ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
สัปดาห์ที่ผ่านมา...กับการฝึกซ้อมกิจกรรมท่องอาขยาน ระดับ ป.๑-๓ เครียดและท้อมากจนแทบอยากถอนตัวไม่ส่งเข้าประกวด แต่เมื่อก้าวแล้ว .. ถอยไม่ได้ (เสียชื่อหมด)
สัปดาห์นี้เลิกให้เด็กๆฝึกซ้อมกับเสียงต้นฉบับจากเครื่องเล่นซีดี เปลี่ยนมาบรรเลงด้วยเสียงของตัวเราเอง ทีละวรรค ทีละบท ถึงวันนี้ ความพึงพอใจให้ ๗๐-๘๐% อย่างน้อย สัปดาห์หน้าเวทีแรกระดับกลุ่มโรงเรียน น่าจะผ่านไปได้
ตอนนี้เจ็บคอมากๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก็..สู้โว๊ย
ไม่มีความเห็น
ยังคงจำได้เสมอถึงคำสอนของผู้ใหญ่ใจดีที่เคารพท่านหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว ถึงการเขียนอนุทินให้ใช้ประโยชน์ได้ในระยะยาว ถึงวันนี้คำสอนนั้นก็ยังคงใช้ได้ดีเสมอ(ขอบพระคุณค่ะ)
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
..เพิ่งเห็นพระจันทร์เต็มดวงชัดๆคืนนี้เอง เสียงป้าพูดขึ้นขณะที่เรากำลังขับรถกลับบ้าน จริงด้วยสิมองผ่านกระจกรถที่สีฟิล์มค่อนข้างมืด และอาจเป็นด้วยเวลาที่เข้าสู่พลบค่ำเลยทำให้ท้องฟ้ากลายเป็นสีน้ำเงิน พระจันทร์ลูกกลมโตดูเด่นชัดสวยงามนัก มองต่ำลงมาเห็นแสงจันทร์สีเงินสะท้อนลงบนพื้นน้ำอันเวิ้งว้าง ช่างสวยจับใจ ..น้ำเตียนๆอยากนี้น่ากลัวชะมัด แป่ว..เสียงป้าพูดขึ้น ทำลายบรรยากาศจริง ขนาดบ้านเราน้ำท่วมมิดท้องนาจนกลายเป็นพื้นน้ำเดียวกันยังรู้สึกน่ากลัวขนาดนี้ แล้วพี่น้องผู้ประสบภับล่ะ..
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
@70841 ขอบคุณมากมายค่ะพี่สาว สำหรับมิตรภาพอันงดงาม..^___^..
ไม่มีความเห็น
ห่างหายไปจากG2Kเสียนาน กลับมาอีกทีรู้สึกดีจัง ..^____^..
ไม่มีความเห็น
55 เอิ๊ก เอิ๊กส์
ขำตัวเองชะมัด ไปสุรินทร์ตั้งแต่วันอาทิตย์(6 มิ.ย.)กลับจากสุรินทร์วันพุธก็ไม่สบายเลย แล้วก็ต่อเนื่องมาหลายวันอุตส่าห์ฝืนร่างกายตัวเองไปทำงานพร้อมกับยาถุงใหญ่ๆจากคุณหมอ(แถมวันพฤหัสฯยังฝืนเป็นพิธีกรวันไหว้ครูได้ตั้งครึ่งวัน) แต่เมื่อวานนี้ไม่สามารถจริงๆ(ขนาดนอนเสาร์กะอาทิตย์ไป 2 วันแล้ว)เลยลาหยุดต่ออีก 1 วัน แล้วก็ไปหาหมอซ้ำอีกรอบ
วันนี้ไปโรงเรียนมีแต่คนทักว่า เมื่อวานไปเที่ยวไหนมา อ๋าว...ไหงทักกันงี้ล่ะ เหตุผลเขาบอกว่า ก็ปีชาติไม่เคยเห็นเป็นอะไร แล้วก็ไม่เคยลา อ๋าว...ร่างกายเขาไม่ใช่เครื่องจักรนะ ต้องมีวันสึกหรอกันบ้างดิ อิ..อิ..
เข้าข่ายหญิงเหล็กนะนี่เรา ..^___^..
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
โอ๊ย โอย โอ๊ย เจ็บๆๆๆๆๆๆๆๆ.....
น้องครับ เส้นเล็กมากหาเส้นไม่เจอเลย เดี๋ยวให้พี่หมอเจาะแล้วกันจะได้ไม่เจ็บ
ตกลงค่ะ (หนูเห็นพี่หมอชายหนูก็กลัวแล้ว ดีๆให้พี่หมอหญิงเจาะจะได้ไม่เจ็บ อิ..อิ..)
น้องคะ เลือดเข้านะคะ แต่ช้ามากๆๆๆ (ว่าแล้ว พี่หมอหญิงก็พลิกมือไปมาเดาว่าเพื่อให้เลือดเดิน)
โอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เจาะนะไม่เจ็บแต่เจ็บตรงพลิกมือไปมานี่แหละ กว่าจะได้เลือดค่อนหลอด เหนือคำบรรยาย
มือซ้ายไปทำกรรมอะไรมาหนอ ช่วงนี้โดนแต่เข็มฉีดยา ของเก่ายังไม่หายเจ็บวันนี้โดนอีกแล้ว ..^_____^..
ไม่มีความเห็น
วั น นี้ ... นึ ก อ ย า ก เ ป็ น ห อ ย ท า กค่ อ ย ๆ เ ดิ น ไ ป ข้ า ง ห น้ า เ ห มื อ น ห อ ย ท า ก
ที่ ค ล า น ช้ า ๆ แ ต่...ไ ม่ ห วั่ น ไ ห ว
มี ค ว า ม สุ ข กั บ ค ว า ม ง า ม ต า ม ท า ง ที่ ไ ป
ไ ม่ ค้ น ห า ว่ า ค ว า ม สุ ข อ ยู่ ที่ ไ ห น
เ พ ร า ะ ค ว า ม สุ ข อ ยู่ ใ น ใ จ ข อ ง ตั ว เ อ ง ....
ชอบจัง....
ขอบคุณข้อคิดจากบันทึกน่ารักๆบนเส้นทางเดินที่แตกต่างของพี่นกค่ะ..^___^..
ไม่มีความเห็น
๒๓ มีนาคม ถึงวันนี้ ๒๓ เมษายน
๑ เดือนเต็มๆที่ห่างหายไปจากG2K ถึงแม้ว่าเด็กๆจะปิดเทอมไปนานแล้ว แต่สำหรับเราเพิ่งได้นอนอยู่บ้านอย่างไม่ต้องกังวลกับงานก็เมื่อวานกับวันนี้ งานเข้าได้ถึงใจจริงๆ อิ..อิ..
ถือว่า..ได้ปิดเทอมแบบจริงๆจังๆซะที(หรือเปล่าหนอ...) ได้เวลาทำงานที่เป็นของตัวเองซะทีกับเวลาที่เหลืออีก ๒ สัปดาห์ก่อนเปิดเทอม
คิดถึงค่ะ ..^___^..
ไม่มีความเห็น
แม้จะปิดเทอมแล้ว แต่ยังรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเลย
มองท่าจะเป็นแบบนี้อีกยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สู้ๆๆๆๆๆๆ ..^____^..
ไม่มีความเห็น
นั่งทำคะแนนทั้งวัน
อาการปวดหลัง ปวดท้องกลับมาเยือนอีกแล้ว
แต่ไม่เป็นไร สู้ไหว อิ..อิ..
ได้พักสายตากับพักสมองด้วยการเขียนบันทึกอวดโฉมน้องตะวันลับลาขอบฟ้า ตะวันลับลา...ที่ปลายขอบฟ้านั่น.. สุขใจดี อิ..อิ.
ยังเหลือภาพนายตะวันยามเช้า กะสารพัดน้องเมฆที่ถ่ายเก็บไว้อีกเยอะแยะ
รอหาเพลงประกอบเหมาะๆ กับเวลาอำนวยค่อยปล่อยออกมาอีก
..^________^..
ไม่มีความเห็น