ในวันจันทร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ.2555 เวลา 13.00 น.โดยประมาณ ผมได้รับโทรศัพท์จากพี่โทรมาจากยโสธร ในตอนนั้น ผมก็ตกใจเมื่อได้ยินพี่พูดว่า ยายเสียแล้ว ผมทำอะไรไม่ถูกเลยผมได้แต่ยืนงง ทั้งที่น้ำตากำลังจะไหล ในขณะนั้นผมกำลังจะส่งผลผลิตให้ อ.สุจิตราพอดีแต่ผมก็ไม่ได้ส่ง ผมจึงฝากเพื่อนส่งให้ แล้วผมก็เดินทางกับยโสธร ในเวลาต่อมา ผมก็ได้มาถึงยโสธร ผมก็ได้เดินเขาไปกราบศพท่าน จากนั้นผมก็อยู่ช่วยงานตลอด และในวันพุธที่ 5 กันยายน พ.ศ.2555 เวลาประมาณ 13.40 น. ได้เคลื่อนศพจาก บ้านเลขที่ 13 หมู๋ 5 บ้านผือ ตำบลดู่ทุ่ง อำเภอเมือง จังหวัดยโสธร ไปยัง เมรุวัดศิริมงคล บ้านือ ผมก็ร่วมงานศพของยายจนเสร็จสิ้น และผมก็ได้เดินทางกับมาที่จังอุบลราชธานี ในวัน ที่ 6 กันยายน 2555 ในตอนเย็น

วันพฤหัสบดี ที่ 2 ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 สองหน วันอาสาฬหบูชาเป็นวันสำคัญ อีกวันในทางพุทธศาสนา ข้าพเจ้าตั้งใจไว้ว่า จะตื่นแต่เช้าเพื่อมาทำบุญตักบาตร แต่ก็ไม่เป็นดั่งความตั้งใจ เพราะข้าพเจ้าตื่นเช้าขึ้นมาคือ (08.24 น.) ซึ่งไม่ทันแล้วสำหรับการทำบุญตักบาตรในตอนเช้า ข้าพเจ้ารู้สึกแย่มาก (14.00 น.) ข้าพเจ้าได้ไปทำบุญที่วัดสุปัฏนารามวรวิหาร โดยการปล่อยปลาไหล และให้อาหารปลา บรรยากาศค่อนข้างที่จะคึกคักเป็นพิเศษ เพราะวันนี้มีการประกวด ขบวนพายเรือแห่เทียนกลางลำน้ำมูล มีผู้คนที่ไปร่วมทำบุญ และชมกันอย่างคับคั่ง และก่อนที่ข้าพเจ้าจะเลือกทำบุญโดยการปล่อยปลาไหล ข้าพเจ้าได้ความคิด จากการบอกเล่าของแม่ข้าพเจ้าเอง ด้วยความเชื่อที่ว่า การปล่อยปลาไหลนั้น จะช่วยให้การดำเนินชีวิตทุกอย่างราบรื่น ไม่ว่าจะเป็น การงาน การเงิน การเรียน ไม่มีอุปสรรคใดๆมาขวางกั้น หรือช่วยให้เราหลุดพ้นจากอุปสรรค มุ่งสู่จุดมุ่งหมายได้อย่างรวดเร็ว เหมือนกับลำตัวของปลาไหลเอง ที่มีความลื่นและมีเมือกปกคลุม(ยากที่จะจับให้อยู่หมัด) พอถึงตอนเย็น (20.10 น.)ได้เดินทางไปเวียนเทียน ที่วัดพระบรมธาตุเจดีย์ศรีมหาโพธิ์ หรือพระธาตุหนองบัว เกือบจะไปไม่ทัน เพราะไม่รู้เวลาที่แน่นอนในการเริ่มพิธีเวียนเทียนของทางวัด และการเวียนเทียนในครั้งนี้ เป็นครั้งแรกสำหรับสามปีที่ได้เข้ามาศึกษาในตัวจังหวัดอุบลฯ ซึ่งเป็นบรรยากาศที่ตื่นตามาก มีผู้คนมากมายมาร่วมพิธีเวียนเทียน วันนี้ข้าพเจ้ารู้สึกอิ่มบุญ และรู้สึกดีมากที่เห็นผู้คนมากมายต่างให้ความสำคัญเกี่ยวกับการทำบุญในวันสำคัญวันนี้