สิ่งที่แม้เติมก็ไม่มีวันเต็ม

วันนี้นั่งอ่านหนังสือและสลับกับการปลูกต้นไม้บ้าง วิจัยลมบ้าง

ตอนเพลเกือบลืมให้อาหารกาย  ยังดีที่มีเวลาเหลืออีกยี่สิบนาที

บางครั้งเมื่อเราจดจ่อตั้งใจที่จะทำอะไรแล้ว

รู้สึกทำอย่างแท้จริงความหิวก็ไม่นึกถึง

ตอนบ่ายนั่งดูชาวบ้านเผาอะไรสักอย่างหนึ่งเห็นไม่ถนัด

สุมเข้าๆไฟยิ่งลุกโชนขึ้นเรื่อยๆ

ธรรมฐิตเลยนึกถึงคัมภีร์มังคลัตถทีปนี 

ที่กล่าวถึง..สิ่งที่แม้เติมเต็มก็ไม่รู้จักอิ่ม  สามประการ..คือ

ประการแรก  ได้แก่  ไฟที่ไม่รู้จักอิ่มด้วยเชื้อ 

เราลองสังเกตุดูสิเมื่อเราจุดไฟเผาอะไรหรือทำไรสักอย่าง

ไม่ว่าเราจะสุมฟืนใส่เชื้อเข้าไปสักเท่าไรก็ตามแต่

ไฟไม่เคยรู้จักกับคำว่าอิ่ม  ว่าพอกับเชื้อเหล่านั้นได้

ประการที่สอง  มหาสมุทรไม่รู้จักอิ่มด้วยน้ำ 

นี้ก็เห็นได้ชัดไม่ว่าฝนจะตกลงมายังไง

มหาสมุทรก็เปรมปรีย์กับน้ำนั้นไม่รู้จักอิ่มเสียสักเพลาหนึ่ง

ประการที่สาม  อยู่ในตัวตนเราท่านทั้งหลายนั่นคือ..ตัณหาความโลภ

ความทะยานอยากของมนุษย์ที่ไม่รู้จักเท่าทันในอำนาจของตัณหา 

 เราอยู่รวมกันเป็นหมู่คณะ  เมื่อตัณหาเข้าครอบงำ 

ก็ขัดแย้งกันเพราะผลประโยชน์บ้าง  กดขี่ข่มเหง เอารัดเอาเปรียบกันบ้าง   ความขัดแย้งของคนซึ่งมีตัณหาความอยากจากกิเลสที่เพิ่มมากขึ้น 

แข่งอยากมีหน้ามีตา  อยากมีชื่อเสียงเกียรติยศในสังคม 

จึงนำไปสู่ความอยากที่นอกเหนือจากการกินดี

และอยู่ดีมากมายต่างๆนานๆ เพราะเติมเท่าไรก็ไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ 

 โลกทุกวันนี้คนเราโดยมากพร้อมทำทุกอย่าง

เพื่อให้ได้มาซึ่งความอยากที่ไม่รู้จักอิ่มสักที 

เมื่ออำนาจแห่งตัณหาเข้าควบคุมจิตใจ 

ไม่ใยดีว่าการกระทำนั้นจะผิดกฎกติกาบ้านเมืองหรือศีลธรรมก็ตามแต่  

 ซึ่งเมื่อถลำมากเข้าจนไม่สามารถตีตัวออกมาได้

อาจจะไม่เหลือมโนสำนึกของความเป็นมนุษย์เลยทีเดียว

ดังที่มีคำกล่าวไว้ว่า

แย่งอาหารกันกิน    แย่งถิ่นกันอยู่

แย่งคู่กันพิศวาศ         แย่งอำนาจกันเป็นใหญ่.....

เพราะอะไรละลองพิจารณาดูก็แล้วกัน

ธรรมะสวัสดีขอรับ..

[หนานเกียรติ]

นมัสการพระอาจารย์ครับ

แวะมาเยี่ยมรับธรรมะครับ

จริงทีเดียวครับ ตัณหา ราคะ ความโลภ เติมอย่างไรก็ไม่มีวันเต็ม ยิ่งเติมความต้องการก็จะยิ่งละเมียดขึ้น

[blue_star]

กราบนมัสการท่านธรรมฐิตเจ้าค่ะ

ตัณหาเรา ถ้าเราไม่หมั่นเติมเข้าไป มันจะลดลงบ้างไหมคะ?

น้อมรับข้อธรรมมะไปพิจารณาค่ะ

[ธรรมฐิต]

สาธุท่านหนานฯ

ต้องทรมานมันให้อดอยากบ้างแล้วเหนาะขอรับ..

[ธรรมฐิต]

ตัณหาเรา ถ้าเราไม่หมั่นเติมเข้าไป มันจะลดลงบ้างไหมคะ?

หากธรรมฐิตจะเอื้อนเอ่ยคุณหมอคงไม่เห็นว่าจริงหรือไม่

ลงมือปฏิบัติเลยได้ผลอย่างไรบอกกล่าวด้วยละกัน..

[blue_star]

 

ได้ผลอย่างไรศิษย์จะนำมาบอกกล่าวแก่ท่านอาจารย์เจ้าค่ะ

สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่าลงมือปฏิบัติ....สาธุ

[Vij]

นมัสการค่ะ...หลวงพี่

เติมไม่เต็มจริง ๆ เจ้าค่ะ...มีอีกอย่างเจ้าค่ะ..."ความรู้" เติมเท่าไรก็ไม่เต็ม ยิ่งเติมยิงรู้ยิ่งเพิมพูนด้วยปัญหา...ไม่มีจุดอิ่มตัว...ตายไปพร้อมกับสังขาร เช่นเดียวกับกิเลสตัณหา...แต่ต่างกันที่ความรู้เป็นไปในด้านบวก...ส่วนผู้ที่น้อมน้ำความรู้ไปปฏิบัติในทางใดนั้นขึ้นอยู่กับจริตของแต่ละคนเจ้าค่ะ...หากเป็นไปในทางลบนั้นย่อมอยู่ในรูปของกิเลสตันหาเจ้าค่ะ

------

ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

[อ้อยเล็ก]

เอามาฝากอีกรอบค่ะพระอาจารย์

[ธรรมฐิต]

สาธุขอรับคุณหมอ..

[ธรรมฐิต]

ขออนุโมทนาอาจารย์ที่มาช่วยแต่งเติมให้มีสาระ..

[ธรรมฐิต]

สาธุพี่ครู..ขอรับ

[น้องนัท]

นมัสการหลวงน้า

หนูหยุดเขียนไปหลายวันเพราะติดสอบเจ้าค่ะ

วันนี้หนูมีเวลามาเขียนบันทึกใหม่แล้วค่ะ

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

นมัสการพระคุณเจ้า ธรรมฐิต

แย่งอาหารกันกิน แย่งถิ่นกันอยู่

แย่งคู่กันพิศวาศ แย่งอำนาจกันเป็นใหญ่.....

เพราะอะไรละลองพิจารณาดูก็แล้วกัน

มาพิจารณาครับ กฎแห่งธรรมดาของโลกแล้วครับ

" ไฟที่ไม่รู้จักอิ่มด้วยเชื้อ " มาขอเสนอปริศนาคำทายครับ

อะไรเอ่ย กินเท่าไหรก็ไม่หายยาก ถ้ากินมากๆก็เจ็บจมูก ใช้ตีนป้อนอาหารให้ลูก ใชจมูกป้อนให้ปากกิน"

พอเป็นปริศนาธรรมได้น่ะครับท่าน

[supalak]

นมัสการค่ะท่าน

มาเรียนวิธีเติมให้น้อยลง

ปล. เจ้าน้องดาวฝากถามว่า แล้วเขาเผาอะไรกัน และเจ้าดาวฝากขอไม่ให้เรียกคุณหมอ (มันเป็นทางการไป)G2Kเป็นพื้นที่ของพี่น้อง พี่ชิวบอกมา

[ธรรมฐิต]

เดี๋ยวว่างๆหลวงหน้าจะตามไปอ่านจ๊ะหนูนัท..

ตั้งใจสอบละกันนะจ๊ะ..

[ธรรมฐิต]

สาธุท่านว่อญ่า..

ภาษิตใต้ดีที่ผูกไว้มีให้เราได้ตระเรียนรู้อย่างแท้จริงนะขอรับ..

สาธุอีกครั้งกับปริศนาดีๆ..

[ธรรมฐิต]

เติมไปน้อยๆเดี๋ยวมันก็อดเองขอรับพี่นก

อ้าวทำไมไปถามเองละหิวข้าวแล้วให้คนอื่นทานนี่ไม่อิ่มน่าพี่นก..

งั้นไม่คุณหมอก็ได้..แบบธรรมดาละกันเนาะ

[blue_star]

นมัสการเจ้าค่ะ...

ที่ฝากถามก็เพราะนั่งทำงานที่บ้านพี่นก แล้วพี่นกก็ใช้คอมพ์เปิด G2K อยู่ค่ะ.... ก็ไม่ใช่ว่าหิวข้าวแล้วให้คนอื่นทานแทนหรอกเจ้าค่ะ...หิวข้าวแล้วฝากพี่นกหามาให้ทานมากกว่า (อิ่มได้เหมือนกัน)

แล้วตกลงเค้าเผาอะไรกันเจ้าคะ? (ยังสงสัยอยากรู้)

ปล.ที่ไม่อยากให้เรียกคุณหมอ เพราะนอกจากจะเป็นทางการเกินไปแล้ว....ยังรู้สึกว่า ไม่ได้เขียนอะไรใน G2K ที่เกียวข้องกับสถานะนี้เลย...ไม่ได้ทำหน้าที่ของหมอผู้ดูแลสุขภาพแต่อย่างใดค่ะ ขณะนี้สถานะเป็นเพียงนักศึกษาเรียนรู้แลกเปลี่ยน และเป็นลูกศิษย์ หัวโขนคุณหมอถอดไว้ตั้งแต่เลิกงานแล้วเจ้าค่ะ

[วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--]

ขอเฉลยปริศนาไว้ที่นี้ครับ พระคุณเจ้า

กินเท่าไห่ไม่หายยาก คือไฟ กินมากเจ็บจมูก คือ หมู ตีนป้อนอาหารให้ลูก คือ ไก่ จมูก ป้อนอาหารให้ปาก คือช้างครับ

[ธรรมฐิต]

ตั้งข้อสังเกตุว่า(ไม่วิชาการนะ)เขาน่าจะเผาต้นข้าวที่แห้งในนานะ.

ธรรมฐิตเห็นอะไรแล้วก็นำมาพิจารณาเพื่อเชื่อมโยงกับชีวิตเสมอ..

เลยต้องอยู่ในชนบทแบบบ้านนอกๆ(จะรู้ความโง่ในตัวตนได้เร็วขึ้น)

เอ้างั้นไม่ทางการของได้.นะดาว..แบบท้องทุ่งละกันเนาะ..

[ธรรมฐิต]

เคยได้ยินขอรับท่านวอญ่า..

สาธุๆๆ

 

[small man]

ที่วุ่นวายก็เพราะความอยากไม่มีวันเต็มครับ  ไม่ว่าจะเป็น  เงินทอง  ตำแหน่ง   อำนาจ   เพระผมเอง  3   อย่างนี้ ผมก็ว่ามีแค่นี้ก็น่าจะพอ แต่ก็ยังไม่พอครับ  ยังอยากมีเพิ่มอยู่    ก็จะพยายามลดความอยากลงมาครับ   ลดได้  ก็สุขได้ (จริงๆ ครับ)

[สามสัก(samsuk)]

• แวะมารับธรรมะขอรับ

[ธรรมฐิต]

ขออนุโมขอรับท่านรอง..มีอย่างรู้เท่าทันมันๆก็ทำไรเราไม่ได้เหมือนกันขอรับ..

[ธรรมฐิต]

สาธุท่าน..สส..ขอรับ..

[ณัฐรดา]

นมัสการพระคุณเจ้า

ขอบพระคุณเจ้าค่ะที่แวะไปเยี่ยมเยียน

ตัณหา มีแต่จะทวีมากขึ้น ถ้าไม่รู้จักฝึกควบคุม และละ

นะเจ้าคะ

[ธรรมฐิต]

สาธุขอรับ..

[เด็กข้างบ้าน ~natadee]

นมัสการพระคุณเจ้า

• มาน้อมนำธรรมเข้าสู่ใจยามบ่ายคล้อยขอรับ
• กราบขอบพระคุณขอรับ

[Vij]

นมัสการเจ้าค่ะ...หลวงพี่ มาสื่อสารใหม่อีกครั้งเจ้าค่ะ...Vij แหงนคือขึ้นไปอ่านข้อความของตนในข้างต้น...เกรงว่าหลวงพี่จะเข้าใจคลาดเคลื่อนเจ้าค่ะ...กับประโยคที่ว่า..."เติมไม่เต็มจริง ๆ เจ้าค่ะ..." หมายถึงอ่านบทความแล้ว 3 ข้อ Vij เห็นว่ามนุษย์เติมสิ่งเหล่านี้ไม่เต็มจริง ๆ เจ้าค่ะ...ไม่ทราบว่าคนอ่านจะเข้าใจอย่างที่ตั้งใจจะสื่อสารหรือเปล่า(ร้อนตัวเจ้าค่ะ...เกรงว่าคนอ่านเข้าใจผิด)...ด้วยเพราะในความเป็นจริงมนุษย์เรามักเสียเพื่อนหรือผิดใจกับคนอื่น ๆ เพราะการสื่อสารที่คลาดเคลื่อน ไม่ชัดเจน เยอะมากเจ้าค่ะ
ขอบพระคุณเจ้าค่ะ

[ธรรมฐิต]

สาธุอาจารย์..ด้วยความยินดีขอรับ..

[ธรรมฐิต]

สาธุอาจารย์..ธรรมฐิตเข้าใจขอรับ

แต่คนอื่นไม่รู้นะ..

นี่ก็เป็นธรรมอีกข้อหนึ่งนะ..บางครั้งเราไม่อาจจะให้คนอื่นสัมผัสมันได้อย่างที่เราคิด..

มันเป็นเช่นนั้นเองแหละอาจารย์..