใจก็มีอยู่นะ แต่นึกแทบไม่ออกเลยแหละค่ะ (ไม่จำหรือไม่อยากจะจำไม่รู้นะ)
แต่นั้นแหละค่ะ ตอนนี้ก็เลยคิดถึงแต่เรื่องดี ๆ ที่มีความสุขเท่านั้นพอ ให้ได้เก็บความทรงจำดี ๆ ที่มีต่อเพื่อน มีต่อครูอาจารย์
เรื่องดี ๆ ที่มีต่อมหายลัยแห่งนี้ที่สร้างเรามาให้เป็นคนดี ให้อยู่ในสังคมที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาได้อย่างมีความสุข
หากลองนึกย้อนถึงความรู้สึกครั้งแรกที่เดินเข้ามหาลัยราชภัฏเชียงใหม่แห่งนี้ยังเหมือนพึ่งผ่านมาแค่ไม่กี่เดือน
แต่หากลองมองถึงปัจจุบันและอนาคตกลับเป็นว่าวันนี้คือวันสุดท้ายที่ได้อยู่ในห้องเรียนกับเพื่อน
ได้นั่งเรียนในบรรยากาศแบบนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ใจหายจริง ๆ ต่อไปเราคงไม่ได้เจอกันแบบนี้อีก
ถึงเจอก็คงไม่ใช่บรรยากาศแบบนี้อีก ...คิดแล้วเศร้่า
เอาหล่ะไม่ว่าต่อไปจะเป็นยังไง เราอยากของให้เพื่อน ๆ เอกเทคโนฯ ทุกคนมีความสุข ตั้งใจทำให้ที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
เพราะต่อไปหลังจากนี้หากเราทำผิดเมื่อใด เราจะกลับมาแก้ไขมันยากกว่าที่เคยทำมา ขยันและสู้ ๆ กับงานนะ
.
.
หยุดเรื่องเศร้า ๆ กลับมาพูดถึงคววามฝันกันดีกว่าค่ะ เพราะใกล้จบก็คงมีโมเม้นหนึ่งที่คิดถึงสิ่ที่ตัวเองฝันไว้ว่าจะทำแน่นอน
เชื่อว่าทุกคนต่างมีความฝันที่แตกต่างกันไป สำหรับดิฉันแล้วความฝันนั้น เกิดขึ้นมาเกิบทุกวัน อาจจะไม่เป็นเรื่องใหม่ตลอดเวลา
ความฝันที่ว่าคือ อนาคตที่เราวางแผนไว้ คิดไว้ว่าอยากมีอยากทำ นั้นแหละค่ะ คือ แรงบันดานใจที่เราสามารถสร้างขึ้นได้เอง
และก็ยังเป็นแรงพลักดันที่มีพลังมหาศารที่ทำให้เราประสบความสำเร็จในเรื่องต่าง ๆ ได้อย่างน่าเหลือเชื่อเลยค่ะ
ความฝันหนึ่งของดิฉันงั้นเหรอค่ะ ก็คงอยากจะทำงานให้มีเงินเดือนพอที่จะสร้างบ้านสักหลังที่มีแม่ มีพี่ชาย พี่สาวอยู่ด้วยกัน
อย่างมีความสุข สำหรับงานนั้นเหรอค่ะก้ไม่ได้โฟกัสว่าจะต้องเป็นงานอะไร ที่ไหนยังงัย เพราะดิฉันเองเชื่อตลอดว่า
จะไม่คาดหวังอะไรมากมาย จะได้ไม่ต้องผิดหวังและเสียใจทีหลัง แต่ไม่ว่าจะได้ทำงานอะไรก็จะตั้งใจทำให้ดีที่สุด
เพื่อคำ ๆ เดียวคือ "ความสุข" ของตังเอง ของทุกคนในครอบครัวค่ะ
ความเห็น (6)
เรากำลังจะเดินผ่านชีวิตช่วงนี้แล้ว
จดจำมันไว้ครับ ;)...
สวัสดีค่ะ คุณพงศ์พันธ์ ปัญญาแก้ว
ขอบคุณกำลังใจดี ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณชฎาพร ใจนันตา
สวัสดีค่ะ อาจารย์ Ongkuleemarn
จะไม่ลืมวันที่ทุกคนอยู่ร่วมกันพร้อมหน้าค่ะ และไม่ลืมอาจารย์ด้วยค่ะ