อนุทินประจำสัปดาห์ที่ 3 วันที่ 02 มิถุนายน 2556

ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงกรุณาปราณี ผู้ทรงเมตตาเสมอ

ขอความสันติสุขจงมีแด่ทุกท่าน

สัปดาห์ที่ 3 เป็นการสรุปจากการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เรื่อง แรงและการเคลื่อนที่ ซึ่งมีวัตถุประสงค์ให้ผู้เรียนเข้าใจเกี่ยวกับผลของแรงลัพธ์กับการเคลื่อนที่ของวัตถุ การเคลื่อนที่แบบต่างๆ และสามารถคำนวณหาความเร็วเฉลี่ย อัตราเร็วเฉลี่ย ความเร่ง อัตราเร่ง ในการเคลื่อนที่แนวตรงได้

โดยในกระบวนการจัดการเรียนรู้ผมพยายามให้ผู้เรียนได้สร้างองค์ความรู้ด้วยตนเองโดยการทำกิจกรรมการทดลองและร่วมกันสรุปผล เพื่อให้ผู้เรียนได้รับความรู้ที่คงทนและไม่เบื่อหน่ายต่อการเรียนรู้ด้วยซึ่งผมพยายามให้ผู้เรียนเชื่อมโยงวิทยาศาสตร์เข้ากับธรรมชาติหรือปรากฏการณ์ที่อยู่รอบๆตัว เพื่อให้ผู้เรียนเข้าใจถึงธรรมชาติของวิทยาศาสตร์ว่าวิทยาศาสตร์คือสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเรา เราสามารถทำความเข้าใจได้ โดยใช้กระบวนการอย่างเป็นระบบ

ซึ่งในการจัดการเรียนรู้ก็มีปัญหา คือ ผู้เรียนขาดทักษะการใช้อุปกรณ์ในการทำกิจกรรมเครื่องเคาะสัญญาณเวลา จึงทำให้ใช้ระยะเวลานานในการทำกิจกรรม ซึ่งผมก็แก้ไขโดยการให้ผู้เรียนที่มีทักษะในการใช้อุปกรณ์ช่วยแนะนำและช่วยเหลือเพื่อนๆ ภายในห้อง และเนื่องจากเวลาเหลือน้อยจึงพยายามสรุปร่วมกันให้กระชับโดยยังมีใจความสำคัญครบถ้วนเพื่อเป็นแนวทางให้ผู้เรียนได้ศึกษาเพิ่มเติมด้วยตนเอง

หลังการสอนทุกครั้งก็ได้รับคำแนะนำ จากครูพี่เลี้ยงทุกครั้งเพื่อเป็นแนวทางให้ผมได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่งในศาสตร์การสอน สุดท้ายแล้วสัปดาห์นี้ก็มีผ่านไปได้ด้วยดี “อัลฮัมดูลิลลาฮ”

อนุทินประจำสัปดาห์ที่ 4 วันที่ 09 มิถุนายน 2556

ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงกรุณาปราณี ผู้ทรงเมตตาเสมอ

ขอความสันติสุขจงมีแด่ทุกท่าน

สัปดาห์ที่ 4 ก็เข้าเนื้อหาส่วนของ “ผลของแรงที่ทำให้วัตถุเคลื่อนที่แบบต่างๆ” ในการจัดการเรียนรู้นั้นผมได้ดำเนินเรื่อง เป็น short story โดยในเรื่องราวนั้นมีผมเป็นพระเอก ^^ มี darling มีตัวร้าย และมีลูกแอบเปิ้ล เรียกความสนใจได้ดีเชียวล่ะ ซึ่งในเรื่องราวแต่ละส่วนก็จะมีการเคลื่อนที่อยู่ 1 แบบ พอเรื่องราวดำเนินไปจนครบ 3 ส่วน ก็จะมีรูปแบบการเคลื่อนที่ใหญ่ๆ อยู่ 3 แบบ คือ การเคลื่อนที่แบบเส้นตรง การเคลื่อนที่แบบเส้นโค้งหรือโพรเจกไทล์ และการเคลื่อนที่แบบวงกลม ซึ่งสามารถแบ่งย่อยออกไปได้อีก จากนั้นก็มาอภิปรายและสรุปร่วมกันถึงการเคลื่อนที่ของวัตถุที่เกิดขึ้นในเรื่องราวที่ดำเนินไป

ถือเป็นการจัดการเรียนรู้ที่สนุกไปอีกแบบ เพราะเรื่องราวที่ดำเนินไป ไม่ใช่ครูไม่ใช่ผมที่เป็นผู้ดำเนินเรื่อง แต่เป็นผู้เรียนที่ช่วยกันแต่งเติมจินตนาการ ผมเป็นแค่ตัวสื่อกลางที่คอยนำจินตนาการของเด็กๆออกมาเป็นภาพวาด เพื่อให้เกิดเป็นเรื่องราวหนึ่งขึ้นมา (ยอมรับว่าฝีมือการวาดภาพของผมกากมาก) ผู้เรียนก็จะมีนิทานของตัวเองเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งเรื่องซึ่งมีสาระเรื่องการเคลื่อนที่แบบต่างๆ ครบถ้วน ซึ่งนอกจากสนุกแล้ว ผู้เรียนยังได้รับความรู้ที่คงทนอีกด้วย

นักเรียนที่ผมสอน มี 3ห้องที่เข้าใจในบทเรียน แต่มีอยู่ 1ห้องที่ไม่เข้าใจ ผมต้องพยายามปรับปรุงตนเองให้มากกว่านี้ แต่สำหรับสัปดาห์นี้ก็ผ่านได้ด้วยดี “อัลฮัมดูลิลลาฮ”