อนุทินล่าสุด

มีคนไข้คนหนึ่งได้สอนผมวันนี้ โดยการแสดงออก.. ว่าเขาไม่ต้องการให้เราก้าวล่วงไปในอาณาเขตความคิด ความรู้สึกที่เขาต้องการปิดกั้นไว้ คือคนไข้ที่เป็น SERO..+ ติดตามมา 2 ปีแล้ว และต้องการให้เขาเข้าโครงการ

หลังการเชื้อเชิญครั้งนี้ สิ่งที่เขาตอบกลับคือ..เขาไม่อยากให้เราพูดถึงเรื่องยาต้าน..เขารู้สึกว่าเขาเเข็งแรงดี ยังไม่ต้องการ

ผมอึ้งเล็กน้อย จากนั้นคือ ช่วงเวลาแห่งการขอโทษ ขอขมา และอธิบายถึงความห่วงใยที่จริงใจของผม ต่อเขา มิได้คิดล่วงเกิน

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

คนไข้มาก อยู่กันสองคน เมื่อยามเหนื่อยๆ ข้อมูลเก่าๆก็ถูก dowload ขึ้นมา ถ้าเราตอบสนองต่อข้อมูลเก่าแบบเดิมๆ ก็คงทุกข์ พยามเรียนรู้ใหม่ๆตาม U-theory แ และพุทธรรม

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

มองดูคนรอบข้างเรา เพื่อนร่วมงาน ก่อนนี้เรารู้สึกหวาดกลัวเขา ไม่ไว้ใจนัก แต่เมื่อเราเปลี่ยนกระบวนทัศน์ว่า ทุกคนมีความดี เรามองว่าเขาไม่ดี เรากลัวเขา เป็นความไม่ถูกต้อง เราต้องเปลี่ยนแปลงตนเอง

เริ่มด้วยการทำดีที่สุดกับเขาก่อน ค่อยๆทำมากๆขึ้น เราอาจจะถูกเขากระแทกบ้าง แต่ก็น่าจะดีขึ้ยน

และจริงๆ ความดีที่ให้ ย่อมได้มาซึ่งความดี อาจจะเร็วบ้าง ช้าบ้างขึ้นกับเวรกรรมที่มีต่อกัน

แต่ดูทุกอย่างดีขึ้น น่าจะมาถูกทางครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

เป็นกำลังใจให้ข้าราชการในองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทุกคนครับ คิดเลยไปถึงเรื่องบ้านเมือง คิดไปถึงคนชื่อศักดิ์ๆอะไรก็ ไม่รู้จำไม่ได้ แต่ถ้าผมเจอคงได้สนทนาเรื่องราวความคิดของเขา

รู้สึกถึงคำมั่นที่ตนเองมีไว้เสมอคือ...เลือดสีน้ำเงินนั้นเข้มข้นเป็นที่สุด ด้วยชีพ...

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

อนุทินเนี่ยเขียนสบายดีนะครับ ไม่ค่อยมีความกดดัน เกร็งๆเท่าใด เพราะเวลาผมจะเขียนบันทึก จะนึกถึงคำแนะนำของพี่ conductor เสมอครับ ว่าเกิดคุณค่าอย่างไรต่อผุ้อ่านบ้าง...

ถึงตรงนี้ขอบคุณอาจารย์มากครับที่แนะนำเรื่องอนุทินเพิ่มเติมครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

เย็นนี้ไปเลี้ยงส่งพี่หมอท่านหนึ่งมาครับ ท่านกำลังจะไปเรียนต่อ

เพื่อกลับมาใช้ทุนที่ปายต่อ การพูดคุยเกิดความคิดหลายอย่าง

ผมคิดว่าผมได้รับสิ่งที่ดีๆจากพี่เขาหลายอย่าง เช่น ความมีเมตตาสูง เรื่องของมุมมองชีวิต อารมณ์

และสุดท้ายคือการขอขมากันและกันครับ ตลอดเวลา สองปีที่ผ่านมาเราอาจจะล่วงเกินกันและกัน ....

ขอให้พี่โชคดีครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

จริงๆแล้วตื่นเช้าวันนี้ list เรื่องที่จะต้องทำมากมาย แต่ก็อยู่ๆพบว่าเวลาไม่พอ นอนๆ อยู่บ้าน จนไม่ได้ทำเรื่องที่กำหนดไว้

รู้สึกเป็นเรื่องธรรมดาที่เรามักทำไม่ได้ หรือทำไม่ทันอย่างที่ใจคิดครับ

แต่ก็ต้องพยามทำกันต่อไป

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

วันนี้ฝนที่ปายตกแรงมากครับ ตอนบ่ายๆ

ตอนเช้าผมเทพื้นทำถนนหน้าบ้านเล็กน้อย

ช่วงฝนตกก็ดีครับได้นอน ได้อยู่กับกับครอบครัว

รู้สึกสบายๆดีครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

วันนี้แม่ของลูกเขาออกปากเตือนลูกเรื่องกินมาก

ผมว่าเป็นเรื่องใหม่ๆที่ดีคับ หลังจากที่คงใช้เวลานาน คงเริ่มจะรู้สึกว่าลูกอ้วนขึ้นจริงๆ หลังจากที่เราพูดมาตลอด อิอิ

ต่อไปผมจะมีแนวร่วมแล้วครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

วานนี้ ใส่เสื้อชนเผ่าปะกากะยอ ไม่ใส่แว่น เป็นประชาสัมพันธ์ให้กับงานมัจฉาพาโชคครับ ออกจะเขินๆ พูดไม่ค่อยออก หลายคนจำไม่ได้ว่าเป็นหมอ....

เช้านี้ทราบว่ารายได้ที่หาได้ส่วนนี้เพื่อโรงพยาบาลคือ 10000 กว่าๆ ไม่น้อยเลยทีเดียว

ขอบคุณพี่น้องทุกคนที่มาช่วยกันครับ

เห็นว่ายอดรวมก็เกือบเข้าเป้าครับ..มากกว่าทุกปีหลายเท่าตัว

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

วันนี้มีเรื่องดีๆหลายเรื่องมากครับ...

มาแต่เช้าคุยกับพี่ๆพยาบาลเรื่องความชอบหนังเกาหลี อิอิ เหมือนกัน แล้วก็ดูคนไข้ต่อ...

น้องหมอใหม่มาปรึกษา เรื่องคนไข้ ทำให้รู้สึกดีๆครับ เพราะว่าได้เรียนรู้ร่วมกัน

แล้วแวะมาสวัสดีตอนเข้ากับท่านผอ พร้อมหยิบย่อมเพื่อขึ้นรถไปตรวจอนามัยเมืองแปงครับ...เห็นคนไข้มามากมาย เฮ้อไม่ค่ออยากไป แต่ก็ต้องไป พี่ๆน้องๆคงจะเหนื่อยที่รพ...

วันนี้ขับรถไปเองกับคุณเภสัชครับ เพราะว่าคนขับรถมีน้อย...

ไปที่เมืองแปงคนไข้ประมาณ 90 คน บ่ายสามจึงตรวจเสร็จ

มีเรื่องยินดีหลายเรื่องครับ

- คุยกับหัวหน้าสอ หลังจากไม่เจอกันนาน คุยเรื่องความคืบหน้างานพัฒนาอนามัย พัฒนาการดูแลผู้ป่วยความดัน เบาหวาน

- ชื่นใจกับน้องแรมซึ่งเป็นพยาบาลที่ขยันและมุ่งมั่น ทำกิจกรรมเอาผู้ป่วยความดันเบาหวานมาเข้ากลุ่ม เธอทำเองคนเดียว เก่งมากจริงๆครับ ให้ห้าดาวเลย

- รู้สึกดีที่มีน้องนศ พยาบาลที่เป็นคนปาย มาฝึกงานที่บ้าน จบมาจะได้มาช่วยถิ่นตนเอง...

- ดีใจที่คนไข้หลายคนระดับความดันและน้ำตาลดีขึ้น ดดยเฉพาะคนที่เราห่วงเขามากกๆ

- ดีใจที่ได้คุยปรับความเข้าใจ คุยเปิดใจกับคุณเภสัชหลายๆเรื่อง น่าจะเป็นความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นเรื่อยๆ เพื่อองค์กรที่มีชีวิต...

- ดีใจเรื่องเล่าของคนไข้ที่ส่งต่อไปกลืนแร่ I131 ที่มหาราช เพราะว่าไปทั้งพ่อและลูกพร้อมกัน และต้องกลืนพร้อมๆกัน ดีใจเพราะว่าขยั้นคยอให้เขาไปนานแล้วครับ...

- กลับมาถึงบ้านปายก็ 16.30 พอ ขอแวะตัดผมที่ร้าน ให้คุณเภสัชขับรถต่อกลับรพ.. ตัดผมไกล้เสร็จลูกกับคุณแม่ก็มารับ โยไม่ได้โทรบอกเลยครับ คงรู้จากคุณเภสัช

- ทราบว่าที่รพ ยุ่งมากๆ ตรวจเสร็จก็ 17.00 น

- มาได้ยินข่าวดีจากพี่สาวเลขาฟา คือเราได้รับการคัดเลือกให้เข้าร่วมโครงการ 200 ที่จะเป็นรพ แห่งความรัก ..และจะได้ไปอบรมเชียงใหม่ 29 นี้

- ได้รับรู้เรื่องราวของพี่สาวเรื่องหนึ่ง ก็เกิดความรู้สึกหลายอย่าง ทำให้ต้องพูดคุยกันนานทีเดียว รวมทั้งกับเจ้านายด้วย เพื่อความเข้าใจที่ดี ความสัมพันธ์ที่ดีของทุกๆคน ทุกฝ่าย..สุดท้ายก็ลงเอยด้วยดีทุกอย่างครับ....

- แล้วก็มาเขียนบันทึกเนี่ยละครับ...

อ้อแต่ว่าคุณลูกสาว ไปเล่นของเล่นหน้ารพ เห็นแม่เล่าและถ่ายรูปมา ท่าทางเธอมีความสุขมากครับ....

พูดกับแม่เขาว่าความรักต่อลูกดูมันมากขึ้นๆ ทุกๆวันนะ มันรู้สึกถึงความยึดติด มองในมุมธรรมะนะครับ...

จริงๆแล้วมีเรื่องราวอีกมากมายครับ

แต่วันนี้ต้องไปนอนก่อนเพราะว่าพรุ่งนี้สถาณการณ์ท่าจะวิกฤติเช่นเดิม เพราะว่า หมอมี 3 คน

ท่านสมคบถึงกับต้องบอกให้ผมว่าพรุ่งนี้มาแต่เช้านะ..ผมก็ตอบครับๆ....สู้ๆครับพี่...

ขอบคุณครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

กำลังสังสัยว่าเราจะติดตามอ่านอนุทันท่านอื่นๆได้อย่างไรนะครับ

พี่ตุ๋ยแนะนำเรื่องการลิ๊งค์ พยามฝึกอยู่นะครับ งงเล็กน้อย แต่ก็ขอขอบคุณพี่มากๆครับ^_^

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

ชีวิตนั้นถ้าเราดูดีๆมันก็เป็นอะไรที่สวยงามและตื่นเต้น สด ใหม่ เสมอนะครับ...

ด้วยแนวคิดของหนังสือหันหน้าเข้าหากันแบบย่อๆที่ผมอ่าน มีตอนหนึ่งที่เขาบอกว่า ชีวิตเรา ถ้าเราปรับความคิดให้ดีๆ เราจะรู้สึกตื่นเต้น สดใหม่กับเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาเสมอ

ผมว่าคิดแบบนี้ก็ดีเหมือนกันครับ เพราะเหมือนว่าเราจะมีสติอยู่กับเรื่องใหม่ๆ สนใจจริงจัง ระลึกรู้ หรือตื่รรู้ตลอดเวลานะครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

หลังจากท่วานนี้เหนื่อยๆ แต่ก็ได้กำลังใจจากเพื่อร่วมงาน และเจ้านาย คิดว่าสู้ต่อไปนะ

วันนี้ตื่อนตอนเช้าก็ใช้เทคนิคเดิมคือ การตื่นมาพร้อมกับการภาวนา อธิษฐานจิตที่จะอดทน ต่อสู้ ทำงานต่างๆให้ดี หรือเป็นการปลุกวัญตนเอง เหมือนการออกรบ

แต่กว่าจะตื่นจากที่นอนได้ก็ไช้เวลาเป็นชั่วโมงครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

หลังจากที่ได้เห็นอนุทินมานานเป็นเดือนก็ไม่เข้าใจ ใช้ไม่เป็นครับ

แต่ว่าวานนนี้ได้ฟังเรื่องราวจากพี่รอนแล้วก็เข้าใจ ลองมาเขียนดู ก็ดีเหมือนกันครับ

น่าจะเหมาะกับผมมากกว่า เพราะความคิดเร็วๆ และไม่ค่อยมีเวลาครับ

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

วันนี้ด้วยความที่เหนื่อย กับงานประจำก็เกิดความคิดความรู้สึกหนึ่งเข้ามา แค่งานประจำก็ไม่ไหวแล้ว....

จึงคิดถึงว่าคนทั่วไปที่ไม่อาจจะเข้าใจ หรือเปิดใจยอมรับงานพัฒนาหรือการเปลี่ยนแปลงคงเพราะความรู้สึกแบบนี้ ที่เรามีบางครั้ง

แต่ส่วนใหญ่ของเรากลับคิดว่า เราต้องปรับปรุง พัฒนา ทำให้ดีขึ้น แม้ว่าเราจะเหนื่อยมากมยก็ตาม เราก็จะเเบ่งเวลาเพื่อที่จะทำ เพื่อที่จะคิด

มองอีกแบบคือพยามออกมาจากความกลัว ความกลัวที่จะเหนื่อย ความกลัวที่จะเปลี่ยนแปลง

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

kmsabai

เขียนเมื่อ

วันนี้ผมได้แบ่งปันเรื่องราวงานพัฒนาประเด็นหนึ่งที่สำคัญ คือเรื่องระบบธนาคารเลือด ที่เรามักมีปัญหาเรื่องเลือดไม่ค่อยพอ เพราะว่าความต้องการที่มากขึ้น ก่อนนี้ก็ได้พูดคุยกับพี่พยาบาลหัวหน้าวอร์ดครั้งหนึ่ง ก็ทำให้เข้าใจกันด้วยดี และได้รับรู้ปัญหาและอุปสรรคร่วมกัน....

จากนั้นผมก็ตั้งใจเก็บข้อมูลช่วยเพื่อพัฒนาให้ดีขึ้น โยเริ่มจากการเก็บข้อมูลพื้นฐาน ออกแบบ คล้ายเป็นงานวิจัยเล็กๆ

วันนี้ได้คุยกับน้องเข้าหน้าที่ห้องแล็ป ผมดีใจมากที่แม้ตอนแรกเขาจะกลัว แต่เมื่อเราสื่อสารไป เขากลับเข้าใจ และต้องการร่วมงานการพัฒนาครั้งนี้ด้วย....

เป็นเรื่องราวที่งดงามของวันนี้ครับ...