จิตสำผัส

คนเราทุกคนเกิดมาพร้อมจิตสำผัสกันทั้งนั้น เราย่อมสำผัสได้ว่าคนใกล้ตัวเราคิดกับเราอย่างไร อย่างฉันตอนนี้ฉันสำผัสได้ว่าคนที่อยู่ใกล้ตัวฉันที่สุดไม่เป็นเหมือนเคย ไม่มีความรัก ความห่วงหา ความอาทร สำผัสไม่ถึงสิ่งพวกนี้สักที เพราะใจไม่สื่อถึงกัน มีแต่คำถามว่าอยู่กันทุกวันนี้เพื่ออะไร เพราะในเมื่อใจเค้าไม่ได้มีฉันที่สำคัญที่สุด

                  สื่อไม่ได้ ใจเข้าไม่ถึง จิตไม่สำผัส เพราะใจเป็นอื่น..........

เบื่อๆๆๆๆๆเฮ้อ

โลกนี้มีผู้คนมากมาย

สิ่งที่ฉันใคว่คว้าได้คือความว่างเปล่า

ความเหงาและความเดียวดาย

ปรารถนาสิ่งใดก็จงทำสิ่งนั้นก่อน

อยากได้รักจากใครก็ก็จงให้ความรักแก่ผู้นั้นก่อน

อยากได้ความซื่อสัตย์ก็จงให้ความซื่อสัตย์แก่ผู้นั้นก่อน

อยากได้ความดีก็จงทำความดีก่อน

   สิ่งเหล่านี้ได้ถูกกำหนดมาแล้วไม่มีใครได้อะไรมาโดยที่ไม่เคยทำมาก่อนไม่มีใครได้บุญถ้าไม่เคยทำบุญมาก่อน ไม่มีใครได้ชั่วถ้าไม่เคยทำชั่วมาก่อน จงทำดีถ้าวันนี้คุณคิดได้ เพราะมันไม่สายเกินไปหรอกสำหรับการเริ่มทำความดี

                                    ..วันนี้คุณทำดีแล้วหรือยัง..

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม กรรมที่ติดตัวเรามาเราต้องชดใช้ แต่กรรมใหม่ที่เรากำลังจะสร้างเราเลือกได้ว่าจะทำกรรมดีหรือกรรมชั่ว

คนทุกคนเกิดมามีกรรมเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น จงยิ้มรับกับในทุกๆเรื่อง แล้วมันจะส่งผลให้ผ่านไปได้ด้วยดี จงเชื่อในผลของการกระทำ อะไรไม่ดีที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป วันนี้คิดใหม่ทำใหม่ไม่สร้างกรรมต่อ ไม่ว่าจะทำอะไรก็คิดก่อนทำคิดก่อนพูด ผู้เขียนเชื่อว่าจิตใต้สำนึกของทุกคนดี เพราะเกิดมามีศาสนาเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ อย่าปล่อยให้กรรมที่เกิดก่อนหน้านี้ดึงเราให้ดิ่งลงเหวอีกเลย.....

หายไปหลายวัน เนื่องจากเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทางไปเรียนเสริมสวย ทั้งขึ้นรถลงเรือ แต่ก็สนุกดี ทั้งที่ร.ร ก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่มากมาย หลังจากการปิดตัวเองมาเสียนาน รู้สึกดีรู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้ไร้ค่า เหมือนที่เคย

ไม่อยากเห็นแม้หน้า

ไม่อยากได้ยินแม้เสียง

ใครเล่าจะรู้สิ่งที่เป็น

ว่าใจฉันเป็นเช่นไร...

โลกกว้าง ใบใหญ่

มีอะไรมากมายให้ค้นหา

สุขบ้าง ทุกข์บ้าง บางเวลา

ดีกว่าย่ำเท้าอยู่กับที่เดิมๆ

มนุษย์มักมีพลังเมื่อได้อยู่ใกล้ธรรมชาติ ธรรมชาติไม่เคยทำร้ายใคร

ต่างจากมนุษย์เราเกิดมาเผ่าพันธุ์เดียวกันแท้ๆ แต่กลับคอยจ้องจะทำ

ร้ายกันไม่มีที่สิ้นสุด ต่างก็เพื่อผลประโยชน์ของตัวเองกันทั้งนั้น

วันหยุดพรุ่งนี้คงมีใครหลายๆคนคงไปเที่พักผ่อนกับครอบครัว น่าอิจฉาจัง แต่สำหรับฉันไม่มีคำว่าครอบครัว อยากไปใหนก็ต้องไปคนเดียว ตามปะสาคนเหงาที่ไม่มีใคร ถึงมีก็เหมือนไม่มี

เฮ้อ"เบื่อตัวเองจัง ชอบเหม่อ สงสัยชาติที่เกิดเป็นลูกคุณช่างคิด

ดูสินั่งม้วนผมกะสวย ดันนั่งเหม่อซะโรลม้วนผมโดนซะมือพอง

เมื่อตอนข้ามถนนก็ยังจะเหม่อเกือบม่องซะแล้ว แต่คงยาก

เพราะเดี๋ยวมีคนสบาย ไม่ได้หรอกไม่เป็นไรง่ายๆหรอก

ง่วงนอนจัง หวังว่าวันนี้คงไม่นอนฝันร้าย เพราะพรุ่งนี้

ฉันจะเจอสิ่งดีๆและคนดีๆ(ถ้าเจอคนไม่ดีจะอัดให้เละเลย)

Good night ทุกท่านที่ตามอ่านคะ

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

หากไม่อยากมีทุกข์

ก็จงเลิกที่จะรัก

วันนี้ไปไหว้พระ ให้อาหารนก อาหารปลามามีความสุขจัง แต่พอกลับถึงห้องก็เหมือนโลกแตกอีกแล้ว น่าเบื่อจัง ไม่เคยมีใครแคร์ความรู้สึกฉันเลย ว่าฉันจะเป็นอย่างไรกับการกระทำของพวกเค้า พวกเค้าแคร์แต่ความรู้สึกของตัวเอง นึกถึงแต่ตัวเอง ฉันผิดตลอดไม่ว่าสิ่งนั้นฉันจะเป็นคนทำหรือไม่ก็ตาม นี่หรอคนฉัน... 

คุณเคยคิดจะเริ่มทำอะไรให้คนที่คุณรักหรือเปล่า ถ้าคิด ลองกลับไปถามใจตัวเองดูก่อนว่าสิ่งที่คุณกำลังจะเริ่มทำนั้น คุณสามารถทำได้ตลอดรอดฝั่งหรือไม่ ถ้าไม่ ก็ขอได้อย่าเริ่มทำมันเลย เพราะมันจะทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเสียความรู้สึกเสียเปล่าๆ(คนรักส่วนใหญ่มักเลิกกันในเรื่องเล็กๆน้อยๆเสมอ คุณอยากจะเป็นหนึ่งในนั้นหรือเปล่า)ลองคิดดู

เหนื่อยมั๊ยกับการที่ต้องวิ่งตามอะไรสักอย่าง

เหนื่อยมั๊ยกับการที่ต้องวิ่งตามสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

เหนื่อยมั๊ยกับการที่ต้องวิ่งตามสิ่งที่ไม่ใช่ของเรา

เหนื่อยมั๊ยกับการที่ต้องวิ่งตามใจของคน(ที่ไม่รู้จักพอ)

เหนื่อยมั๊ยกับการที่ต้องวิ่งตามกับเรื่องซ้ำซากจำเจ

เหนื่อยมั๊ยกับการที่ต้องวิ่งตามสิ่งต่างๆที่ทำให้เกิดทุกข์

   ใครไม่เหนื่อยแต่ฉันเหนื่อย ฉันจะหยุดทุกอย่างไว้ในเวลานี้และตลอดไป การที่ฉันต้องวิ่งตามอะไรหลายๆอย่างในเวลาพร้อมๆกัน แล้วมันไม่เป็นดั่งใจหวัง มันช่างเหนื่อยเสียเหลือเกิน ฉันจะไม่แบกรับความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าของตัวเองอีกแล้ว สิ่งใหนที่ไม่ใช่ของฉัน ฉันจะไม่วิ่งตามให้เสียเวลาเสียความรู้สึก เพราะยังไงมันก็ไม่ใช่ของฉัน ส่วนของที่เป็นของฉัน ยังไงมันก็เป็นของฉัน ถึงฉันไม่วิ่งตามมันก็จะวิ่งมาหาฉันเอง

การกระทำสิ่งใดก็ตามแต่ ที่จะทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์ ไม่ว่าจะด้วยทางกาย วาจา ใจ ล้วนแต่เป็นการสร้างกรรมทั้งสิ้น การคิดก่อนทำคือทางออกที่ดีของการไม่สร้างกรรม

   เสพสุขกับปัจจุบันคือผู้ชนะในการใช้ชีวิต

"อดีตของพวกเราไม่คงอยู่อีกต่อไป อนาคตของพวกเราไม่เห็นแม้แต่เงาหัว เพราะฉนั้นพวกเราไม่จำเป็นต้องเป็นทุกข์กับอดีตหรืออนาคตแค่อยู่กับปัจจุบันอย่างจริงจังก็พอ"

   ชีวิตคนเราทั้งสั้นทั้งเปราะบาง

คนที่คาดหวังแต่อนาคต ไม่ถนอมความสุขข้างหน้า คือคนโง่

สงสารฉันบ้างมั๊ย

แกล้งโง่นี่มันเหนื่อยนะ

ความอดทนมีขีดจำกัด

ขอความจริงใจบ้างเถอะ

เมื่อไหร่ถึงจะพอ

ถ้าสัจจะหาซื้อได้

ฉันจะชื้อไปฝากเธอ....

ความสุขจริงๆนั้นคืออะไร...

ความสุขหาได้จากค่านิยมจริงๆหรือ

หรือความสุขหาซื้อได้ด้วยเงิน

คุณเกิดเป็นคนมาเพื่ออะไร

วันเก่าผ่านไป พร้อมกับความเศร้าของวันวาน

วันใหม่ผ่านมา พร้อมกลิ่นอายของความสุข

เพียงแค่คิดว่า

วันนี้ฉันจะเจอแต่สิ่งดีๆและคนดีๆ

วันนี้ฉันจะเจอแต่สิ่งดีๆและคนดีๆ

นึกแค่นี้ก็พอจะทำให้เราพอจะยิ้มได้แล้ว

คุณว่าจริงมั๊ย...

ถ้าทางคืนนี้ฉันคงนอนไม่หลับจริงๆ สับสน ว้าวุ่น กังวลใจ

กับสิ่งที่อยู่แค่เอื้อมมือ แต่กับรู้สึกห่างไกลเหลือเกิน

ความจริงอ่านหนังสืออยู่เล่มนึงเค้าให้ความคิดที่ดีนะ ว่า

เรื่องที่ไม่เกิดไม่ต้องไปห่วง เรื่องที่ต้องเกิดห่วงไปก็ไม่มีประโยชน์

เวลาอ่านก็ทำตามได้อยู่แป็ปนึง แต่พอเวลาผ่านไปนิดเดียวก็กลับมาคิดมากอีก

ใครมีข้อแนะนำดีๆที่พอจะทำให้จิตใจสงบได้มากกว่านี้มั๊ย ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

ตอนนี้ก็ดึกแล้ว แต่ยังนอนไม่หลับ

เฝ้าขบคิดถึงเรื่องราว ที่ผ่านมา

คิด คิด คิด ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว

จะเอาอย่างไรดีกับชีวิต

ไม่มีแม้แต่หลักที่จะให้ยืน

ไม่มีแม้แต่ที่จะให้เดิน

ใครที่เป็นอย่างฉันบ้าง

ช่วยแนะนำทางสว่างให้ที