เมนูอาหารบนดอยสำหรับมื้อนี้ เด็ก ๆ ชวนไปหาส้มปี้มาปรุงอาหาร ได้มาเยอะเลย ตอนแรกยังไม่รู้เหมือนกันว่า ยอดไม้อ่อน ๆ นี้จะปรุงอาหารอะไรได้นอกจากผักลวกจิ้มน้ำพริก ออกเดินไปหาในป่า เดินไปเรื่อย ๆ พยายามมองหาต้นส้มปี้หรือที่เด็ก ๆ เรียกกันว่า "สะบ่วยดุ" มองยังไงก็มองไม่เห็น (เคยเห็นมาแล้วจากดอยอื่น) พอเดินไปได้สักพักก็หอบแหก ๆ แล้ว ก้าวเท้าปีนขึ้นดอยไม่ไหวแล้ว มองไปข้างหน้า เด็ก ๆ เดินไปไกลแล้ว แต่หันหลังกลับมาเพื่อมานั่งเป็นเพื่อนและพยุงเราเดินทางต่อ เมื่อหายเหนื่อยแล้ว (ตอนแรกก็เหมือนจะไปช่วยเด็ก ๆ นะ แต่กลับกลายเป็นภาระซะงั้น) เดินไปสักพัก เด็ก ๆ บอก "อยู่นั่นไง เอ..แต่ทำไมมันแก่แล้วล่ะ" เพื่อนอีกคนบอกว่า "ไม่เป็นไรยังกินได้ เก็บไปก่อนละกัน" พากันปีนต้นไม้เก็บกันใหญ่เลย พอเก็บยอดอ่อนหมดแล้ว ก็พากันหาต่ออีกเพราะที่ได้มายังยังไม่มากพอสำหรับมื้อเย็นนี้ เดินได้สักพัก เอาอีกแล้ว เด็ก ๆ เป็นคนเห็นก่อนทุกที ต้นนี้ยอดออ่อนกว่ามากเลย เด็ก ๆ รีบวิ่งไปเก็บมา ต้นไม่ค่อยสูงมากนัก สามารถยืนเด็ดจากพื้นดินได้ ไม่ต้องปีน เด็กคนหนึ่งพูดขึ้นว่า "พี่ค่ะยอดที่เก็บก่อนหน้านี้ทิ้งไปเลยค่ะ มันแก่และไม่สวยด้วย" แต่เราก็เสียดาย เด็ก ๆ อุตส่าห์ปีนขึ้นไปเก็บบนต้นเลย ไม่ทิ้งดีกว่า
ต้นส้มปี้
ดอกส้มปีแต่ยังไม่บาน
เด็ก ๆ ยืนเก็บยอดส้มปี้
เมื่อพอแล้ว ก็หาใบเฟิร์นป่ามาห่อ
ห่อให้มิดกันไม่ให้ยอดส้มปี้ตก
มีหูหิ้วเรียบร้อยค่ะ
เดินกลับหลังจากเก็บยอดส้มปี้แล้ว
ล้างน้ำให้สะอาด เอามาหั่นให้เรียบร้อย
หลังจากหั่นเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เมนูมื้อนี้ ยำปลากระป๋องใส่ยอดส้มปี้ หรือยำยอดส้มปี้ใส่ปลากระป๋อง
โรยหน้าด้วยแคบหมู ...อิ่มอร่อยไปอีกมื้อ
อ้อ...ผักจี๋กุ๊กจิ้มกับเมนูข้างบนค่ะ อร่อยอย่าบอกใครเชียว
(บันทึกนี้ บันทึกไปพร้อมกับอาการปวดขาจากอุบัคิเหตุรถล้ม...แต่อยากเล่าค่ะ)
ยอดส้มปี้ จะเปรี้ยวๆ คล้ายกับส้มป่อย ไหมคะ เคยไปเก็บมาต้มเปรี้ยว รสชาตอร่อยเหาะเลยค่ะ
ส่วนใบที่คล้ายในภาพพี่เคยชิม กะลาบป่นกบ ตอนอยู่เมืองลาว แต่จำไม่ได้เรียกว่าอันหยังแล้ว ฮา
ว้าว เพิ่งเห็นภาพเมนูยำ น่าอร่อยซะ อิ่ม ลำ ยามเย็น ขอให้อาการปวดขา หายไวๆ เน่อเจ้า:)
คุณพี่ Poo ค่ะ ส้มปี้จะเปรี้ยวน้อยกว่าใบส้มป่อยค่ะ แต่อร่อยเหาะจริง ๆ ค่ะ
...รู้สึกขาจะเริ่มปวดมากขึ้นค่ะ แต่หายามาทาเรียบร้อยแล้วค่ะ..ขอบคุณนะค่ะ
หาหมอหรือยัง รถล้ม ???
ดูแลตัวเองด้วยหนา ;)...
กระเช้าใบเฟิร์นน่ารักจัง
ขอส่งกำลังใจผ่านทางนี้ไปเยี่ยม น๊า ขอให้หายปวดขาไวๆ...
ปล.ครูเค้าน่ารักเชียวห่วงลูกศิษย์! ปลื้มจัง :)
อาจารย์วัตค่ะ ตอนนี้ดีขึ้นละค่ะ มีเรื่องต้องทำอีกเยอะแยะ ต้องรีบหายค่ะ
วันที่ 22-24 ก.พ. หนูต้องพาเด็ก ๆ ลงไปเที่ยวพืชสวนโลก และสวนพฤกษศาสตร์
ครูได้มอบหมายให้เด็ก ๆ จดบันทึกด้วย แล้วจะเขียนบันทึกมาฝากนะค่ะ
คุณพี่หนูรีค่ะ ขอบคุณมากมายค่ะ
อาจารย์วัตนะค่ะ น่ารักที่สุดเลยค่ะ
รักและเป็นห่วงลูกศิษย์ทุกคนค่ะ
เพิ่งเคยได้ยินครั้งแรกน่ะ ...ส้มปี้
ดูคล้ายๆ ใบผักติ้วเลยเน๊าะ
สวัสดีค่ะ
ชอบการใช้วัสดุในธรรมชาติห่อผักที่เก็บได้ สวยคลาสสิกจังเลย ถุงก๊อบแก๊บคงขายไม่ออกแถบนั้นนะคะ
เคยทานจี๋กุ๊กตอนเป็นเด็ก เดี๋ยวนี้ไม่เคยเห็นแล้วค่ะแถบบ้าน
เห็นรูปสำเร็จแล้วน้ำลายไหลเลย...
ขอบคุณค่ะ
คุณอักขณิช ค่ะ คล้าย ๆ ผักติ้วค่ะ แต่รสชาติต่างกันค่ะ ผักติ้วจะออกฝาดค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณ ...ปริม ทัดบุปผา... ถุงพลาสติกจะไม่ในพื้นที่ค่ะ นอกจากชาวบ้านซื้อของจากข้างนอกและนำเข้ามาเอง
ส่วนถ้าเข้าป่าก็จะนำสิ่งที่มีในป่ามาประยุกต์ใช้ค่ะ ส่วนกุ๊กจี่กำลังออกช่วงนี้เลยค่ะ ชาวบ้านเอามาให้ทุกวันเลยค่ะ
ชอบผักพื้นบานครับ ปลอดสาร ปลอดภัย มากคุณค่าทางอาหารและทางยา ในรูปผมชอบบรรจุภัณฑ์จริงๆครับ ไม่ก่อขยะให้โลก
น่าอร่อยมั่ก-มัก
คุณนกขมิ้นค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่มชมค่ะ บนดอยก็หาของป่าง่าย ๆ มาบรรจุผักแบบนี้แหละค่ะ
แต่ถ้ามีถุงย่ามไปด้วยก็จะใส่ถุงย่ามมากกว่าค่ะเช่นกันค่ะ
นมัสการPhra Anuwatค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
เมนูมื้อนี้อร่อยสุด ๆ ค่ะ
เพิ่งเคยเห็น แต่ดูแล้วน่ากินมากเลยครับ
อาจารย์ขจิต ฝอยทองค่ะ เมนูอาหารตามวิถีของชาวบ้านมีอีกมากค่ะ
หน้าตาดูน่ากิน รสชาติขอบอกว่าอร่อยมากเช่นกันค่ะ(ไม่ใช่ฝีมือหนูนะค่ะ)
น่าทานมาก ๆ ค่ะ เด็ก ๆ ช่วยกันคนละไม้ละมือ บรรยากาศแบบนี้ยิ่งชวนให้มีความสุขกับการทานค่ะ
อย่าลืมหาเวลาว่าง ๆ ไปถอดบทเรียนความสุขในกิจกรรมนี้นะคะ http://www.gotoknow.org/posts/537002
ผลัดกันชื่นชมบันทึกของกันและกันค่ะ ส่งเสริมความสุขใน G2K ให้ยั่งยืนยาวนานชั่วลูกหลานค่ะ ... ว่าแล้วได้เวลาทานเบรคพอดี เห็นอาหารก็เรียกน้ำย่อยได้ดีค่ะ
ดูเหมือนว่าจะส่ง link ผิดพลาด แวะมาแปะใหม่ค่ะ http://www.gotoknow.org/posts/535918