ประสบการณ์และความรู้สึกนึกคิดจากการไปสนทนากับชาวต่างชาติ

     เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2555 ข้าพเจ้าและเพื่อนอีก2คนได้นัดหมายกันที่บริเวณศาลหลักเมืองจังหวัดอุบลราชธานี เพื่อที่จะเตรียมตัวทำกิจกรรมสนทนากับชาวต่างชาติ ตามที่ได้รับมอบหมายจากอาจารย์วิไล แพงศรี เวลาประมาณ 13.00น. เพื่อนๆทุกคนมาพร้อมกัน แล้วก็เริ่มช่วยกันมองหาชาวต่างชาติกันว่าจะสัมภาษณ์คนไหนดี และแล้วเป้าหมายของเราก็เดิมผ่านมา พวกเราเลยตัดสินใจว่าสัมภาษณ์พี่คนนี้แหละท่าท่างน่าจะใจดี กลุ่มของพวกเราเลยเดินเข้าไปและขออณุญาตทำการสัมภาษณ์และถ่ายวีดีโอ ชาวต่างชาติท่านนี้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีพร้อมกับหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใส

พวกเราได้สัมภาษณ์ดังนี้ คือ

Where are you from?

What your name?

This is your first trip in Thailand?

How long will you stay in Ubon?

           พอเราสัมภาษณ์ก็ขอบคุณพี่ชาวต่างชาติไปเรียบร้อย แล้วมานั่งดูคลิปวีดีโอที่ถ่ายกันเมื่อสักครู่ ปรากฎว่าไม่ได้ยินเสียงพูดเลยเนื่องจากเราไปยืนสัมภาษณ์ชาวต่างชาติที่ข้างๆบ่อน้ำพุนั่นเอง ซึ่งเสียงของน้ำพุดังเป็นอย่างมากทำให้ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยนอกจากเสียงของน้ำพุ เพื่อนๆในกลุ่มเลยตกลงกันว่า เราต้องไปสัมภาษณ์คนอื่นแล้วแหละเพราะพี่ชาวต่างชาติท่านเมื่อสักครู่นี้ก็เดินหายไปไหนแล้วก็ไม่ทราบ กลุ่มของเราเลยออกเดินหาชาวต่างชาติท่านอื่นและบริเวณอื่นที่ไม่ใช่แถวๆบ่อน้ำพุนี้ และแล้วก็ไปเจอชาวต่างชาติท่านต่อมาซึ่งมากลับภรรยาชาวไทย กลุ่มของเราเลยรีบวิ่งเข้าไปขอสัมภาษณ์พี่ชาวต่างชาติท่านนี้พร้อมกับหาทำเลที่จะถ่ายวีดีโอให้ไม่มีเสียงรบกวนดดยใช้บทสัมภาษณ์เดิม และก็เป็นผลสำเร็จ กลุ่มของข้าพเจ้าสัมภาษณ์ชาวต่างชาติเรียบร้อยและคลิปวีดีโอก็ใช้ได้ ก็เลยแยกย้ายกันกลับบ้านในเวลาประมาณ 16.00น. 

     ความรู้สึกของข้าพเจ้าตอนที่สัมภาษณ์ชาวต่างชาติ ข้าเจ้ารู้สึกตื่นเต้นกว่าตอนที่ซ้อมเป็นอย่างมาก รู้สึกว่าทำไมลิ้นเรามันแข็งจังพูดติดๆขัดๆ แต่ก็พอไหลไปได้ แต่ประสบการณ์ครั้งนี้ถือว่าเป็นอะไรที่สนุกสนานมากเลยทีเดียวและได้ฝึกความกล้าแสดงออกมากค่ะ ขอขอบคุณท่านอาจารย์ วิไลเป็นอย่างสูงที่ได้มอบกิจกรรมนี้ไห้พวกเราทำและยังเป็นประโยชน์ต่อพวกเรามากมาย