I Love To Go...GotoKnow >>>

ค่ำคืนนี้ของผม...ผมแอบเฉลิมฉลองให้ตัวเองแบบเบาเบา

ด้วยการย่องเข้าบ้านโกทูโนว์แบบเงียบๆ...เหลือบมองเห็นว่า...บันทึกต่อไป

เป็นบันทึกที่ 700 ของผม...จะไม่ให้ยินดีปรีดาดีใจลิงโลดได้อย่างไงครับ

เพราะผมเป็นคนขี้เกียจครับ...แต่ไม่รู้เป็นไง..เมื่อจรดปลายนิ้วบนแป้นพิมพ์

พิมพ์ไปเรื่อยๆ มีสาระบ้าง...ไม่มีสาระบ้าง...

แต่ก็มี "กัลยาณมิตร" ในบ้านหลังนี้ทุกคนต่างมาให้กำลังใจ

เกิดอาการตกใจ...กับบันทึกที่ 700 ไม่ได้ครับ

เมื่อมาอยู่บ้านหลังนี้...ผมรู้สึกอบอุ่นและมีพลังประหลาดบางอย่าง

ที่ทำให้ผมเกิด "การเรียนรู้"  และ มี "ความสุขจากการเขียนบันทึก" (บันทึกที่เกี่ยวข้อง 387470)

บันทึกแรกของผม...ย้อนไปอ่านอีกครั้งวันนี้...

รู้สึกอาย และอยากจะลืมจังเลยครับ...แต่ก็รู้สึกถึงความตั้งใจของตนเองแบบซื่อตรง...ตรงไปตรงมา

เขียนออกจากหัวใจ...กับการเขียนง่ายๆ ที่กล่าวถึงตนเอง...บุคคล...และสิ่งที่ผมรัก...ผมรู้สึกขอบคุณจากใจจริง

จึงคิด และลงมือเขียนไปเรื่อยๆ ไม่ได้วางแผนจุดเริ่มต้นและจุดปลายทาง

ชื่อบันทึก "จุดเริ่มต้น...ตนเอง...ครอบครัว...สิ่งที่ผมรัก..." (บันทึกที่เกี่ยวข้อง 266462)

บันทึกแรกนั้นเป็นต้นมา...ผมได้รับการต้อนรับจาก "กัลยาณมิตร" ประจำ และชั่วคราว

ทำให้ผมเขียนเรื่อยๆ เขียนทุกเรื่อง...และเขียนเกือบทุกวัน

บางวันผมสามารถเขียนบันทึกได้ถึง 7 บันทึก...

แบบไม่เหนื่อย...ไม่ง่วง...ไม่นอน...

แอบถามใจตนเองบางขณะเช่นกัน...เขียนไปไม่ได้ "เงิน" ทำไมบ้อบอเขียนจังเลย

จริงๆ แล้ว...ผมก็บ้าบอ...กับสิ่งที่ผมรัก...มีความสุข...ไม่เบียดเบียนใคร...

กับ..จักรวาลของการเรียนรู้ และการแบ่งปันในบ้านหลังนี้

ผมรู้สึกว่า...ผมเติบโตขึ้นทุกๆ วัน ในบ้านหลังนี้ เหมือน "ต้นไม้ใบหญ้า"

ผมอยู่ท่ามกลาง "ป่าแห่งการเรียนรู้" ทุกคนในบ้านของผม คือ "ครู" ของผม

ประคับประครอง...เรียนรู้ และเติบโตไปด้วยกัน

จริตของผมแล้ว...ผมไม่ชำนาญคอมพิวเตอร์เลยครับ...แต่ด้วยเจ้าของบ้านออกแบบง่ายๆ 

สำหรับคนที่ไม่ทักษะด้านนี้...สามารถใช้งานในการบันทึกได้ง่าย

ลงรูปภาพ...ลงคลิป...เติมแต้มสีสัน...จนผมใช้งานได้เลย

เหมือนการกลืนอาหารลงคอแบบอัตโนมัติ...จนละเลยลืมว่า...ตนเองกลืนไปได้อย่างไง

ในช่วงนี้เขียนบันทึกที่นี้...คอมพิวเตอร์ผมเสีย...ข้อมูลหายหมด...ไม่สามารถกู้ข้อมูลอะไรได้เลย

แต่บ้านโกทูโนว์...ก็สามารถทำให้ผมได้เห็นรูปภาพของผมยังเหลืออยู่...โดยเฉพาะภาพ "ทิมดาบ" ลูกชาย

ภาพกิจกรรมหลายภาพ...ก็สามารถมาสรุปโครงการในการทำงานได้

บันทึกหลายบันทึก...ก็สามารถนำมาสรุปงานได้...และทำให้เตือนความจำได้ดีและง่าย

ผมมีวิธีและเทคนิคในการจัดเก็บข้อมูลที่เหมาะสมกับผมเอง...ที่เขียนไว้ที่นี้หลายบันทึก เช่น

"วิธีกันลืม...ในการจดบันทึกภาคสนามของผม... (บันทึกที่เกี่ยวข้อง 442279)

ผมขอบคุณ "โกทูโนว์" มากครับ...ที่ทำให้ผมเกิดการเรียนรู้

การเรียนรู้ที่มีต่อผู้อื่นในที่นี้...รวมถึงการ "การเรียนรู้" ในจิตใจของผมเอง

ผมค้นพบว่า "เมื่อผมลงมือเขียนบันทึก...ทำให้ผมครุ่นคิด...กลั่นกรอง...และเรียนรู้ในใจตนเอง" 

เป็นการ "เรียนรู้ที่พิเศษและยิ่งใหญ่" สำหรับผม

สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผมได้รับเกียรติอย่างหาค่าไม่ได้ คือ

การได้รับ..."รางวัลสุดคะนึง" ในบ้านหลังนี้...

ไม่ว่าจะเป็นเหตุผล...ความบังเอิญ...หรือเป็นทางเลือก ที่ทำให้ผมได้รับรางวัลนี้

"ความอหังการ์" แทบลบออกจากบรรณานุกรมในใจผม

แต่สิ่งสำคัญ คือ "ความตระหนัก" ว่า ...ผมมีประโยชน์อะไรบ้างที่จะให้กลับคืน

กับ "ของขวัญ" และ "การเรียนรู้" บนการเดินทางที่แสนพิเศษนี้

ผม และ "พี่เปิ้น" ก็เคยคุยกันว่า..."พวกเราอยากทำอะไรบ้างอย่าง"

"จากลมหายใจที่เหลืออยู่...ขอบคุณ GotoKnow...." (บันทึกที่เกี่ยวข้อง 503594)

มีสิ่งเดียวที่สามารถตอบแทนได้เพียงเล็กน้อย

คือ "บันทึกการเรียนรู้และแบ่งปัน"

ผมมีเทคนิคในการเรียนรู้ของผม...อาจจะดูเชยไปบ้าง...หรืออาจนำมะพร้าวห้าวไปขายสวนนะครับ

นอกจากแต่ละวัน...ก่อนนอน...ผมจะเขียนสิ่งที่ต้องทำในวันพรุ่งนี้..ใส่กระดาษแผ่นเล็กๆ

ตื่นเช้า...แต่งตัว...เอามาอ่าน...และเสียบเข้าไปในกระเป๋าเสื้อหน้าอกซ้าย

เมื่อทำอะไรเสร็จสิ้น...ก็จะขีดออก..ขีดออก...สามารถเตือนผมได้ดีมากครับ

อีกอย่าง คือ...ผมจะมีปฏิทิน...แบบพกพา

จะเขียนตารางชีวิตของผมและสิ่งรอบข้าง...เช่น...ต้นชมพู่...ออกดอกวันไหน...เกสรทิ้งตัวลงพื้นวันไหน

เริ่มเป็นรูปร่างของผลวันไหน...ผลเริ่มเป็นสีเขียว...สีชมพู...สีแดง...

พอหมดเดือนหมดปี...ผมสามารถมานั่งอ่านว่า..

เดือนไหนชมพู่จะออกดอก...และได้กินผล...

ดังเช่น...ที่ผมโชว์ปฏิทิน (พร้อมลายมืออันน่าอาย)...

ดอกชมพู่จะเริ่มออกดอกวันที่ 10 กุมภาพันธ์...

ทิมดาบอยู่ในชุดเสื้อแดง...วันตรุษจีน...

พอถึงวันนี้...ผลชมพู่เริ่มจะแดงจัดมากแล้ว

เอาไว้ปลายเดือน...ต้องชวนพี่ น้อง และเพื่อนๆ

มาฉลอง...เทศกาลชมพู่หวาน...ที่บ้านของผมแล้ว

เพราะงวดนี้...ลูกดกจังเลยครับ...

ขอบคุณอีกครั้งครับ... I Love To Go...GotoKnow >>>

[Wasawat Deemarn]

ขาจร ... ยามดึก ... มาส่งกำลังใจก่อนหลับใหลในคืนนี้ครับ ;)...

[หมอจิ๋ว]

ยินดีด้วยครับอีกแค่ 300 บันทึกกถึง 1000 แล้ว

[ชยพร แอคะรัจน์]

ว้าว...เยี่ยมมากเลยนะครับ

เป็นกำลังใจนะครับ

[ขจิต ฝอยทอง]

มารักด้วยคน เห็นตารางทำกิจกรรมแล้วทึ่งมากๆๆ

ขอให้มีความสุขกับการทำงาน โอโหได้ 700 กว่าบันทึกแล้วนะครับ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

พี่ใหญ่มาชื่นชมหมออนามัยตัวอย่าง..มาให้กำลังใจลูกกตัญญู..มาติดตาม family man ผู้อบอุ่น..มาเยี่ยมอ่านจินตนาการของน้องรักนักเดินทางชมธรรมชาติ..มาขอบคุณในไมตรีจิตที่มีให้กันตลอดมา..ขอให้มีความสุขกับการแบ่งปันเรื่องราวดีๆที่บ้าน gotoknow ของพวกเราตลอดไปนะคะ..

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

เพิ่มกำลังใจให้เสมอนะคะ อีกไม่นานก็จะถึงบันทึกที่  999 คงต้องมีการฉลองเขียนเป็นบันทึกพิเศษนะคะ เห็นดอกชมพูแล้วคิดถึงบ้านแม่มากค่ะที่บ้านสุพรรณมีหลายต้น ช่วงเช้าจะมีผึ้งมาเก็บน้ำหวานเต็มต้นส่งเสียงดังกันอย่างน่าทึ่ง ว่าตัวเล็กๆบินไปมาจากดอกนี้ไปดอกนั้นทำให้เราได้ยินเสียงหึ่งๆก้องไปหมด ที่บ้านมีผึ้งมาเก็บน้ำหวานหรืออเปล่าค่ะ

[JJ]

แอบดูปฏิทิน งานเพียบเลยท่าน

[พ.แจ่มจำรัส]

ยินดีกับบันทึกที่ 700 ของคุณหมอน่ะครับ....

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

ตามมาติดๆ ไกล้หลักพันแล้วเหมือนกัน

วันนี้ก็มาทำงานให้ลูกจ้างทั่วประเทศ เรื่อง เงินกองทุนสำรองเลี้ยงชีกลูกจ้างที่ กทม.

[ดร. ภิญโญ รัตนาพันธุ์]

ชื่นชมเสมอมาครับคุณทิมดาบ

[หนูรี]

ให้รางวัลเป็นน้ำแดงเย็นๆ นะค่ะ 

...:))

ปล. พี่หนูรีแบ่งมาจาก Wasawat Deemarn มาอ่ะค่ะ

[ป.]

เมื่อเช้าแวบมาเห็นยังไม่ทันฝากรอย แต่นึกในใจว่าบันทึกนี้น่าเป็นบันทึกแนะนำจัง :)

ประยุกต์ เทคนิคเขียนสิ่งที่จะทำไว้ในเศษกระดาษและพกไปด้วย โดยระบุในปฎิทิน iphone คะ

แล้วก็พบว่า วันๆ หนึ่งตัวเองได้ทำสิ่งที่ตั้งใจเมื่อคืนสักเรื่องสองเรื่อง

และต้องเผื่อไว้กับ 'วาระแทรก'  คะ

เป็นกำลังใจให้คะ ข้อมูลภายนอกหาย แต่ความเป็นนักเรียนรู้ทำให้มีข้อมูลใหม่ๆ ได้ไม่รู้จบคะ

[Dr. Ple]

..... เป็นนันทึกที่ .... เยี่ยมมากๆ  เลยหละ  ... น้องชาย....คนดี & หลานชาย... โตขึ้นมากเลยนะคะ 

              

[ประกาย~natachoei ที่~natadee]

ยอดเยี่ยมคะ พี่จะขอนำไปใช้บ้างคะ เพลงเพราะมากคะ

[Bright Lily]

เพลงไพเราะมากค่ะ พวกเรารักที่นี่ค่ะ

[kunrapee]

เป็นเจ็ดร้อยบันทึกที่มีคุณภาพค่ะ Confirm

[Sila Phu-Chaya]

เก็บรายละเอียดแง่มุมต่าง ๆ ของชีวิตได้งดงามและมีคุณค่ามากค่ะ คุณหมอมองเห็นในสิ่งที่ผู้อื่นไม่ได้มองได้เสมอเลยค่ะ

[แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช]

อ่านบันทึก ทิมดาบ แล้วยิ้มออกทุกทีค่ะ

[วราภรณ์]

แวะมาทักทายเยี่ยมเยือนค่ะ
ชื่นชมวิธีการนำเสนอแบบเรียบง่าย  แต่ได้ใจ  มีภาพสวย ๆ ประกอบ
ช่างเป็นคนละเอียดรอบคอบในการจดบันทึกเหตุการณ์ต่าง ๆ  ขอปรบมือให้ค่ะ

[...ปริม ทัดบุปผา...]

มาชื่นชมชีวิตมีสีสันค่ะ คุณหมอมีระเบียบวินัยในชีวิตดีจัง ต้องขอเอาเป็นแบบอย่างค่ะ พักหลังๆ มานี้ปริมหาระเบียบให้ตัวเองไ่ม่ได้เลยค่ะ ดูจากการเขียนบันทึกเป็นตัวอย่าง หุหุหุ

ขอบคุณประกายชีวิตเช้านี้ค่ะ

[on time]

แวะมาทิ้งรอย เพื่อเป็นส่วนร่วมในประวัติศาสตร์ I Love To Go...GotoKnow >>>  ของคุณหมอจิตสาธารณะ  ชื่นชมมากๆ น้า..    ขอบคุณค่ะ