หอมไอดิน กลิ่นฝน ปนไอน้ำ

เย็นชุ่มฉ่ำ สดชื่น ยืนยลแสง

ระเรืองรอง ระยิบยับ กลับเพิ่มแรง

ให้มีแฮง สู้งานหนัก หลังพักกาย

ธรรมชาติ มีค่า มหาศาล

น่าเดือดดาน ที่มีคน ก่นสูญหาย

กี่ต้นเล่า เหลือเพียงตอ ยืนต้นตาย

น่าเสียดาย ไม้...ต้นน้ำ ช้ำเพราะใคร ?????

        สวัสดี วันปีใหม่ ไทยทั้งผอง

เพื่อนพี่น้อง หญิงชาย หลายหลากสี

สงกรานต์ยล คนสนิท มิตรไมตรี

สพโชคดี ร่ำรวยสุข สนุกเทอญ

        แด่คุณครู ผู้เสริมสร้าง ทางชีวิต

ส่งเสริมศิษย์ รู้อ่านเขียน เพียรศึกษา

จาก ก.ไก่ กอ-อะ-กะ กอ-อา-กา   

พัฒนา ทุกด้าน ตามงานครู

ดินแดนใด ไกลสุดกู่ ครูไปสอน 

ไร้ที่นอน ขาดกิน ถิ่นเลิศหรู

คงคุณค่า น่ายกย่อง เพื่อนผองครู

ทุกวันสู้ เพื่อศิษย์ไร้ ให้อาทร

เมื่อถึงงาน วันครู ผู้เสียสละ

คารวะ คุณครู ผู้สั่งสอน

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งมวล ล้วนให้พร

คลายเดือดร้อน ร่มเย็น เป็นสุขเทอญ

แสนสุขสันต์ทุกวันดีในปีใหม่

ขอบคุณท่าน ผอ.         หลายปีที่ไม่ได้พบกับท่าน ผอ. พบกันครั้งนี้เห็นใจท่านที่กว่าจะเดินขึ้นมาชั้นสองของอาคาร ต้องหยุดและรวบรวมพลัง มานั่งหอบ ท่านผอมลงมาก สาเหตุจากโรคไตต้องฟอกเลือดสัปดาห์ละสองครั้ง(ดีที่เบิกได้) เป็นมาสามปี ปางครั้งขับรถจากที่ทำงานเกิดอาการวูบระหว่างทาง โชคดีมีคนนำส่งโรงพยาบาลได้ทัน(รอดจากการเสียชีวิตไปแล้วสามครั้ง)         นายแพทย์เชี่ยวชาญจากโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯ บอกว่าเสียดาย ถ้ามาพบผมก่อนได้กินยาที่จัดให้คุณก็จะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ (เข้าโรงพยาบาลต่างจังหวัดครั้งแรกแพทย์เจ้าของไข้ให้ฟอกเลือดเลยไม่สามารถให้ยานี้ได้) "นี่หละ คำว่ามาตรฐานที่มันต่างกัน" "นึกถึงท่านผอ.อีกคนที่เสียชีวิตไปแล้ว ลูกรับไปรักษาที่กรุงเทพฯ แพทย์เจาะเลือดที่ตับไปตรวจ แต่เลือดไหลไม่หยุด ที่สุดก็เสียชีวิต น่าสงสารและเห็นใจมากคือลูกชายที่รักและห่วงใยพ่อต้องการทดแทนพระคุณ นำพ่อไปรักษาในโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯ ที่ตนไปทำงานอยู่ แต่ผลออกมาต้องสูญเสียคุณพ่อไป"      

        กระทงงามยามนทีมีจันทร์ส่อง
น้ำเจิ่งนองประคองคู่อยู่เคียงขวัญ
ระยับแสงพลิ้วคลื่นทุกคืนวัน
ล้อแสงจันทร์น่านน้ำลำธารไทย
        อณูน้ำช้ำหนักรับหมักหมม
เต็มโคลนตมสารพิษจิตหวั่นไหว
ค่ำคืนนี้เพียงคืนยืนหวั่นใจ
ตระหนักในคุณค่าบ้างอย่างรู้คุณ
        หนุนน้ำในใจคนไทยไหลมาช่วย
น้ำในห้วยบึงหนองคลองอุดหนุน
เติมความรักดูแลด้วยช่วยเอาบุญ
ขอบพระคุณแทนแม่พระคงคา
        ขอน้ำขุ่นในใจคนไทยหาย
ลืมฝันร้ายในคืนเพ็ญเย็นหรรษา
ลอยทุกข์โศกซึมเศร้าเคล้าอุรา
ลงนาวาท่านรับมอบพร้อมขอบคุณ

        วันเพ็ญเดือนสิบสอง     พิธีล่องลอยกระทง

เริ่มมีในสมัยองค์                  พระร่วงเจ้าท้าวพารา

ท้าวศรีจุฬาลักษณ์               สนมอัครชาญา

จัดล้วนมวลบุปผา                ธูปเทียนมาวันทาธรรม

"เบื่อ"

    "เบื่อ" ทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า

"เบื่อ"  เวลาที่เปลี่ยนจนเวียนหัว

"เบื่อ"  คนโลภกอบโกยโอ๊ยน่ากลัว

"เบื่อ"  ความชั่วความดีที่คนทำ

"เบื่อ"  อดีตปัจจุบันที่นานเนิ่น

"เบื่อ"  เหลือเกินคำเยินยอจนน่าขำ

"เบื่อ"  คนสวยแต่รูปใจระกำ

"เบื่อ"  เช้าค่ำ "เบื่อ"  ตัวกูผู้อ่านเอง

• การให้คำปรึกษาเพิ่มเติม "ภาวะของผู้นำ"
• การเน้นการมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้เสีย
• มหาวิทยาลัยชีวิต
• การตีตรา
• การปิดหู ปิดตา ปิดปาก

• การอดทนได้มากกว่าคนอื่นทน
• การรู้จักเพื่อนร่วมงานเป็นรายบุคคล
• การเป็นผู้ฟังที่ดี ไม่เต็ม กว้างใหญ่ เอาอะไรก็ได้ใส่ลงมาเลย
• การได้ใจก่อนจึงจะได้กาย
• การทำงานจึงง่ายนิดเดียวยึดโครงสร้างและระบบที่เป็น SAR ของแต่ละบุคคล
• ขอให้คุณโชคดี อยู่ในใจของมวลสมาชิก

ประสานงานวันครู ระลึกถึงครู

        รำลึกถึง พระคุณครู ผู้สั่งสอน  

เอื้ออาทร มอบรักให้ ใช้สร้างฝัน

เฝ้าห่วงใย ถามทัก รักผูกพัน

ครูปลูกปั้น ศิษย์อยู่ เคียงคู่ไทย

วันศุกร์แล้ว ตระเตรียมแผนการปฏิบัติงานวันหยุด

• ต้นมะนาวรอการรดน้ำ ใส่ปุ๋ย ห่มดิน ตัดแต่งกิ่ง
• ต้นผักหวานป่าบอกว่าฉันก็ต้องการน้ำและปุ๋ยด้วยนะ ผักหวานบ้านบอกขอแค่ขี้วัวแห้งกับน้ำก็พอแล้ว มะรุม มะพร้าว ฝรั่ง มังคุดก็ขอด้วย เกือบลืม ฮั่นแน่พริกด้วยนะ
• ขี้วัวรออยู่เต็กคอก นำกองรวมไว้ให้หมด
• น้ำหมักไส้/ขี้ปลา/ผลไม้ เทราดคลุกเคล้าขี้วัว
• กระชังเลี้ยงลูกปลานิลยังไม่ได้ล้าง
• ถ้าเวลาพอเหลือแก้วมังกรก็ขอขี้วัวแห้งและน้ำด้วย
• ตัดกล้วยแก่/ปลีกล้วยด้วยอย่าลืม
• แดดร่มลมตกให้อาหารปลาและเดี่ยวขลุ่ยกล่อมด้วยครับ

สวัสดีปีใหม่

        มีอะไร หลายอย่าง ย่างเข้ามา   ชายชรา คนหนึ่ง ถึงกำหนด

ดูโลกมา นานเนา เศร้ารันทด            จนหลังคด โค้งงอ รอเพียงวัน

กาลเวลา ผ่านไป ว่องไวยิ่ง               มีแต่สิ่ง รอบกาย ให้ขายฝัน

กี่ค่ำคืน ฝืนนอน ค่อนคืนนั้น              ทนหนาวสั่น ใจสลด ให้วกวน

        ลูกหลานอยู่ ห่างไกล ที่ใดนั่น    เป็นเครื่องบั่น ทอนจิต คิดฉงน

ยินเพลงลั่น สนั่นดัง ฟังชอบกล          ให้ทุกข์ทน ท้อแท้ แลลับไกล

ปีใหม่มา พาพราก จากอกพ่อ       ลูกหลานหนอ ดิ้นกิน เมาหลับไหล

สุขกับเพื่อน ดั่งมิตร ที่ชิดใกล้     อย่างคลั่งไคล้ เคล้าคลุก สุขเกินพอ