วันก่อนไปตลาดเย็นบ้านโนนทัน ขอนแก่น เห็นรุ้งตัวอ้วน สีสันสวยงามมากๆ กลับถึงบ้านรีบเอากล้องมาถ่ายรูปไว้ ถ่ายไปถ่ายมา หามุมเหมาะไม่ค่อยได้ และได้สังเกตุเห็นว่ามีรุ้งอีกตัวอยู่ด้านบนของรุ้งอ้วน ว้าว สวยๆ ถึงภาพที่ได้ ไม่ชัดอย่างที่ตาเห็น แต่ก็พอเห็นรุ้งตัวผอมบางๆนะคะ

ช่วงนี้ได้หยุด 3วัน รู้สึกดีได้พักบ้างได้ทำงานบ้านบ้างไม่ได้อยู่บ้านซะหลายวัน ได้ยินเสียงลูกดีใจที่กลับมาจากโรงเรียนแล้วเจอมะ

กลับมาบ้านมีเวลาดูแลเรื่องภายในบ้านบ้าง หลังจากให้พ่อบ้านดูแลอยู่หลายวัน

ขอบคุณนะที่อยู่เคียงข้างกันมา เกือบ20ปี ผ่านมาหมดไม่ว่าเรื่องร้ายเรื่องดี แต่เราก็ประคองครอบครัวมาได้ 

หนทางข้างหน้าเป็นอย่างไรเราไม่รู้ รู้แต่ว่าเราจะต้องอดทน ต้องมีความรักความเข้าใจกันให้มากๆ ต้องไว้ใจซึ่งกันและกัน

คำว่าครอบครัวมันสำคัญนะ มันทำให้เราต้องคิดเวลาเราจะทำอะไรตามใจตัวเอง เราไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ต้องคำนึงถึงคนข้างเคียงของเรา

ยังยืนยัน ว่าเรายังคงเหมือนเดิม ที่เปลี่ยนไปมันคงเป็นความผูกพันที่เรามีให้กัน  จากที่รู้สึกเฉยๆ อย่างไรก็ได้ มาเป็นความรู้สึกผูกพัน และยังพันผูกกันไว้ด้วยสามคนที่มาอยู่ร่วมกันเป็นครอบครัวเดียวกัน ยิ่งเพิ่มความผูกพันให้พวกเราเหนียวแน่นกันมากขึ้น  แต่ไม่ใช่ความรู้สึกที่อึดอัด มันเป็นความผูกพันที่ผ่อนคลาย แต่ละคนมีทางเดินของตัวเอง มีที่อยู่ของตัวเองที่เราจะไม่ก้าวก่ายกัน แต่มีส่วนที่เกี่ยวข้องกันทำกิจกรรมร่วมกัน ได้อย่างเต็มใจ

มีความสุขในทุกวันของชีวิตนะ ชีวิตต้องก้าวไป ไม่ว่าจะเร็วหรือช้าหรือสะดุดอะไรไปบ้าง ขอเป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ

วันนี้เช้ากำลังเตรียมตัวไปต่างประเทศ กลับวันเสาร์ตอนเย็นถึงบ้านพักในเมืองหาดใหญ่ ยามเช้าเสียงนกร้องเพลงอยู่บนต้นไม้ข้างบ้านพักเหมือนคนผิวปากไม่รู้นกอะไร ส่งเสียงน่าฟังนับว่าธรรมชาติยามเช้าทำให้เกิดความสดชื่นสบายใจ ๆ

ดอกไม้ต้นเดียวกันนี้แห้งเหี่ยวแทบไม่เหลือใบให้เห็น  หลายเดือนต่อมา ใบเริ่มผลิออก  ดอกเริ่มผลิบาน เป็นนางเอกประจำโรงเรียนไปแล้ว

ฉันอ่านนิทานเรื่อง "คนเลี้ยงไก่" ของหลวงพ่อชา  ที่นักเรียนนำมาส่งชอบมาก
ระหว่างขี้ไก่กับไข่ไก่ ทุกคนต่างรู้ว่าไข่ไก่ดีกว่าแต่ทำไมมัวเสียเวลาเก็บแต่ขี้ไก่ก็ไม่รู้

http://forum.khonkaenlink.info/index.php?topic=16957211.0

วรรคทองของบล็อกเกอร์

" ความสุขที่ไม่ยั่งยืน ความสุขฉาบฉวย หรือเปลือกความสุข ไม่มีเหตุผลใดที่เราจะต้องดิ้นรนไขว่คว้า หรือวิ่งไล่ไปตลอดชีวิต "
จากบันทึก หยุดวิ่งไล่ “ความสุข” กันเสียเถอะ ของ สมาน เขียว_ เมื่อ 4 วันที่แล้ว

| อนุทิน ... ๔๓๕๑ |

"รอคอย"

วันนี้ได้ข้อมูลเพิ่มเติมมากขึ้น
ทำให้ทราบว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป

สิ่งใดควรทำ
สิ่งใดไม่ควรทำ

และต้องรู้จักรอคอยเวลาและท่าที

ขอให้ตัวเองเชื่อมั่นในความดีต่อไป