รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่คุณsasinanda แห่ง goodliving ได้ tag บล็อกของผู้เขียน
ในบล็อกคุณพี่ศศินันท์ได้กล่าวถึงเรื่องหนึ่งที่ผู้เขียน เขียนไว้นาน ตั้งแต่เริ่มเขียนบล็อกใหม่ๆ ภาพก็ยังใส่ไม่เป็น ทำให้มีแต่ตัวหนังสือ ทั้งๆที่เป็นเรื่องที่ควรมีภาพ เรื่องนั้นเกี่ยวกับถ้วยใบหนึ่ง แต่เขียนได้เป็นเรื่องเป็นราวถึงสองตอนแน่ะ เพราะเป็นถ้วยแห่งความสุข
<p style="margin: 0cm 0cm 0pt" class="MsoNormal">มากกว่าการเป็นแค่ถ้วยใบหนึ่ง</p>
http://gotoknow.org/blog/riverlife/89259
เรื่องราวจากถ้วย...เรื่องราวจากแผ่นดิน
http://gotoknow.org/blog/riverlife/89444
ติดค้างภาพไว้นานค่ะ เลยขอนำมาลงให้ชมที่นี่
</span><p></p>
ขอบคุณค่ะ
ต้อมว่า "เป็นมากยิ่งกว่าถ้วยกาแฟ" ค่ะ ^_^
สวัสดีค่ะอาจารย์
เป็นถ้วยที่สวยงามค่ะ สวยแบบเรียบ ๆ พอได้อ่านที่มาของถ้วยใบนี้แล้วก็รู้สึกประทับใจไปด้วยเช่นกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
คุณครูอ้อย
คุณต้อม
คุณแตง ปริญากรณ์
คุณหมีเชอรี่
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่าน มาชมภาพของถ้วยใบโปรดนี้นะคะ
เคยได้อ่านมาว่าเรอนัวร์ จิตรกรเอกก้องโลก ได้กล่าวไว้ว่า สิ่งที่ทำอย่างปราณีตนั้น มีความรู้สึกของผู้ทำอยู่ในนั้นด้วย คงจะจริงนะคะ เพราะเราก็รู้สึกได้ ตัวเองเวลาเห็นอะไรสวยงามมากๆ หรือเพลงที่ไพเราะ จะคิดถึงผู้รังสรรค์ผลงานว่าเขาอยู่ที่ไหน มีชีวิตท่ามกลางอะไรหนอจึงสร้างสรรค์ผลงานได้จับใจค่ะ
สินค้าโอทอปหากจะพัฒนาคุณภาพ ไม่เน้นว่าต้องผลิตมากๆ ไม่เน้นว่าต้องส่งออกเยอะๆ คนทำคงมีความสุข และพัฒนาได้อย่างยั่งยืนนะคะ
tag คิดถึงอีกแล้ว นะครับอาจารย์
สวัสดีค่ะ
มัทเองหายไปนาน เข้ามาเจอบันทึกนี้ดีใจ๊ดีใจค่ะ : )
คุณแม่ของมัทวาดรูปลง porcelain เป็นงานอดิเรกค่ะ
แม่สอนให้มัททำแก้วแบบนี้ด้วย
ถ้ามัทได้พบคุณนุชตัวเป็นๆเมื่อไหร่ มัทคิดว่ามัทมีของติดไม้ติดมือไปสวัสดีแล้วค่ะ : )
สวัสดีทุกท่านนะคะ
คิดถึงๆๆ เช่นกันค่ะ กลับจากปายหรือยังคะ หมู่นี้ตกข่าวชาวบล็อกบ่อยเพราะเน็ตไม่เป็นใจ
ขอบคุณคุณหมอจิ้นมากเลยค่ะ ได้ตามไปที่บล็อก และพอเขียนความเห็นไว้ยาวพอควร พอคลิกบันทึกเท่านั้น เจ้าเน็ตบอกว่าไม่สามารถโชว์หน้าที่จะไปส่งบันทึกได้ คงหายไปหมด แล้วยังไม่ได้ไปอีก เดี๋ยวจะไปนะคะ ลองใหม่
ขอบคุณค่ะ ดีใจที่เห็นความงามร่วมกัน ถ้วยอาจไม่ได้ดูสวยวิเศษมากมาย แต่ให้อะไรมากกว่าที่เห็นจริงๆค่ะ ยิ่งเวลาหยิบมาใช้ มีความสุขทุกครั้งค่ะ
คิดถึงคุณมัทอยู่เสมอ ทราบอยู่ว่าภารกิจทางการศึกษาและการใช้ชีวิตต่างแดนไม่ทำให้มีเวลาเหลือว่างนัก ดีใจที่พบกันที่นี่ค่ะ และยิ่งดีใจที่คุณมัททำงานอาร์ตอย่างนี้เป็น ที่จริงอยากเรียนมาก อยากทำเป็นเพราะชอบดอกไม้มากๆ อยากวาดพวกดอกไม้ ดอกวัชชพืชในถิ่นที่มีแถวบ้านลงภาชนะที่ใช้บ่อยๆ ใช้เองบ้าง แจกเพื่อนบ้าง ยังเป็นความฝันอยู่เลยค่ะ อยู่ต่างจังหวัดก็อย่างนี้แหละค่ะ จะคอยรับของฝากจากฝีมือคุณมัท (อยากได้ออกนอกหน้าเลยนะคะนี่)
สวัสดีค่ะอาจารย์
ที่วาดภาพไว้ในใจ จินตนาการตามที่อาจารย์เขียน ก็คล้ายๆถ้วยนี้ค่ะ
อาจารย์คะ คนทำถ้วยนี้ คงมีความสุข ความสบายใจ มากเวลาปั้นและระบายสีนะคะ
เคยอ่านการวิจัยเรื่องความสุขในประเทศต่างๆ
พบว่า คนเดนมาร์กและประเทศในกลุ่มสแกนดิเนเวียมีความสุขมากกว่าคนอิตาเลียน ขณะที่อังกฤษอยู่กลางๆ
ประเทศเราโดยรวม ไม่ทราบอยู่ระดับไหน เมื่อเทียบกับประเทศในกลุ่มสแกนดิเนเวียนะคะ
คิดว่า น่าจะออกกลางๆ เพราะคนไทย ไม่ใช่คนที่จมกับความทุกข์มากและนานนัก เนื่องจาก เรามีศาสนาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว
สวัสดีค่ะคุณพี่ศศินันท์ ดีใจท่คุณพี่ได้เห็นภาพถ้วยแล้ว หลังจากบอกให้นุชนำภาพมาลงให้ชมตั้งนานมาแล้ว
ฝรั่งนี่ช่างวัดโน่นวัดนี่กันจังนะคะ ซึ่งฝรั่งก็ยังว่ากันเองว่าการวัดนั้นมีความถูกต้องเพียงใด คำถามนั้นใช่วัดสิ่งที่อยากรู้ สามารถสะท้อนได้จริงๆหรือเปล่า
เข้าใจว่าคนแถบสแกนดิเนเวียมีคุณภาพชีวิตสูงมาก เนื่องจากมีสวัสดิการสังคมยอดเยี่ยม แต่ความสุขหากวัดด้วยการมีสิ่งตอบสนองความพอใจในแนววัตถุนิยมเขาก็คงมีความสุขมาก นะคะ หากคนไทยสามารถมีชีวิตอย่างเข้าใจและปฏิบัติตนตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง เชื่อว่าความสุขของคนไทยก็ไม่แพ้ชาติใดและศาสนาก็เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจเราได้ดีเช่นที่คุณพี่กล่าว