วันนี้ไปเรียนดนตรี ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึเปล่า แต่รู้สึกคล่องมือขึ้น 1 ชั่วโมงในวันนี้ครูบอกให้ตีโน๊ต 2 ประโยคแรกให้คล่อง ต่างคนต่างตี เสียงสะใจดีจริง ๆ และก่อนครบ 1 ชม. ครูก็ให้เราตีเป็นวง ก็หลายเที่ยวอยู่ วันนี้ครูสาย บอกให้เอาไม้ตีขิมไปหัดกรอ(ตีรัว -เร็ว ๆ ) กลับไปได้

สักพักมาแล้วที่ผู้เขียนคิดอยากจะซื้อขิมเป็นของตัวเองสักชิ้นหนึ่ง วันก่อนบอกพี่วาลีและพี่เสริฐก็ให้เบอร์ร้านขายของเก่ามา แต่ผู้เขียนโทรช้าไป เพราะเขาเพิ่งขายไป เขาบอกว่าตั้งอยู่ตั้งนานแล้ว เพิ่งขายไปวันพฤหัส (ผู้เขียนโทรไปวันจันทร์) เขาบอกว่าเป็นไม้สักอีกต่างหาก เขาขายไป 5500 บาท (เสียดายจริง ๆ) อ้อ! พี่วาลีแนะนำว่าลองถามพี่จรรยา (OPD) พี่เขาบอกว่าพี่เขามีและไม่ได้ใช้เลย พี่เขาขอกลับไปดูก่อน (ไม่รู้จีบสำเร็จรึเปล่า???)

สัปดาห์นี้ทำงานสบาย  ๆ นั่งรายงานผลการตรวจวิเคราะห์ ประกอบการอ่านหนังสือเข็มทิศชีวิต คั่นเวลาระหว่างรอผลการทดสอบ แล้วก็เปิดเพลงฟังในคอมฯ ไปด้วย ..ว่าง ๆ ก็ไปเฮฮาแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องทั่ว  ๆ ไปตามประสาคนเค็ม...

แต่ก็เหมือนฟ้าแลบฟ้าร้อง เมื่อท่านเอื้อเรียกไปคุยเรื่อง "R2R คนหน้างานเกิดขึ้นได้อย่างไร" และยังมีการบ้านให้เราทำอีก !! และการเสนอ Patho OTOP3 ในวันศุกร์หน้านี้อีก โดยเฉพาะในประเด็นแรกเหมือนจะให้เราแต่ละคนทิ้งท้ายคนละ 3 ข้อ เกี่ยวกับ R2R ผู้เขียนคิดออกทันทีและตอบทันทีเลยว่า.ข้อแรกเหมือนอ.ปารมี ข้อที่สอง เหมือน พี่นวลตา ข้อที่สามเหมือนทั้งอ.ปารมีและพี่นวลตา

อาจารย์ก็บอกว่าอย่างนี้ก็เกิน กลายเป็น 6 ข้อ ล่ะสิ

ทำให้ผู้เขียนกลับมาคิดใหม่เปลี่ยนคำตอบดีกว่า..เป็นข้อแรกเหมือนอ.ปารมีในข้อที่ 1 (หรือข้อไหนใน 3 ข้อก็ได้) ข้อสองเหมือนพี่ตาในข้อที่ 1 (หรือข้อไหนใน 3 ข้อก็ได้) และข้อที่ 3 เลือกของใครก็ได้สักข้อสักคน แบบว่า...กะจะไม่คิดเองเลยอ่ะ ได้มั๊ย ได้มั๊ย ??? คิดได้ไงเนี่ย!!!

สัปดาห์นี้คงไม่ได้มีเวลามานั่งเขียนบันทึกเท่าไร เพราะทำงานในจุด H.917 ซึ่งตรวจวิเคราะห์การทดสอบ Routine กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไป 16.30 น.(อย่างเร็ว) 

วันนี้ไม่รู้จะเขียนอะไรดี อาการหวัดก็ยังไม่หาย ก็เลยมาตรวจสอบบันทึกของตัวเอง พบว่ามีเขียนทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ไว้ ไม่ได้แสดงต่อผู้อื่น ก็เลยจัดการส่งบ้าง ลบบ้าง และเขียนบันทึกลงในอนุทินเก็บไว้

ช่วงนี้คนเค็มใส่ใจกับสุขภาพมาก  ๆ สาเหตุหนึ่งนอกจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นจนทำให้ชักจะอึดอัด ก็คือวันก่อนได้ไปตรวจทดสอบวัดไขมันมา พบว่า 3 - 4 ท่านโดนให้ลดน้ำหนักถึง 10 กก. โดยเฉพาะพี่ประจิม ต้องลดน้ำหนักถึง 14 กก. แน่ะ พี่ประจิมมาบ่นให้พวกเราฟังว่า.."ให้พี่ตายซะยังดีกว่า"

มื้อเที่ยงอาหารการกินเราก็เน้นผัก น้ำพริก น้ำบูดู แต่จากการสังเกตุดูเหมือนว่าจะยิ่งทำให้บางคนทานข้าวได้กว่าเดิม...แต่ช่วงเย็นพี่  ๆ เขาก็เริ่มออกกำลัง เดินเร็ว ซึ่งทำมาได้สองวันแล้ว...

เช้านี้เราคุยกันว่ายุคนี้เป็นยุคข้าวยากหมากแพง โดยเฉพาะข้าวหายาก พี่ญาบ่นว่าเมื่อวานไปโลตัส ไม่มีข้าวสารเลย พี่นิจบอกว่าคนก็ซื้อตุนกัน  OK เข้าใจล่ะว่าข้าวหายากจริง ๆ แล้วหมากแพงรึเปล่าอันนี้ไม่รู้ เพราะเดี๋ยวนี้ก็ไม่ยักกะเห็นใครกินหมาก นอกจากหมากฝรั่ง แต่พี่นิจและพี่ญาบอกว่าหมากแพงจริง  ๆ เพราะส่งออกนอก ด้วย อีกอย่างเขานำไปทำสีย้อมผ้าด้วยล่ะ แล้วเขาก็เล่ากันถึงกรรมวิธีทำหมาก ผ่าหมาก ทำเอาพี่พินิจแกเสียวกลัวจะโดนเตะผ่าหมาก!!!

เพิ่งรู้จักอนุทินวันนี้เองจากพี่โอ๋ เสียดายน่ารู้จักตั้งแต่เมื่อวาน เพราะเมื่อวานพาน้องแป้งไปเลี้ยงส้มตำที่ร้านแถวช่องเขาไปกัน 8 คน 800 กว่าบาทสั่งอาหารไม่กี่อย่างเอง เล่นเอาพวกเราหลาบไปเลย กะว่าไม่ไปอีก แต่ที่เจ็บใจสุด  ๆ เราไม่ได้ขอดูรายการราคาอาหาร กลับมาคิดตรงกันเลย แต่ต่างคนก็ไม่ได้พูด นี่ถ้ามีเบอร์โทรจะโทรไป Check แล้วล่ะ