อนุทินล่าสุด


ภูสุภา
เขียนเมื่อ

Pพี๋โอ๋  อย่านะ ๆ พูดถึงผักเหลียงตอนนี้  กำลังหิว  ยังไม่ได้กินกลางวัน

ตามอ่าน และ รออ่านเรื่องที่จะแปล..ไม่น่าเป็นไรนะคะ  ไม่ก็แปล แล้วนำเสนอ แล้วก็กล่าวขอบคุณ อิ อิ

ฝากคิดถึงอ.ปารมี

ถ้าอ.ปารมีมาประชุม ฝากบอกว่ามีเพื่อนผู้หิวโหยรอความเมตตาอยู่ (ผักเหลียง)



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

โลกใหม่ของการเรียนรู้ เพื่ออยู่ให้ได้แบบติดดิน กับธรรมชาติ และ แรงกายของตัวเราเอง
*********************************************


เพสลาด มัดเอี้ยวคอไก่ กำลังแรง ดินโศก ตุ้มราก ชะงัก เป็น-ตาย ....

จอบ พลั่ว มีด สายยาง ระบบน้ำหยด

ดินปุ๋ย โปตัสเซียม ฟอสฟอรัส ไนโตรเจน ปุ๋ยอินทรีย์ อนินทรียวัตถุ สารเติมเต็ม

รอง ฝัง/ไม่ฝังกระถาง ขุดหลุมลึก-ตื้น .....

ตอนกิ่ง ตอนราก  ลอกเยื่อหุ้ม ขูดเยื่อ พอก ควั่น ปากฉลาม

ตัดเสียบต่อยอด ปักชำ เพาะเมล็ด ไหล หน่อ

หมาตะกุย ค้ำจุน ค้ำยัน กระโจม บังเงา....




ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

P  Welcome to coffee mania ...ว่าง ๆ ขอเชิญมาร้านกาแฟของพี่บ้าง อิ อิ

(ปล.พี่เคยเกือบย้ายไปทำงานที่ที่คุณพ่อของคุณหมอมัท..เป็นหัวหน้านะคะ  ถ้า..อาจารย์ชุมศักดิ์ คือคุณพ่อคุณน้องน่ะค่ะ)



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ
P

ในหมู่ notebooks ทั้งหมด ผมชอบยี่ห้อ อุดม แต้พานิช เป็นอันดับหนึ่งครับ

ชอบเหมือนกันเลยค่ะ  ไม่ว่ารุ่น.."กรู" , เดี่ยวหนึ่ง,สอง,สาม...

ตอนที่เขาแสดงท่าทางเป็นแมลงสาบ  โอ๊ย ชอบมาก มากกก..



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

สุขจริงไซร้บ่มี   

ทุกข์น้อยที่แลเห็น

สุขทุกข์ระลึกเป็น  

ความขุกเข็ญคำนึงตรอง

 

สุขสอนเราสนุก    

ทุกข์สอนสัจจะผอง

สุขทุกข์ต่างทำนอง       

คือนิวรณ์ยึดครองใจ

 

สำหรับใครที่ทุกข์(และสุข) จากคนเคยทุกข์(และสุข)

โค้ตมาไว้ก่อน..ของเก่า ค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

วันนี้มีงานเยอะมาก  สวดมนต์ฉบับย่อ ๆ รวบรวมสมาธิ  แล้วค่อย ๆ ทำ  งานเกือบเสร็จแล้ว(ค้างอีกหน่อย)

คิดถึงลูกชาย อีกแล้ว  เอาเถิดต้องหาอะไรทำที่มีประโยชน์มากกว่านั่งคิดถึง (ตามกติกา)

ได้การ...ไปดู ชงโค ที่เพาะเองจากฝัก  มีสามกระถางย่อย เอาเมล็ดลวกน้ำร้อนก่อนทั้งสาม 

1.และ2.ลวกแล้วแช่น้ำท่วม ๆ หนึ่งคืน

3.ลวกแล้วแช่น้ำปริ่ม ๆ เมล็ดหนึ่งคืน

1และ2  ผลงานมือลูกย้ายลงกระถาง

3 แม่เป็นคนย้าย

ผลเดี๋ยวมาบอก.....มีงานนอกอีกนิด

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ตอบบล็อกอ.หมอหนุ่ยมา  จดกันลืมหน่อย ว่าจะ.......

*กำลังตั้งอกตั้งใจรื้อ(เพราะรก) เรื่องขำขันในการเลี้ยงลูก เก็บไว้ในกรุ ค่ะ

โฆษณาตัวอย่างนะคะ

แม่ :วุ่นวายกับการทำกับข้าว(เมนูเก่ง)คือสปาเก็ตตี้ กำลังจะหั่นเต๋าเจ้าหอมหัวใหญ่

แม่ " ลูก หอมใหญ่หน่อย เร้ว"

ลูก : บรรจง หอมแก้มแม่ดังฟอด...

แม่...งง...

อ้อ เราเคยเล่น"หอมบู" หมายถึงหอมแก้มนานๆ ดัง ๆ จ๊วบก็ได้ ฟอดก็ได้ :)



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

@6625  พี่(อายุมากกว่า ขอถือวิสาสะนับตัวเองเป็นพี่นะคะ) อึ้งมากที่คุณน้องเรียนวิชา(ป้องกันตัว ?)ใช่มั้ยคะ

พี่ก็เคยฝึกแม่ไม้มวยไทยนะคะ (นิหน่อย) อิ อิ

เลี้ยงหนอนขายเป็นอะไร??ที่เพิ่งเห็นครั้งแรก

ยังไม่ได้อ่านละเอียด

 

อ่านสนุกลุกนั่งสบาย..อนุทิน น้องหมอมัท..ค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

อ่านบล็อกคุณหมอมัท 

เห็นคำถามยาก ๆ

"ถ้าบังเอิญ เขาทั้งสองคน มีลูกเป็นพยานรักละค่ะ และยังต้องพบเจอ ทำงานร่วมกันตลอด..... จะทำอย่างไรค่ะ"

จากบันทึก  ไม่หนี ไม่คิด...อะไรสักอย่างเกี่ยวกับความรัก

ไปแสดงความเห็นไว้ว่า


คิดทางบวกนะคะ
ลูกจะมีพ่อแม่ หรือผู้ใหญ่ที่รักเขา สองคู่
อย่างไรก็ตาม คงขึ้นอยู่กับคีย์แมน  ตัวละครหลัก

และคนที่สำคัญสุด  คือคนที่เป็นผู้ดูแลเด็ก ค่ะ

ยากค่ะ
ต้องคิดบวก คิดทะลุล่วง คิดแต่ประโยชน์และคิดให้ถึงแก่น  ว่า  ความรัก  ที่เราวิ่งไขว่คว้า  เพื่อตัวเรา ให้เขารักเรา หรือแผ่ออกไปเฉย ๆ ไม่มีเงื่อนไข

รักเพื่อรัก
รักเพื่อความสุขแบบที่ได้เกิดมาพบคนที่เรารัก  คนที่ใช่เลย  แม้เขาไม่ได้เป็นคนหรือ ของ ที่อยู่กับเราตลอดเวลา

รักเพื่อรัก
ดู ๆ ไม่มีเหตุผล  แต่ มันเป็นอย่างนั้นได้จริง  ต้องลอง คิด คิด และ ลองทำให้ได้

จดบันทึกไว้ก่อน



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ประโยชน์ของการปลูกต้นไม้  อีกประการ

คุณผบ.ทบ.พาเจ้าเด็กไปส่งที่โรงเรียน  เจ้าเด็กจะต้องไปอยู่ที่โรงเรียน ดูแล รับผิดชอบชีวิตตัวเอง

เป็นห่วงบวกคิดถึง

นั่ง นอน เอน คิดคำนึง  กึ่ง ๆ จะคิดมากไป กระโดดผึง  ปลูกต้นไม้ดีกว่า

ได้อีกห้า หก ต้นกลาง ๆ เท่าที่แรงกาย และเวลาอำนวย

*ใช้การปลูกต้นไม้บรรเทาความคิดถึงลูก*

ต้นส้ม(แสนรัก)1  ตาเบบูญา1 วาสนา 1 ขี้เหล็ก 2 เสลาอีก1

โอ้โฮ  เราเชี่ยวขึ้นทุกวัน ๆ

แขนเริ่มมีกล้าม กางเกงเก่าเริ่มหลวม(นิ้ดหนึ่ง)

ที่แน่ ๆ ดำขึ้นเป็นกอง  จนเหมือนสาวแขก อิ อิ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ลัดคิวต้นไม้อื่น ๆ พี่ชายและพี่สะใภ้ขนต้นส้ม และ ตาเบบูญา มาให้อีก

ลงก่อนเพราะ....



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ก่อนนอน  ดีใจที่สุดที่วันนี้  มีเรื่องหัวเราะได้มากขึ้นอีก

นอนแล้ว

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ที่จะทำให้ได้และดีขึ้นกว่าวันนี้  คือ  เต้าหู้ทรงเครื่อง

ทำกับข้าวให้เจ้าเด็ก และ พี่ชายคนโตของเจ้าเด็ก

ทั้งคู่ให้"ข้อคิดเห็น" ตรงกัน 

อร่อยแต่น้ำข้นไป

พรุ่งนี้เขายังอยากกินอีก

ไม่ต้องใส่แป้งข้าวโพด  ก็  เสร็จเรา



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ดึกแล้ว ทบทวนงานที่ยังค้าง  1 2 3 4...มากจัง

ส่วนใหญ่เป็นงานเกี่ยวกับเอกสาร งานโอนเงิน จ่ายค่าต่าง ๆ จิปาถะ  ซึ่งไม่ชอบทำเลยผัดผ่อนไปเรื่อย

 

คิดใหม่ ต่อไปจะเลิกใช้บัตรเครดิตเด็ดขาด..หลังจากใช้น้อยลง เหลือแค่รายการเติมน้ำมันรถ และค่าโทรศัพท์

ตัดสิ่งไม่จำเป็นต่อชีวิตออกไป

อยู่ให้ได้ด้วยวิธีง่าย ๆ  ธรรมดาสามัญที่สุด

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ไปเวียนดูต้นไม้ที่ปลูกไว้เมื่อวาน  เพราะหลังปลูกเสร็จ  รดน้ำไว้ค่อนข้างมากเนื่องจากบางต้นตุ้มรากไม่ใหญ่นัก

กลางคืนมีฝนตก เสมือนอวยพรให้ต้นไม้ทุกครั้งเลยเมื่อปลูกเสร็จ

นึก ๆ ขึ้นมาได้ว่าดินบางส่วนแฉะมาก  จึงเวียนไปดูอีก ก่อนเวลาเย็น

ทุกต้นสบายมาก  คาดว่า..โอเค

 

ลูกชายโพล่งว่า "แม่  แม่ใกล้จะเป็นสาวแขกแล้วล่ะ"

"ทำไมหรือ  แม่ว่าแม่ผอมลงนะ  ??? "

"ครับ  แต่ว่าแม่ไม่ทาครีมใช่มั้ย  เนี่ยแขนแม่ดำหมดเลย"

: ) 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

*บางคน เห็นสีเกินจริง มองสิ่งใด ล้วนเพริดพรายบรรเจิด*

อ่านพบมาจาก บันทึกหนึ่งของอาจารย์wwibul

เข้าใจว่าสถานการณ์แต่ละสถานการณ์มีส่วนเหนี่ยวโน้มแนะ และนำเราไปในทิศทางแตกต่าง  ในแต่ละนาที วัน เดือน ปี

บางทีก็ยอมรับ คล้อยตาม ที่เห็นทุกสิ่งตามจริง
บางคราวอดไม่ได้ ปฎิเสธที่จะยอมรับความจริงนั้น
บ่อยครั้งเผลอคิดเอาเองปรุงแต่งเอง เหนือจริง เกินจริง ดั่งคำของอาจารย์


เราเห็นโลกอย่างที่เรา"อยาก"ที่จะเห็น ไม่ใช่เห็นโลกอย่างที่มันเป็น

 

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ร้องเพลงเราก็ร้อง ทั้งเกะ ไม่เกะ แต่เอะอะ..แน่ ๆ

เล่นไวโอลินก็เชี่ยวชาญ  พาลทำให้คนรอบข้างลุกเดินหนี

วาดรูป เราก็วาด หนังสือเรายิ่งอ่าน

งานศิลปะเราช้อบ  ชอบแว่บไปดู..ว่าแล้วตัดโฆษณา หน่อย...*ตอนนี้  หอศิลปมหาวิทยาลัยศิลปากร กำลังมีการนำเสนอผลงาน อาจารย์สุรเดช แก้วท่าไม้ ค่ะ*

คัดมาใส่ไว้ก่อน

จะเล่าภาพให้ฟัง..ค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

"...ต้นไม้ที่ลำต้นใหญ่กว่าอ้อมแขนของคุณ

เติบโตจากเมล็ดพันธุ์เล็ก ๆ เพียงหนึ่งเมล็ด

อาคารสูงเก้าชั้นเริ่มมาจากดินเพียงหยิบมือ

การเดินทางหลายพันไมล์

เริ่มจากการก้าวเท้าก้าวแรก ..."

                                         ท่านชุติปัญโญ

ตรงกับชีวิตหรรษาช่วงนี้ของเราเองจังเลย

ปลูกต้นไม้วันละสองสามต้นในวันเริ่มแรกโครงการณ์ส่วนตัว

ปัจจุบัน  แข็งแรง แกร่งขึ้น ข้อมูลที่ขอบันทึกไว้

"วันนี้ ปลูกต้นไม้ มา6 ต้น !!!"

เป็นไม้ใหญ่นะคะ

เขียนบันทึกเกี่ยวกับ เด็ก ๆ (ต้นไม้) ต่อ..ดีกว่า



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ฉันหลงรัก ความรัก

ฉันไม่ได้หลงรัก ใคร

ความรักของฉันพิสุทธิ์ พิเศษ ฉันมั่นใจ

ถึงคุณ "นิ่ง"

 

หากฉันสัมผัสได้เสมอถึงไออุ่นแห่งความรักที่คุณมีต่อฉัน

 

เช่นเดียวกัน

ยามนี้ฉัน"นิ่ง"ด้วยความเข้าใจ

มิใช่ยอมจำนนแล้วจึงนิ่ง

 

ฉันรู้ว่า คุณ สัมผัสได้ถึงความรัก ความคิดถึง ที่ฉันส่งตรงไปถึง คุณ ทุกเวลา..ที่ฉันมีเวลา ทุกเวลาที่ฉันคิดถึง ทุกเวลาที่ฉันสัมผัส คลื่นแบบเดียวกันนั้น จากคุณ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

เราคุยแย้งกันเรื่อง..เพื่อ..

เราไม่ได้ขัดแย้งกัน

เรา คือ เรา

เรา ไม่ใช่แค่ ผม ดิฉัน ฉัน กรู กับ..คุณ  ท่าน มรึง หรือ เอ็ง  



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

"laugh" after "smile"



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ประชุมเรื่องการประเมินคุณภาพหน่วยงานมา  หนังเรื่องยาว หนังพีเรียด รื้อมาดูใหม่  ศึกษากันใหม่

มีแนวโน้มความเป็นไปได้มากขึ้น

..น่านะ..หวังเอาไว้

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ฝนกำลังตก ค่อนข้างหนัก  เสียดายที่ซื้อต้นไม้ตุนไว้แล้วยังลงมือปลูกไม่หมด เหตุเพราะงานวันจันทร์มากเกินไปหน่อย

ตอนนี้ทยอยลงดินไปแล้ว..ปีบ1 ลีลาวดี2 ประดู่2 อินทนิล1 แก้ว1(ตุนไว้2) กาหลง2 ทับทิม1(ตุน3) มะนาว1 กระดังงาสงขลา ชมนาด ขี้เหล็ก พญาสัตบรรณ ไผ่..โอ๊ย อีกเยอะ

ที่ดินไม่มากแต่เราก็พยายามลงให้ถูกต้องตามแลนด์สเคป

มีวิธีบริบาลต้นไม้แบบเก๋ ๆ ตั้งชื่อไว้ว่า ICU ต้นไม้ รอนำมาเล่า ค่ะ เพราะคนไข้ เอ๊ย..ต้นไม้พ้นขีดอันตราย  งอกงามดี



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

คิดถึงภาพยนต์เรื่อง Somewhere in time

เจน ซีมัวร์ , คริสโตเฟอร์ รีฟฟ์?? ใช่น่า

เดี๋ยวเรียบเรียงและ..รวบรวมความทรงจำ

แล้วมาเล่าค่ะ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

ภูสุภา
เขียนเมื่อ

ปวดท้องเพราะคิดปัญหาเรื่องงานไม่ตก

กายกับจิตแยกกันไม่ได้เลย

คิด -> นอนไม่หลับ ->ปวดท้อง

ต้องตั้งสมาธิใหม่

เฮ้อ วันจันทร์ต่อมาจากคืนวันอาทิตย์เป็นแบบนี้..บ่อย

คุณ ๆ เป็นกันบ้างมั้ยเอ่ย



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท