คำ ว่า “พินัยกรรมชีวิต” เป็นคำเรียกติดปากคนทั่วไป แปลมาจากภาษาอังกฤษคำว่า “living will”  ซึ่งก็คือ “หนังสือแสดงเจตนา” ตาม พ.ร.บ.สุขภาพแห่งชาติ มาตรา 12 นั่นเอง 

แต่คำว่าพินัยกรรมชีวิต เป็นคำแปลที่ไม่ถูกต้องตามความหมายแท้จริง  คำว่า “will” ในที่นี้หมายถึง ความปรารถนา, ความต้องการ, ความมุ่งหมาย,

ทางเลือกของผู้ทำหนังสือแสดงเจตนาหรือผู้ป่วย ไม่ได้หมายถึงพินัยกรรม คำว่า “พินัยกรรม” หมายถึง การแสดงเจตนาของบุคคลเพื่อกำหนดเรื่องทรัพย์สินหรือเรื่องอื่นๆ ที่ผู้ทำพินัยกรรมประสงค์จะเกิดผลทางกฎหมายภายหลังจากที่ผู้ทำพินัยกรรมเสีย ชีวิต (ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1646)  

ดังนั้น หนังสือแสดงเจตนาตามมาตรา 12 จึงไม่เกี่ยวกับการจัดการทรัพย์สิน เงินทอง หรือการทำพินัยกรรมให้แก่ทายาทของผู้ป่วยแต่อย่างใด  และไม่ควรระบุเรื่องนี้ไว้ในหนังสือแสดงเจตนา  ผู้ป่วยที่ต้องการทำพินัยกรรมควรทำเป็นเอกสารต่างหาก หรือปรึกษากับผู้มีความรู้ในเรื่องนี้