ตัวเองกับGotoKnow
เมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว หลังรับตำแหน่งได้ไม่นาน ผู้อำนวยการคนใหม่กล่าวถึงKMในที่ประชุมครู ท่านอยากเห็น KMในโรงเรียน นอกจากนั้น ยังพูดถึงบล็อก(Blog)ซึ่งไม่ได้เอ่ยชื่อ แต่บอกว่าเป็นการเขียนโดยผู้มีประสบการณ์จากหลายสาขาวิชา บางท่านมีชื่อเสียง พวกเรารู้จักดี
นับเป็นครั้งแรกครับ ที่ตัวเองได้ยินคำว่าKM ยังกระเซ้ากันเลย พวกเราอาจฟังผิด ที่ถูกอาจจะเป็นMKก็ได้(ฮา) ขณะนั้นสงสัยอย่างยิ่งว่าKMคืออะไร? จึงลงมือสืบค้นจากคุณครูกูเกิล ชั่วครู่จึงรู้คำเต็ม KM=Knowledge Management ซึ่งหมายถึงการจัดการความรู้
สำหรับบล็อก(Blog)มาจากคำว่าWebหมายถึงเว็บไซต์ กับคำว่าLogซึ่งหมายถึงบันทึก Weblog หรือ Blog จึงหมายถึงเว็บไซต์สำหรับเก็บบันทึก และบล็อกที่ผู้อำนวยการกล่าวก็หมายถึงGotoKnowแห่งนี้นี่เอง ไม่รีรอเลย ผมสมัครเป็นสมาชิกและทดลองใช้ ณ วันนั้น
ถัดมาอีกราวสัปดาห์ ผู้อำนวยการเชิญไปพบ เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับงานประกันคุณภาพการศึกษา ซึ่งผมรับผิดชอบ ท่านอยากประชุม อบรมครู เพื่อสร้างความตระหนัก เนื่องจากโรงเรียนยังไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน สมศ. การมอบหมายงานครั้งนั้น แถมพ่วงด้วยภารกิจคิด วางแผน พยายามให้เกิดKMตามที่ท่านเคยมอบนโยบายไว้
เรื่องงานประกันคุณภาพไม่มีปัญหา เพราะตัวเองดำเนินการอยู่แล้ว แต่เรื่องKMอย่างที่กล่าวมาครับ ผมก็เพิ่งรู้จักเมื่อไม่กี่วันนี้ จึงเสนอผู้อำนวยการ เบื้องต้นเราแนะนำและชักชวนคณะครู ให้สมัครเป็นสมาชิกGotoKnow ก่อนดีกว่า เพื่อบันทึกเล่าประสบการณ์ หรือนำเสนอผลงานที่มีของแต่ละท่าน
วันประชุมอบรมจริง หลังคุยเกี่ยวกับการประกันคุณภาพในภาคเช้าแล้ว ภาคบ่ายคณะครูได้ร่วมสมัครเป็นสมาชิกGotoKnowเกือบจะทุกท่าน แต่วันนี้เหลือคุณครูไม่กี่ท่านแล้วครับ ที่ยังเขียนบันทึกมาอย่างต่อเนื่อง ผมเป็นคนหนึ่ง
ก่อนนั้นผมชอบเขียนอยู่แล้ว เคยฝันอยากจะเป็นนักเขียนด้วยซ้ำ(ฮา) จึงเริ่มฝึกจากเรื่องสั้น บทกวี มีผลงานหลายชิ้นเหมือนกัน แต่ไม่มีวารสารหรือสำนักพิมพ์ใดๆศรัทธาผมเพียงพอ(ฮา) และแล้ววันหนึ่งเพื่อนคนหนึ่งได้ไหว้วานให้ช่วยพิจารณาภาษาในบทความของเขาเองที่เตรียมจะส่งพิมพ์เผยแพร่ เหตุการณ์นั้นเสมือนจุดประกายการเขียนบทความให้ผมเลย เพราะวาบขึ้นมา การเขียนลักษณะนี้ ตัวเองก็น่าจะทำได้เหมือนกัน
GotoKnowทำให้ได้เขียนอยู่ตลอด แม้จะขาดหายไปตามอารมณ์อยู่บ้าง อารมณ์ที่ว่าคือเวลา โดยเฉพาะเวลาที่ต้องอ่าน ต้องคิด หรือต้องตอบ เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ รู้สึกว่าตัวเองใช้เวลาเหล่านี้มากเกินไปครับ ถ้าไม่ทำอย่างนั้นล่ะ? เมื่อเราได้รับเกียรติอย่างสูงจากเพื่อนสมาชิกแล้ว จะเมินเฉยได้หรือ?
พบกันครึ่งทาง ยังคงแลกเปลี่ยนเรียนรู้ แต่ลดเวลาลงครึ่งหนึ่ง ช่วงนั้นคิดว่าถ้าจะแสดงความเห็นเฉพาะบันทึกของตัวเองก็เสียมรรยาท จึงเลือกจะไปเรียนรู้และแสดงความเห็นในบันทึกของเพื่อนสมาชิกแทน เท่าที่ปฏิบัติมายังคงเป็นปัญหา เพราะสมาชิกหลายท่านเงียบหายไปเลย คงมองว่าอย่างนี้ก็เสียมรรยาทอยู่ดี(ฮา) สองบันทึกล่าสุด ผมจึงหันไปใช้วิธีเดิม โดยตั้งใจจะแสดงความเห็นให้สั้นหรือกระชับขึ้น เพื่อลดการใช้เวลาอย่างที่ได้ตั้งใจ
การได้คิดได้เขียนอยู่ตลอด ทำให้ตัวเองมองแต่ละเรื่องเป็นระบบมากยิ่งขึ้น เห็นความเชื่อมโยง เห็นผลกระทบ เห็นที่มาที่ไป น่าจะเข้าใจโลก หรือเข้าใจคนมากขึ้นด้วยครับ
หลายบันทึกในGotoKnow ทำให้ตัวเองมีความรู้เรื่องKM ทั้งจากท่านอาจารย์หมอวิจารณ์ คุณเอก ท่านอาจารย์ขจิต และหนานเกียรติผู้ล่วงลับ รวมถึงอีกหลายๆท่าน ทำให้เห็นแนวทางพัฒนาครูอย่างยั่งยืน ด้วยวิธีไม่ยุ่งยากซับซ้อนกว่าที่รัฐกำลังทำ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้สิ่งดีๆ ปัจจัยที่ทำให้ประสบความสำเร็จ หรือสิ่งที่ทำให้ล้มเหลว จะเป็นบทเรียนชั้นเลิศให้คุณครูได้ศึกษาเรียนรู้ จะว่าไปแล้วการปฏิรูปการศึกษาที่ผ่านมา น่าจะยังเกาไม่ถูกที่คัน
GotoKnowเปิดโลกทัศน์ผมในเรื่องพฤติกรรมของคน คนคิดดี ทำดี เสียสละ อาสา โดยไม่หวังผลตอบแทนมีอยู่จริง ยิ่งเป็นที่นี่มีเยอะมาก จนต้องย้อนดูตัวเอง เราคงต้องสนใจทำความดีให้เยอะขึ้น ง่ายที่สุดคือการทำหน้าที่ให้เกิดประสิทธิผลสูงสุด ธรรมดาตัวเองแม้แต่วัดวาก็ไม่ค่อยชอบเข้าครับ(บอกตรงๆไม่ค่อยชอบพระ ฮา!) นึกแค่ความตั้งใจจัดการเรียนการสอนอันได้แก่ ให้ความรู้ ฝึกทักษะ หรือสร้างเจตคติที่ดีให้กับเด็กๆ ซึ่งเป็นหน้าที่นั้น เป็นคุณงามความดี และเป็นบุญกุศลอย่างแท้จริงแล้ว
มาถึงวันนี้ ยังคงตั้งใจจะเขียนบันทึกเล่าประสบการณ์ในGotoKnowแห่งนี้ต่อไป โดยเฉพาะในเรื่องการจัดการเรียนการสอนหรือการศึกษา รวมทั้งจะร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เพื่อให้ตัวเองเท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกในปัจจุบัน
ความเห็น (47)
ให้กำลังใจอาจารย์ครับ..
บันทึกอาจารย์จะเป็นเเรงบันดาลใจให้กับคนทำงานเเละครูทั่วประเทศ อยากจะอ่านเเละชมภาพสวยๆประณีตแบบอาจารย์ธนิตย์ตลอดไปนะครับ
- พี่ครูครับ
- พี่เป็นครูที่สอนแล้วผมอยากเรียนมากๆ
- ชอบโต๊ะทำงานด้วยครับ
- ทำอะไรแล้วมีความสุข ทำต่อไปนะครับ
- เย้ๆๆๆ
- นิสิตตั้งใจคอยพี่ 555
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ธนิตย์ ...ติดตามอ่านงานแลกเปลี่ยนกันอย่างยาวนาน
บางบันทึกไม่มีข้อแลกเปลี่ยนก็มาอ่านแล้วมอบดอกไม้ ถือเป็นการให้กำลังใจ
บันทึกที่แลกเปลี่ยนแสดงความเห็นกันทั้งต่อประเด็นและแลกเปลี่ยน มักเป็นบันทึกที่เรามีต้นทุนอยู่
หลายบันทึกไม่นึกว่าจะมีเรื่องเหล่านนี้อยู่ พอเข้าอ่านก็ได้รู้ได้ปัญญา ....
มีโอกาสจะขอไปนั่งชมนั่งคิดที่รร.นานๆ จะได้มองให้เห็นตั้งยอดถึงราก และพึ่งข้างผัดอีกสักจาน...
คิดถึงอาจารย์ทั้งสอง
รู้จักมานาน และไม่เคยผิดหวังกับผลงานของน้องชายคนนี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว
เมื่อวันก่อน ผมได้มีโอกาสพูดคุยกับ ท่านอาจารย์ ดร.ปรียานุช พิบูลสราวุธ ที่วัดบ้านเหล่ากกหุ่งมัญจาคีรี ท่านเล่าให้ฟังถึงโรงเรียนกงไกรลาส... พอมาค้นอีกทีพบว่า ผอ.ดุษฎีกับท่านคุณครูธนิตย์..ท่านอยู่คนละที่ แต่แปลกดีที่ร่องสมองของผมคิดถึงท่านทั้งคู่ขึ้นมาพร้อมกันในขณะที่วันนั้นพูดถึงหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
ดูคึกคักขึ้นนะคะ คนเก่าๆของโกทูโน เริ่มคิดถึงบ้านหลังนี้..
สนุกกับการเล่า คงพอได้กระมังครับ
ครูธนิตย์เป็นครูวิทยาศาสตร์ในดวงใจของเด็กๆค่ะ
...ชื่นชมความเป็นครูวิทยาศาสตร์ ที่มีหัวใจศิลป์อย่างเต็มล้น
...ชื่นชม ครับ..
* อีกแบบอย่างที่น่าชื่นชมในการเป็นครูเพื่อศิษย์..คู่เคียงกับน้องครูกาญจนา..
* พี่ใหญ่มีความสุขมากๆที่อ่านประสบการณ์ดีๆจากครอบครัวครูที่น่ารักนี้ค่ะ
สวัสดีค่ะ
ครูดาหลาได้เรียนรู้กับอ.ธนิตย์ มากมาย ตั้งแต่การมีปัญหาในกานนำภาพขึ้นบล็อค ทุกวันนี้แม้จะห่างหายไปเพราะสุขภาพไม่อำนวย แต่ทุกครั้งที่หายจากการป่วย ก็เข้ามาทักทายกัลยาณมิตร G2K เสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะ
บล๊อกของอาจารย์ ทำหน้าที่เป็นสื่อและเคลื่อนไหวเครือข่ายการเรียนรู้ให้เกิดขึ้นหลายอย่างครับ ผมมองจากพัฒนาการหลายอย่างที่เกิดขึ้นบนการได้ปฏิสัมพันธ์กับบันทึกของอาจารย์และผมในฐานะผู้อ่าน ชม และได้ร่วมแลกเปลี่ยนแย่งปันสิ่งต่างๆด้วยกัน เป็นต้นว่า ..........
- ผมไม่เคยรู้จักโรงเรียนบ้านกร่างวิทยาคม พิษณุโลก ที่อาจารย์ประจำและสอนอยู่มาก่อนเลย แต่เดี๋ยวนี้ ผมรู้จักโรงเรียนบ้านกร่างนี้หลายอย่าง เมื่อนึกถึง ก็จะเกิดภาพความเป็นโรงเรียนขนาดใหญ่พอสมควร มีสภาพแวดล้อมที่ดูเป็นสัดส่วน สะอาด อาคารเรียนทันสมัย สนามกีฬา ลานเอนกประสงค์ และเสาธง ดูกว้างขวาง จัดวางเป็นสัดส่วนและดูเป็นระบบ
- ได้รู้ถึงกระบวนการจัดการเรียนการสอน ที่สะท้อนบุคลิกของครูอาจารย์ นักเรียน ซึ่งก็สะท้อนไปถึงชุมชนและเครือข่ายบ้าน-ครอบครัวผู้ปกครองกับสภาพแวดล้อมทางสังคม รวมทั้งสะท้อนภาพความเป็นองค์กรเรียนรู้ของโรงเรียน เห็นภาพของห้องปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์ที่ท้าทายจิตวิญญาณใฝ่รู้และสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้ลงไปบนวิถีปฏิบัติของผู้เรียน
- ทั้งหมดนี้ ได้สัมผัสจากบันทึกและการทำหน้าที่ถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆของอาจารย์น่ะครับ ล้วนๆเลย เพราะผมก็ยังไม่เคยไปอยู่ดี
- มองในแง่การสื่อสารเพื่อสร้างการเรียนรู้ทางสังคมละก็ สื่อและบันทึกของอาจารย์ ก็ทำให้ผมได้เรียนรู้ความเป็นสังคมที่ผมเป็นสมาชิกร่วมอยู่ด้วยเพิ่มขึ้นมาอีก ทั้งได้เห็นความริเริ่มหลายอย่างที่อยู่นอกกระแสการรับรู้ของสังคมทั่วไป ดังนั้น จึงทำให้ผมสามารถได้ร่วมเป็นแรงขยาย สร้างแรงกระเพื่อม สะท้อนความเชื่อมโยง ในสิ่งที่ผมในฐานะผู้ได้รับสิ่งดีๆ สามารถเข้าถึงและมีโอกาสนำไปใช้ในลักษณะต่างๆได้
- มองในแง่การเผยแพร่สื่อสารขององค์กร ก็ต้องนับว่ามีบทบาทต่อการทำหน้าที่สื่อสารและประชาสัมพันธ์องค์กรให้เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางมากขึ้น
- มองในแง่การสร้างสังคมและสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการสร้างคน ก็ต้องเรียกว่า สื่อออนไลน์ของอาจารย์ ทำหน้าที่เปิดพื้นที่การรับรู้ของสังคมให้กับเด็กๆลูกหลานคนบ้านกร่างและโรงเรียนบ้านกร่างวิทยาคม ทำให้เขามีทุนทางสังคมสำหรับการเดินไปในอนาคตอย่างเป็นที่รู้จักได้มากยิ่งๆขึ้น
- โดยเฉพาะการถ่ายภาพ วิธีเล่าเรื่อง ซึ่งสะท้อนพลังของความมีศิลปะ วิธีคิด วิธีมอง และวิธีชวนสัมผัสปรากฏการณ์ต่างๆด้วยความละเอียดอ่อนลึกซึ้งนั้น ผมมักได้อยู่เสมอจากบันทึกของอาจารย์น่ะครับ อาจารย์เหมือนเสียงสะท้อนจากความแข็งขันของการทำงานที่ออกมาจากชีวิตจิตใจของครู คนสอนหนังสือ และคนทำงานเพื่อสังคมไปด้วย หลายอย่างให้ทรรศนะที่ดีโดยไม่ต้องพูดเลย
เป็นบางส่วนที่เล่าถ่ายทอดได้จากการที่ได้เข้าถึงหลายอย่างผ่านบันทึกในบล๊อกที่ออกแรงกายแรงใจทำด้วยมือของคนคนเดียวของอาจารย์ ซึ่งตรงนี้ ก็ทำให้ผมได้เรียนรู้ไปกับอาจารย์ด้วยเป็นอย่างดีครับว่า เรา(คนหนึ่งคนเหมือนๆกัน)สามารถทำสิ่งที่มีความหมายต่อตนเองให้เชื่อมโยงกับการสร้างสรรค์สิ่งดีๆต่อสังคมในขอบเขตต่างๆไปตามกำลังด้วยอยู่เสมอๆได้อย่างไร.
บันทึกของอาจารย์ได้สร้างแรงบันดาลใจดี ๆ อีกมากมายให้ได้กลับไปตรองคิด แก้ไขตนเอง และบางงานทำให้ใบหน้าเปื้อนยิ้มได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
ขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลต่อลูกศิษย์ของอาจารย์และต่อครูอีกหลาย ๆ คนค่ะ
(@^______^@)
พอเห็นภาพโต๊ะทำงานของอาจารย์
ก็เปลี่ยนหน้า desktop notebook เลียนแบบเป็นภาพครอบครัวบ้างเลยค่ะ
(จากเดิมเป็นหน้า window -- โอ นี่เราช่างกระไร)
...
อมยิ้มกับประโยคนี้
เราคงต้องสนใจทำความดีให้เยอะขึ้น ง่ายที่สุดคือการทำหน้าที่ให้เกิดประสิทธิผลสูงสุด
ธรรมดาตัวเองแม้แต่วัดวาก็ไม่ค่อยชอบเข้าครับ
--> การทำงานคือการปฎิบัติธรรมค่ะ :)
สวัสดีครับคุณครูธนิตย์
คุณครู..ผู้สร้างโลก ด้วยการสร้างศิษย์
ขอให้ความตั้งใจดี และการทำหน้าที่อย่างดี..ในการให้ความรู้ ฝึกทักษะ หรือสร้างเจตคติที่ดีให้กับเด็กๆ
จงเป็นบุญกุศลให้คุณครูและครอบครัว เจริญก้าวหน้ายิ่งๆ ขึ้นไปนะครับ
- ฟังที่ไปที่มาของการสมัครเป็นสมาชิก GotoKnow ของอาจารย์แล้ว ดูเป็นจังหวะจะโคนที่ดูเป็นเหตุเป็นผลสอดรับกันดีจังนะคะ ต่างจากดิฉันเอง ที่เข้ามาแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้ ไม่มีใครชี้นำ เป็นการเข้ามาแบบงงๆ ใช้การลองผิดลองถูกที่ก็ดำเนินมาด้วยดีจนเกือบจะครบปีแล้ว
- เคยอ่านบันทึกกันและกันมาบ้าง อ่านบันทึกนี้ ชื่นชมว่า อาจารย์เขียนได้กระชับดีจีง ต่างจากดิฉันเอง ที่เขียนทีไรมิวายจะร่ายยาวไปเสียทุกที
- อาจารย์บอว่า "มาถึงวันนี้ ยังคงตั้งใจจะเขียนบันทึกเล่าประสบการณ์ใน GotoKnow แห่งนี้ต่อไป โดยเฉพาะในเรื่องการจัดการเรียนการสอนหรือการศึกษา" ก็คงจะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อไปนะคะ เพราะดิฉันเองก็มี BLog "Learntoknow" ไว้แลกเปลี่ยนเรียนรู้เกี่ยวกับแนวคิดและประสบการณ์ด้านการจัดการศึกษาด้วย ค่ะ
ทึ่งมากๆ เจ้า คุณครู . ส่งกำลังใจตลอดไปเจ้าค่ะ
- ผมเองก็ติดตามและชื่นชมฝีมือการถ่ายภาพของคุณเอกมาโดยตลอดเลยครับ งดงามและน่าตื่นตาตื่นใจเสมอครับ
- ขอบคุณกำลังใจจากคุณเอกด้วยครับ
- สายตาของลูกศิษย์อย่างนี้แหละนะครับอาจารย์ ให้กำลังใจครูดีนักแล..
- ขอบคุณท่านอ.ขจิตครับ
- รู้สึกเป็นเกียรติมากๆครับ ที่วอญ่าแวะเยี่ยมเยือนถึงโรงเรียนในครั้งนั้น..ผ่านมาทางนี้อีก คงได้รับเกียรติอีกนะครับ
- ขอบคุณท่านวอญ่าครับ
- ชื่นชมผลงานพี่ครูอ้อยมาอย่างยาวนานเช่นกันครับ..สบายดีนะครับ
- ขอบคุณพี่ครูอ้อยครับ
- อาจเป็นเพราะกงไกรลาศวิทยากับบ้านกร่างวิทยาคมอยู่บนถนนเส้นเดียวกัน และห่างกันสักประมาณ 20 กิโลเมตรเท่านั้นเองครับอาจารย์
- ขอบคุณท่านอ.ฤทธิไกรที่ให้เกียรติแวะเยี่ยมเยือนครับ
- รู้สึกเหมือนกันครับ..ดูคึกคักขึ้น เมื่อมีโอกาสได้พบปะพูดคุย โดยเฉพาะกับคนเก่าๆของที่นี่
- ขอบคุณคุณแก้ว..อุบลครับ
- ได้คิด ได้เขียน ได้เล่าบ้าง มีความสุขครับ..
- ขอบคุณคุณเพชร พรหมสูตร์ครับ
- บันทึกเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนวิชาเคมีของครูนก ให้มุมมองใหม่ๆ ให้ตัวผมเองได้เรียนรู้เยอะครับ
- ขอบคุณครูกำลังใจจากครูนกด้วยครับ
- ชื่นชมผลงานอ.แผ่นดินมาโดยตลอดครับ
- ขอบคุณกำลังใจด้วยครับ
- กิจกรรมทำความดีต่างๆให้กับสังคมของพี่ใหญ่ เป็นตัวอย่างให้ผมและครอบครัวได้เรียนรู้เสมอๆครับ
- ขอบคุณพี่ใหญ่ นงนาทครับ
งานเขียนของอ.ธนิตย์ เป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจของแป๋มค่ะ.
- ขอให้สุขภาพแข็งแรงเร็วๆและตลอดไป จะได้มาพูดมาคุยแลกเปลี่ยนกันบ่อยๆนะครับอาจารย์
- ขอบคุณKRUDALAครับ
- อ่านข้อคิดเห็นของอาจารย์ย้อนไปมา 3-4 รอบแล้ว ด้วยความรู้สึกดีใจครับ
- ผมมักเขียนเล่าเรื่องต่างๆ เมื่อตัวเองอยากจะเล่า เพราะมีประเด็นที่จะเล่า ส่วนใหญ่กว่าจะได้แต่ละเรื่องจึงช้าถึงช้ามาก(ฮา) เนื่องจากเหตุการณ์สอนเด็ก หรือชีวิตในแต่ละวัน หรือการถ่ายภาพที่ชอบและเรียนรู้อยู่นั้น ส่วนใหญ่แล้ว..ก็ไม่รู้จะเล่าอะไรครับ เพราะเหมือนๆเดิม
- วันนี้เพิ่งมีความรู้แบบไม่เคยรู้มาก่อนเลยจากความเมตตาของอาจารย์ ว่าการเขียนบันทึกเล่าเรื่องของตัวเองนั้น ทำให้เกิดอะไรขึ้นตั้งหลายอย่าง ได้มากกว่าที่ตัวเองคิดเสียอีก ผมหวังแค่จะได้เผยแพร่ผลงาน ได้รับการยอมรับ ได้มีโอกาสแลกเปลี่ยน เรียนรู้ เสนอแนวคิด เพราะปกติแล้วเรื่องราวเหล่านี้ ไปคุยให้ใครฟัง ก็หาคนที่จะตั้งใจฟังเรายากครับ
- ขอบคุณท่านอ.วิรัตน์มากๆครับ รู้สึกตัวเองมีพลังเพิ่มขึ้นมหาศาลเลยครับ..
- ถ้าบันทึกเหล่านี้จะเป็นแรงบันดาลใจให้กับเด็กๆและเพื่อนครูเราได้ ตัวเองจะมีความสุขมากๆเลยครับอาจารย์..
- ขอบคุณท่านอ.Wahooครับ
- ข้ออ้างไม่ชอบเข้าวัดครับ(ฮา) จึงพยายามเน้นตรงนี้ การทำงานคือการปฏิบัติธรรม..
- ขอบคุณท่านอ.หมอป.ครับ
- อยากและพยายามจะเป็นครูที่ดีครับ..
- ขอบคุณอ.นุครับ
- การศึกษาบ้านเราน่าเป็นห่วง และดูไม่ค่อยมีความหวัง วิธีการที่ครูเพื่อศิษย์กำลังขยายผล เพื่อให้รูปแบบการจัดการเรียนการสอนที่เน้นฝึกทักษะในศตวรรษที่ 21 ให้กับเด็กๆ ขยายออกไปสู่เพื่อนครูในวงกว้างนั้น ดูจะมีความหวังมากกว่าเสียอีกนะครับท่านอาจารย์
- ขอบคุณท่านอาจารย์ผศ.วิไลมากครับ ที่ให้เกียรติ..
- ติดตามและชื่นชมคุณPooมาโดยตลอดครับ..
- ขอบคุณกำลังใจครับ
- นานแล้วเหมือนกันนะครับ ที่มีโอกาสได้แลกเปลี่ยน แนวคิดดีๆ และตัวอย่างการจัดการเรียนการสอนของครูแป๋ม ผมเองก็นำมาปรับใช้บ่อยๆครับ..
- ขอบคุณครูแป๋มครับ
+ สวัสดีค่ะ ครูธนิตย์.... อ่านสองรอบเลยค่ะ...
+ ครูธนิตย์เป็นอีกหนึ่งครูที่อ๋อยประทับใจในการจัดการเรียนการสอนค่ะ... และยึดเป็นแนวทางในการจัดการเรียนการสอน...ให้กับตัวเอง...
+ อิ อิ...แต่ช่วงหลัง ๆ อ๋อยเองไม่ได้เข้ามาเขียนบันทึกใน GTK เลย...ด้วยภาระกิจหลายอย่าง...แต่ก็มีเข้ามาอ่านบันทึกของพี่น้องผองเพื่อนอยู่บ้างค่ะอาทิตย์ละครั้งสองครั้ง...หนึ่งในนั้นคือบันทึกของครูค่ะ...
+ ขอบคุณ GTKที่ทำให้เราได้มาพบกันและได้นำองค์ความรู้ที่ครูธนิตย์ถ่ายทอดไปใช้ประโยชน์นะค่ะ...ขอบคุณมากมายค่ะ...
- เวลาทำให้ห่างเหินg2kไปบ้าง..ผมก็รู้สึกครับ อีกอย่างที่คล้ายกับครูอ๋อย(ขออนุญาตเรียก) รู้สึกโชคดีที่มีโอกาสพบปะพูดคุยกับคนดีๆที่นี่ครับ
- ขอบคุณครูอ๋อยครับ
ทำให้เห็นแนวทางพัฒนาครูอย่างยั่งยืน ด้วยวิธีไม่ยุ่งยากซับซ้อนกว่าที่รัฐกำลังทำ
อยากให้รัฐมนตรีฯศึกษา มาร่วม MK เอ้ย KM กับอาจารย์จังคะ ^__^
ค่ะครั้งหนึ่งอ่านบันทึก จนเครียด จนต้องหยุดปิดเครื่อง
อารมณ์ตามเนื้อเรื่องที่คุณครูเขียนไปด้วย
คิดถึงน้องทั้ง 2 เสมอนะคะ
- รู้สึกอย่างนั้นจริงๆครับ ฮาๆๆ
- ขอบคุณคุณกระติกครับ
- ขอบคุณพี่กานดามากๆครับ
- พี่สบายดีนะครับ..
อบอุ่น เปลี่ยนแปลง สร้างสรรค์ โลกกว้างไกล เมื่อเกิด KM ชื่นชอบ และชื่นชม หน้าจอมากค่ะ
-สวัสดีครับอาจารย์..
-ห่างหายไปนาน...มีหลายเรื่องราวที่เข้ามาในชีวิต....
-G2k ให้อะไรมากมายครับ...
-อาจารย์จะกลับมาเที่ยวสงกรานต์ที่พรานกระต่ายรึเปล่าครับ..
-ปีนี้เขาจะจัดงานถนนคนเดิน มีภาพเก่าเล่าเรื่อง ด้วยนะครับ
-วันก่อนเขารวบรวมภาพเก่า ๆ ของชาวพรานกระต่าย มีภาพเก่าๆ มากมาย
-มีภาพมาฝากครับ..
-อย่าลืมมาเที่ยวนะครับ...
- gotoknowทำให้เรารู้อะไรมากขึ้นจริงๆครับ
- ฝุ่นควันที่เชียงใหม่คงลดลงมากแล้วนะครับอาจารย์
- ขอบคุณอาจารย์Rindaครับ
- ชื่นชมแนวคิดและการปฏิบัติของเทศบาลตำบลพรานกระต่ายครับ น่าสนใจมากๆ..ภาพเก่า เล่าเรื่อง เมืองพรานกระต่าย และคงจะได้กลับไปที่บ้านบ้างในช่วงสงกรานต์นี้ครับ
- ตัวเองก็ขาดๆหายๆเช่นกันครับ ขอบคุณคุณเพชรน้ำหนึ่งมากครับ
ขอบคุณที่อาจารย์ถามเรื่องควันไฟเผาป่า ตลอดเส้นทางก็เห็นมีแต่ร่องรอยเขม่าไปสีดำ ... จะมีกระทงลอยบนดอยสูงทุกคืนนะคะ ทำไงได้เพราะพื้นที่จะมีเห็ดถอบ เห็ดลม เพื่อเป็นอาชีพเก็บของป่าขาย ก็ต้องมีอุบัติเหตุเกิดไฟป่าตลอดปี ... ฮา..