เช้าไปทำบุญตักบาตรที่วัดตานธรรมอุทิศให้พ่อกับแม่ด้วย เนื่องในโอกาสที่ฝ่ายอุปสรรคผ่านแล้ว   สายๆไปโรงเรียนฝนตกถนนมีแต่โคลนจอดรับนักเรียนไปอมรมคุณธรรมที่มหาจุฬาราชวิทยาลัย ทั้งวัน นั่งบรรยายอย่างเดียวดูท่าทางเด็กเบื่อจะแย่  ยิ่งตอนท้ายๆพูดภาษาพื้นเมืองด้วยเด็กที่มาด้วยไม่รู้เรื่องเลย แต่ได้ข้อคิดหลายอย่าง พูดไม่ได้เพราะเดินทางจากจุดนั้นมาไกลโขแล้ว  พบน้องแววและอีกหลายคนมาแสดงความดีใจกับเราด้วย เราก็ขอบคุณทุกคน  ตอนกลับฝนตกหนักแทบมองไม่เห็นถนนเลย พ่อต้องขับรถช้าๆ  

เมื่อวานชั่วโมงเช้าไปหาหมอที่ร.พ หมอให้ยารักษาโรคกระเพาะ และยาแก้แพ้ นัดมาตรวจอีกวันจันทร์หน้า เราต้องกินอาหารอ่อนห้ามกินอาหารรสจัด  เลิกเรียนไปเยี่ยมบ้านนักเรียนต่อได้ 2 คนกลับบ้านกลางคืนพ่อเอาจ.มของน้องอั๊พที่ส่งหลักฐานมาให้รีบเอาไปถ่ายเอกสารเลย    วันนี้ไปเข้าประตูโรงเรียนครูอารุณีเปิดประตูรถออกมาสีหน้ายิ้มแย้มบอกว่าขอแสดงความดีใจด้วย  เราก็คิดว่าล้อเล่น แต่สักพักครูกรองทองก็บอกอีกว่าน้องป่านดูNet บ่ายวานนี้บอกว่าดีใจด้วยนะที่ประกาศแล้วว่าผ่าน ปริ้นคำสั่งมาให้ดูด้วยอยู่ที่ครูสุวิชชา ร.ร.เราได้ 3 คน เราเป็นหนึ่งในนั้น แสดงความดีใจกันในห้องสำนักงานโทรบอกพ่อเป็นคนแรก และบอกเพื่อนคนไกลที่คอยแนะนำให้กำลังใจเป็นคนที่สอง

      เพิ่งรับโทรศัพท์จากน้องอั๊พ ว่ากำลังถ่ายเอกสาร ส่งภาษาซะคล่องเชียวนะลูกเราบอกว่าจะไปแคลิฟอร์เนียอีกแล้ว ไปช่วยพี่แอน ตอนมีปัญหาก็ได้พี่แอนคนนี้ช่วยแนะนำ ตอนนี้พี่เขาต้องการคนช่วย ก็ต้องไปดูหน่อย  คุยแป๊บเดียว จะต้องขับรถแล้วพรุ่งนี้เช้าจะโทรมาใหม่  บอกแม่ว่าแอน(ออสเตรเลีย)ไม่โทรหาน้องเลย พรุ่งนี้จะโทรหาแม่ไหมนะ  สงสัยเราจะต้องเป็นฝ่ายโทรหาลูกซะแล้ว  ก็กลัวลูกจะถามเรื่องไปตรวจสุขภาพ ที่ยังไม่ได้ไปสักที  ถามเรื่องขับรถก็ไม่ได้หัดอีก แม่กลายเป็นเด็กดื้อไปซะงั้น

  ฝนตกพรำๆทั้งคืน วานนี้กลางวันติดต่อเรื่องระบบ NET ที่ต้องเข้าpass word ใหม่อีกแล้ว  ดังนั้น ตอนไหนที่เนตใช้งานได้ต้องรีบทำงานให้มากที่สุด ที่ไม่ได้ออกบ้านเพราะแพ้กลิ่นอกไปได้กลิ่นแปลกๆหายใจไม่ออกเหนื่อยหอบทันที กลับมานั่งอยู่ในบ้านตั้งหลักดีกว่า

วันแม่  เช้าน้องอั๊พโทรมาบอกว่าไปประชุมเรื่องงานที่ คอนเนคติกัต 5 วัน เราบอกว่าวันนี้เป็นวันแม่วันหยุดแต่แม่ไม่ได้หยุด ต้องไปประชุมผู้ปกครอง บ่ายไปเยี่ยมบ้านนักเรียน  พ่อขับรถไปส่ง ลูกฝากสวัสดีพ่อ 

              ไปเยี่ยมบ้านนักเรียนได้แค่ 3คน อยู่คนละทิศคนละทาง บางคนบอกแค่ชื่อหอพัก ฝนตกไปต่อไม่ไหวกลับบ้านติดต่อ เข้าพาสเวิลด์ใหม่อีกรอบเป็นอย่างนี้บ่อยมากจะใช้ NETทีไรต้องติดต่อ Call Center เกือบทุกครั้ง   

     บ่ายวานเรียกประชุมด่วน เรื่องออกเสียงครูในโรงเรียนว่าจะเอาหรือไม่โดยครูที่ทำการแทนผ.อ. เดินบอกทีละคนว่าขอให้ลงคะแนนว่ารับ คือจะเปลี่ยนแปลงการรับนักเรียนเข้าเรียนในปีกศ.หน้า จะรับเฉพาะมัธยม ค่อยลดนักเรียนประถมไปปีละชั้น หกปีประถมก็หมด กลายเป็นโรงเรียนมัธยมระดับตำบล แต่เมื่อเจ้าหน้าที่จากเขตมาแจ้งเกณฑ์ ก็รู้ว่าไม่อยู่ในเกณฑ์ตั้งหลายข้อ พื้นที่ตามเกณฑ์ต้องมี 25 ไร่ แต่ร.ร.นี้มีแค่ 5ไร่  ข้อ 2 ต้องห่างจากร.ร. มัธยมอย่างน้อย 9 ก.ม.แต่นี่ห่างจากร.ร.ประจำจังหวัดไม่ถึง9ก.มแน่ สรุปผลการนับคะแนนไม่ผ่าน  ก็โล่งอกไปตามๆกัน ผ.บ.ต้องการผลงานอย่างเดียว  งานนี้ได้ฮัมเพลง รู้..รู้ อยู่มิควรคู่กับจอมใจ... 

     ลูกแอนโทรเข้ามาตอนหกโมงเย็นว่าเตรียมตัวเข้านอนแล้ว  พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน ถามถึงวันหยุดปิดเทอมของแม่ ว่าปิดเทอมช่วงตุลาปีหน้าจะให้พ่อกับแม่ไปเที่ยวออสเตรเลีย ตอนนั้นคงย้ายเข้าไปอยู่บ้านหลังใหม่แล้ว  และตอนกลับเมืองไทยลูกจะตามมาด้วยกัน พูดถึงน้องอั๊พ ถามข่าวว่าได้งานแล้วเปลี่ยนวีซ่าเป็นคนทำงานก็กลับมาเยี่ยมบ้านได้

   ฝนตกตั้งแต่เช้ามืด  สายๆได้รับโทรศัพท์จากศูนย์ให้บริการ 3BB มาเช็คเกือบเที่ยง

บอกว่าเป็นเพราะNET เพิ่มความเร็วจาก3meg.  เป็น5meg  พาสเวิลด์เครื่องบ้านเราเลย

หาย ตอนนี้ติดตั้งให้ใหม่ใช้การได้แล้ว  พอกลางคืนก็ไม่มีสัญญาณอีก ต้องโทรหาศูนย์

อยู่ทุกครั้งที่จะใช้NET หรืออย่างไร  

     วันนี้ ครูนภาพรรณบอกว่าเพื่อนเราจะมาถึง เราถามว่าใครเหรอ  ได้รับคำตอบว่า  Mr. L นัดกันไว้ไม่ใช่หรือ เขาบอกแล้วว่าจะกลับมาเดือนสิงหา  เราร้องว่า อ้าว! ถึงแล้วหรือ  ไม่รู้ซิ มีคนเกิดเดือนสิงหาตั้งหลายคน  แต่ตัวจริงคือครูวิคงเตรียมตัวอยู่แล้วว่าเอาเด็กไปสอบภาษาอังกฤษหลายคน  บ่ายๆมีโอกาส say Hello กับ อ. ศรช.คลองห้า...ตัวจริง เสียงจริง  บอกว่าเป็นชาว GotoKnow ก็ได้รับความช่วยเหลือแนะนำเป็นอย่างดี แต่ระบบไม่ให้ 

  ระยะนี้สุขภาพไม่ดี พอจะมาเขียนบันทึกก็ง่วงทันที คิดอะไรต่อไม่ไหวแล้ว

       โรงเรียนจัดกิจกรรมวันภาษาไทยในช่วงเช้า ตอนบ่ายมีกิจกรรมเข้าค่ายศิลปศึกษา ดนตรี  แบ่งเป็น 2 ฐาน เราได้อยู่ฐานนาฏศิลป์ ก็ได้ฟ้อนให้เด็กดู นักเรียนหญิงทั้งหมดได้เรียนฐานนี้ ก็สนใจฝึกดี  ถ้าได้ฝึกจนคล่องเวลามีงานก็ออกงานได้เลย  ค่ำๆน้าโทรมา  ตอนนี้ขอนอนก่อนนะไม่ไหวง่วงจัง

    เหนื่อยมากแต่งานในหมู่บ้านก็ต้องไปร่วมงานเลยเพลียมาก  รู้แล้วว่าจะต้องไปเช็คร่างกายตามที่ลูกแนะนำ  วันนี้ครูป.5 มี2คน ก็แบ่งกันไปคนละงาน ครูอารีไปงานโรงเรียนวิถีพุทธที่อ.บ.จ.  เราก็พานักเรียนอีกชุดหนึ่งไปร่วมกิจกรรมเงินทองของมีค่า ที่โรงเรียนอนุบาลลำพูน ในฐานะโรงเรียนเครือข่าย จัดกิจกรรมตลาดพอเพียงเด็กๆขายของเหมือนตลาดสด มีผัก ผลไม้ เหมือนจำลองตลาดสดมาเลย มีผู้ประเมินมาจากตลาดหลักทรัพย์ และสพฐ. ตอนบ่ายๆ รถโรงเรียนมารับเด็กแต่ครูต้องเข้าประชุมเพื่อสรุปปัญหาและรับฟังข้อเสนอแนะเพื่อพัฒนาต่อไป...  แต่ยังคาใจอยู่ที่สพฐ.ให้ครูทุกคนเขียนสมุดบันทึกความดี!   จำเป็นมากหรือเจ้าคะ   หาอะไรที่มันสร้างสรรค์มากกว่านี้ไม่ได้แล้วหรือไง? 

      อากาศเปลี่ยนทำให้ไม่ค่อยสบายเลย  ว่าจัปลูกต้นไม้เพิ่ม แค่ตัดกิ่งนิดหน่อยก็เหนื่อยแล้ว คงไม่ไหวเอาไว่ก่อนแล้วค่อยปลูกนะ

            เช้าไปตานขันข้าว และทำบุญตักบาตรที่วัด คนเยอะจนล้นวิหารต้องไปนั่งที่ศาลา  กลับจากวัดไปตานขันข้าวปู่บ้าน และไหว้พระและรูปพ่อ แม่ อุ้ย จัดแจกันและสำรับอาหาร  อยู่ทำความสะอาดบ้าน บ่ายโทรบอกต๋องให้ไปเยี่ยมน้าที่โรงพยาบาล ตอนนี้อาการดีขึ้นมาก คืนนี้ต๋องนอนเฝ้าไข้ น้าทองกลับบ้านพร้อมเรา พรุ่งนี้จะกลับไปส่งน้องกุ้งที่สนามบิน ต๋องก็มีธุระจะไปแม่สาย ช่วงที่ไม่มีใครอยู่น้าบอกว่าจะกดเรียกพยาบาลก็ได้ น้าทองบอกว่าห้ามลงเตียงเอง...นี่เป็นเรื่องที่เราต้องช่วยดูแลเพราะเป็นผู้ใหญ่ของเราที่เหลืออยู่เพียงคนเดียว ที่มีเรื่องทุกอย่างต้องปรึกษาน้า

       ไปรับงานที่ร้านตอนเช้ากลับเอาไปให้ผ.อ.เซ็นต์ชื่อที่โรงเรียนครูนภาพรรณก็มาถามเราบอกความกังวลใจว่าหน้าสุดท้ายประวัติผู้แต่งลืมใส่หมายเลขหน้า ได้รับการแนะนำว่าควรเปลี่ยนให้ถูกที่สุดเพื่อเผยแพร่ โทรเรียกพ่อเอางานมาให้ครูจินตนาช่วยตรวจทานให้และใส่หมายเลขหน้า เอาไปให้ร้านแก้ไขเขาทำแป๊บเดียวก็เสร็จ มัวแต่เก็บความกังวลใจไว้ตั้งหลายวัน ที่จริงไม่ใช่ปัญหาเลย  ตอนไปเอางานที่ร้านครูจิตนาโทรมาบอกว่าเราลืมเอกสารบันทึกคำชี้แจงไว้ในห้องสมุด ...อ้าว  ต้องกลับไปที่โรงเรียนอีกครั้ง   พ่อช่วยจัดหนังสือใส่กล่องปิดผนึกเรียบร้อยก็เดินทางไปเขต  รอสักพักเพราะเจ้าหน้าที่กินอาหารกลางวันอยู่ เห็นคนที่อยู่เขตหลายคนเข้ามาทักทายพ่อ อืมม์...กว้างขวางเหมือนกันนะ ตอนยกกล่องขึ้นไปชั้น 3 นี่สิสุดโหด เหนื่อยแทบแย่พ่อไม่ได้ขึ้นมาด้วย  เพราะเจ้าหน้าที่บอกว่าถ้าเหมือนกันทุกอย่างก็เอากล่องใหม่ พ่อเลยเอากล่องเดิมไปเก็บในรถ คือเหตุผลที่ไม่ได้ตามไปช่วยยกกล่องขึ้นบนชั้น 3   อ.ปฏิมาพรตรวจเช็คแบบ scan ทุกตัวอักษรแล้วบอกว่า O.K  ...ว้าว...^___^

     ]ลืมไปเลยว่าวันนี้เป็นวันพฤหัส ตอนเช้าไปโรงเรียนพบครูสุวิชชานั่งดูนักเรียนทำเวรอยู่ใต้ต้นลีลาวดีหน้าอาคารเรียน บอกว่าตอนนี้มีความสุขที่สุด ก็พูดขณะดอกลีลาวดีสีขาวร่วงปลิวตกลงมาทีละดอกเป็นบรรยากาศของเช้าที่แจ่มใส  วันนี้ก็เลยเป็นวันที่สบายๆผ่านความเครียดไปแล้วก็ไม่อยากนึกถึงอีก ตอนค่ำไปพูดกับหนุ่ยเรื่องสวนว่ายังอยากจะซื้อสวนอีกไหม ก็ได้ข้อคิดว่าเริ่มน้อยๆไปก่อนจะได้รู้ปัญหา ถ้าลงตัวดีแล้วค่อยคิดใหม่ กลับบ้านเข้าบ้านไม่ได้รอพ่อตั้งนานไม่มาสักที จนน้าวันไปแบกเอาบันไดมาจะให้เราปีนข้ามรั้ว แต่พอดีพ่อขี่รถเข้ามาเลยไม่ได้ปีน ต่อว่าเรานิดหน่อยว่าล็อคประตูบ้านแล้วไม่เอากูญแจออกมาอีกแล้ว

      ได้รับโทรศัพท์จากอาจารย์ปฎิมาพรให้ไปเอาผลงานที่เขตมาแก้ไข ใจคอไม่ดีว่าจะต้องกรำศึกหนักอีกแล้ว  เดินทางไปเขตกับอ.จินตนา ก็รู้ว่าทั้งสองคนได้แก้ไขเพื่อเผยแพร่นิดหน่อย  และให้ส่งไม่เกินวันที่ 24 กลับมาเรียงลำดับความคิดว่าจะต้องทำอะไรก่อน ต้องตั้งสติก่อนสตาร์ทอีกรอบ คราวนี้ไม่ต้องใช้ความคิดอะไร แต่ว่าความที่เราเป็นyoung lady เลยต้องช้าๆ เพราะพิสูจน์แล้วว่าเมื่อใจสั่งว่า "ต้องทำให้เสร็จโดยเร็ว" ร่างกายจะเกิดการต่อต้านโดยการง่วงสุดๆ  เลยต้องผ่อนคลายโดยมาเข้าNETแล้วทักทายกับเพื่อนชาว G 2 K ให้สมองโปร่งโล่งก่อน แล้วค่อยว่ากันนะจ้ะ สู้..สู้ 

     เช้าอากาศร้อนอบอ้าว อยู่แต่ในบ้าน 9 โมงเช้าน้องอั๊พโทรมาให้แม่เล่าเรื่องของแม่ให้ฟัง เราบอกว่าหกล้มเจ็บเข่าปวดไหล่นิดหน่อย ลูกถามว่าแม่คิดอะไรอยู่  เราบอกว่าไม่ได้คิดอะไร ทุกครั้งถ้าไปกับพ่อเวลาจอดรถพ่อจะจอดตรงเรียบๆแล้วก่อนจะลงรถพ่อจะเตือนทุกครั้งว่าระวังรถนะ  สงสัยเคยตัว คราวนี้ไม่ได้ไปรถพ่อวันนั้นไปกินก๋วยเตี๋ยวเป็ดร้านอยู่นอกเมืองเป็นซอยที่ถนนไม่เรียบ พอจอดรถก็ลงแล้วกำลังจะออกเดินเท้าไปสะดุดก้อนหินเลยหกล้ม แต่ไม่เป็นไรหรอก รู้ว่าลูกเป็นห่วงที่แม่หกล้มอีกแล้ว  ปีก่อนไปหกล้มข้อเท้าแพลงที่เวียตนามต้องใส่เฝือกตั้งนาน  ต่อไปจะระวังให้มากขึ้น

       เป็นวันที่แดดเต็มบริเวณบ้าน เคยอยู่แบบร่มเย็นเพราะต้นไม้มานาน พอตัดต้นไม้ก็เกิดความไม่คุ้นเคยทันที  จะไม่ตัดก็ไม่ได้ เพราะกิ่งเลื้อยกว้างไปจนคลุมหลังคา ทำให้ชายคาเสียหาย  บ่ายช่วยกันกับพ่อทำที่บังแดดไม่ให้ส่องมาในโรงรถ ส่งข้อความให้ลูกทั้งสอง ด้วย Face Book และบอกข่าวที่พ่อตัดต้นไม้และจะปลูกใหม่จะให้ร่มรื่นเหมือนเดิม เมื่อลูกมาจะได้ยินเสียงนกและดูนกได้   

     หนุ่ยซื้อพัดลมให้ไปใช้โรงเรียน แต่พ่อบอกว่าเอาของที่บ้านไปเราก็ตามใจ เพราะรู้ฤทธิ์เดชของเด็กว่าถ้าไม่มีครูอยู่ในห้อง เขาจะเล่นกันจนของตกแตกเสียหาย  ไปถึงยังใช้ไม่ได้ โทรบอกพ่อเอาปลั๊กไปส่งให้จึงได้ใช้ในตอนบ่าย

     กลับถึงบ้านพ่อจ้างคนมาตัดต้นไม้ที่ขึ้นคลุมหลังคา โล่งจนแดดตอนบ่ายสาดมาถึงโรงรถ  เราชอบต้นไม้เยอะๆ แต่ติดที่ว่ามันแตกกิ่งก้านสาขาออกนอกรั้วบ้านจึงต้องตัดทั้งที่เสียดาย เราเคยโตมากับบ้านที่มีบริเวณกว้างปลูกต้นไม้ใหญ่ได้ตามใจแต่พอมาอยู่ในที่ใหม่จำกัดเรื่องต้นไม้ เป็นเหตุผลที่อยากจะซื้อที่ดินกว้างๆเอาไว้ปลูกต้นไม้แล้วจะปล่อยให้มันเจริญเติบโตไปเรื่อยๆโดยไม่ตัด  แต่ถ้าลงทุนแล้วไม่มีผลตอบแทนมันจะสู้ไหวหรือ ไม่ต้องคิดก็ตอบได้ว่าไม่ไหวหรอก ถ้าซื้อที่ดินก็ต้องปลูกพืชเศรษฐกิจถึงจะอยู่ได้

  วันนี้พระจันทร์สวย  ดาวเคียงเดือน  ถ้าใครจินตนาการเอาดาวพฤหัสมาอยู่ตรงจุดที่เป็นดวงตาอีกข้าง ก็จะได้รูปพระจันทร์ยิ้มนะ  ไม่รู้มีใครดูกันอยู่หรือเปล่า

    กลางวันพานักเรียนไปอบรมเสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรมและค่านิยมใหม่ ที่เทศบาลต.บ้านกลาง  ช่วงเช้าเป็นการบรรยายเรื่อง "การเสริมสร้างค่านิยมใหม่ กับการปฏิบัติตนเป็นคนดีกับการอยู่ร่วมในสังคมอย่างมีความสุข " โดยอาจารย์อุดร สายบัว ช่วงบ่ายไปดูงานที่ศาลจังหวัดลำพูน  โดยวิทยากรจากศาลจังหวัด แผนกคดีเยาวชนและครอบครัว ได้ความรู้ดีมาก  จุดสุดท้ายไปวัดพระยืนฟังการบรรยายธรรม และร่วมถวายเทียนพรรษา วันนี้จึงเป็นวันที่ดีมาก เริ่มต้นวันด้วยการสวดมนต์ และทั้งวันก็เกี่ยวเนื่องกับการทำความดี วันนี้จึงเป็นวันที่มีความสุข เนื่องในวันBirthday ของลูกทำให้ได้มีโอกาสทำบุญในวันนี้นะจ๊ะ

   ฝนตกหนักตั้งแต่กลางดึก มาถึงโรงเรียนเช้าวันนี้ก็เห็นสภาพน้ำท่วมเต็มถนนหน้าอาคารเรียน เพราะไหลลงทางระบายน้ำไม่ทัน และท่อคงอุดตันด้วย เด็กๆก็ต้องอยู่บนอาคารเรียน หลังเคารพธงชาติแล้วก็ร่วมกับคณะครูพานักเรียนไปแข่งขันทักษะวิชาการตอนเช้ามีประกวดอ่านทำนองเสนาะ และคณิตศาสตร์ เราได้เป็นกรรมการอ่านทำนองเสนาะกับเล่านิทานคุณธรรม เพิ่งรู้ตอนก่อนจะขึ้นรถนี่แหละ เป็นกรรมการ2รายการในเวลาเดียวกัน เราก็เลือกมาที่อ่านทำนองเสนาะชั้นป. 4-6 ผลการแข่งขันโรงเรียนเราได้เป็นอันดับที่สอง แต่มีเหรียญทอง 3 โรงเรียน ก็ชวดไม่ได้ไปแข่งที่เขต ก็ดีแล้วไม่งั้นต้องมาฝึกกันต่ออีก ภาษาไทยป.6 เป็นวิชาของครูจากโรงเรียนเรียนร่วม เขาคงไม่100% ถ้าจะให้มารับภาระฝึกซ้อมนักเรียนของโรงเรียนเรา ก็เห็นใจเขาแหละนะ

วันนี้ทั้งวันยุ่งอยู่กับการเตรียมตัวเด็กเพื่อเข้าประกวดผลงานทางวิชาการ ระดับเครือข่ายลำพูนเมือง 4 มีรายการหลายอย่างจนเด็กรับไม่ไหว ตารางการแข่งขันออกมาตอนบ่ายเด็กไม่ทันได้ดูว่าของใครมีตารางชนกันบ้าง  บ่ายครูวิยะดามาถามเราเรื่องไปประชุมครูอนามัย เราไม่ได้รับหนังสือจากเขตก็ถือว่าไม่มีคำสั่งจากผู้บริหารก็ต้องอยู่โรงเรียนดูแลนักเรียน  ยังมีหลายรายการที่ไม่ได้ฝึกซ้อมกันเลย กะจะซ้อมพรุ่งนี้ หวังว่าคงไม่ช้าเกินไปนะ

ไชโย !!!  นำภาพเข้าในไฟล์อัลบั้มได้แล้ว  ด้วยตัวเองนะจ๊ะ...   ด้วยตัวเอง...ได้พลังใจจากลูกโทรเข้ามาจากออสเตรเลีย และอเมริกา ทำให้แม่ดาวโหลดภาพเข้าไฟล์อัลบั้มสำเร็จ... เก่งจริงนะลูกแม่ ...เก่งมาก

  เมื่อวานแอนโทรมาตอนเช้าว่าสัปดาห์ที่แล้วโทรไม่มีใครอยู่แม่กับพ่อไปไหนวันนี้เลิกพักเที่ยงเลยโทรมาอีก เราบอกความก้าวหน้าของแม่ว่าตอนนี้แม่มีบล๊อคของตนเองในGotoKnowแล้ว เขียนบันทึกแต่เอาภาพลงไม่ได้ ลูกก็แนะนำว่าให้ค้นจากw. เราบอกว่าอาจารย์ขจิตและเพื่อนๆชาวg2k ก็แนะนำแล้วแม่ทำตามขั้นตอนก็ยังทำไม่ได้   ลูกบอกว่าถึงเวลาทำงานแล้วจะโทรมาใหม่

          วันนี้8โมงเช้าน้องอั๊พโทรมา คุยกับลูกเกือบชั่วโมงแล้วให้ลูกคุยกับพ่อ ว่าพ่อทำอาหารอยู่ ลูกถามว่าดึกแล้วยังไม่ได้กินข้าวอีกเหรอ  เราว่าตอนนี้เช้านะลูกยังไม่ถึงเก้าโมง  เสียงปลายสายทางโน้นพูดว่า "อ้อ!ลืมไปเมืองไทยเป็นเวลาเช้า" ได้ข้อคิดหลายอย่างจากการคุยกับนักปรัชญาอย่างลูกเรา