นั่งหน้าจอโน๊ตบุคแทบทั้งวันไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย...ทำท่าว่าวิทยานิพนธ์จะเดินได้แต่กลับหมดแรงเอากลางคันตันไปหมดแล้ว ฮือๆๆๆๆ

งานเข้าอีกแล้ว...วันศุกร์นี้ที่โรงเรียนบำรุงฯ เวลา ๐๙.๐๐-๑๒.๐๐ น. ครับ พบการพูดคุยแลกเปลี่ยนกับวิทยากรสามท่านเรื่อง "การใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย" ความจริงก็ห่างเวทีมานานเรื่องนี้ได้ปัดฝุ่นอีกครั้งก็คงท้าทายดี

    ขอพระองค์โปรดชี้นำแนวทางด้วยครับ...

ความจำเป็นของครูสอนภาษาไทยในพื้นที่เขตเฉพาะกิจพิเศษ

คิดไงกับเรื่อนี้ "จำเป็นหรือแค่จำเป็น"

ได้รับข้อความและกำลังใจจากน้องนักศึกษาพร้อมความรู้สึก...หายเหนื่อยเลยครับ อัลฮัมดุลิลละฮฺ

วันนี้กลับไปเป็นครูอย่างเป็นทางการอีกครั้ง...เห็นน้องๆนักศึกษาตื่นเต้นและตั้งใจกับการเรียนก็อัลฮัมดุลิลละฮฺแล้วครับ

เมื่อคืนเตรียมเอกสารนิดหน่อยเนื่องจากไปแล้วไม่อยากให้นักศึกษาผิดหวัง เพราะวันนี้ต้องกลับไปเป็นอาจารย์(พิเศษ) อีกครั้ง...อิอิ 

     งานนี้เจอคำนี้อีกแล้วครับท่าน...ช่วยๆกันไปก่อน ฮ่าๆๆ

ได้รับโทรศัพท์จากท่านรองคณบดีวิชาการ...งานนี้คงต้องกลับไปทำหน้าที่เท่าที่จำเป็นอีกสักครั้งนึงแล้ว ธาตุไฟพลุ่งพล่านเหมือนจะไข้ขึ้นเพราะจะให้เริ่มพรุ่งนี้ อันเนื่องจากนักศึกษาไม่ได้เรียนมานานมากแล้ว (ขอให้เป็นไปตามที่ตกลงนะครับ ผมคงช่วยได้เท่าที่ช่วยได้ เพราะรักตัวเองเหมือนกัน)

ผมประทับใจท่าน ส.ว. ผู้นี้มากครับ

มณเฑียร  บุญตัน

สองคำถามกับบททดสอบการตัดสินใจแบบไม่ได้นัดหมาย... คำถามแรกเป็นของสถานที่หนึ่งที่ทาบทามไปทำงานร่วมรู้สึกเป็นเกียรติครับ แต่คงต้องคิดยาวๆหน่อย พอตกเย็นเป็นคำถามจากเพื่อนร่วมงานสอนภาษาไทย ถามว่า "จบโทแล้วจะกลับมาทำงานที่นี่อีกไหม๊" ความคิดของอาจารย์ท่าน ณ ขณะนี้คงคล้ายๆกับผม และคำตอบของผมก็เป็นเช่นเดิม คือ ยิ้มรับพร้อมคำว่า อินชาอัลลอฮฺ (แต่ที่เพิ่มในคำตอบไปคือ รู้สึกอิ่มตัวกับการทำงานที่นี่ระดับนึงแล้ว)

  ขอพระองค์โปรดชี้นำแนวทางด้วยเถิดครับ...อามีนฯ

วันนี้ประเด็น "นครปัตตานีภายใต้รัฐธรรมนูญไทย : ความฝันหรือความจริง" เวที ที่ ม.อ.ปัตตานีน่าสนใจมากครับหลายฝ่ายนำเสนอได้อย่างน่าสนใจครับ ประเด็นบางประเด็นน่าสนใจยิ่งนัก เพราะเป็นเด็นไม่ได้อยู่ที่การนำเสนอโมเดลแต่ประเด็นคือจะทำอย่างไรให้พื้นที่สงบสุข

อารมณ์นี้ไม่อยากมีเลย... เซ็ง

ปัญหาอาจารย์สอนภาษาไทยจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานแค่ไหน...วันนี้ผมได้รับโทรศัพท์จากทางคณะว่าไม่มีคนสอนในรายวิชาที่เด็กเลือกลง เด็กไม่มีคนสอนมาหลายสัปดาห์ ผมเองเริ่มสับสนว่าผมลาหรือป่าว ไม่เคยเรียกร้องอะไร แต่ทำไมทำท่าจะออกมารูปนี้อีก เบื่อมากครับกับความรู้สึกที่เลือกไม่ได้...จำใจ(อีกแล้ว)อย่างนั้นหรือคือคำตอบ ความจริงคำตอบของผมก็ชัดแล้วว่าขอเลือกให้คนอื่นดีกว่า แต่ยังต้องการคำตอบอยู่อีกทำไม

    ขออัลลอฮฺโปรดชี้นำแนวทางให้ด้วยเถิด...ไม่อยากเครียดอีกแล้วครับ วิทยานิพนธ์ก็ตึงเครียด เรื่องบางเรื่องกลับมากดดันอีก (ถ้าทุกคนรู้คงเข้าใจว่าทำไมผมถึงอยากลาออกก่อน วัฒนธรรมองค์กรกับการไม่เคยฟังเด็กคนนึงบ้าง สุดท้ายปัญหาก็เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ) ไม่เคยเหนื่อยใจแบบนี้มานานแล้วครับ

ลา ก็เหมือนไม่ลา มีงานของมหาวิทยาลัยส่งมาให้ทำไม่ขาดสายดีหน่อยก็ตรงที่ไม่ต้องไปมหาวิทยาลัย ล่าสุดมีงานจากนักศึกษาสาขาหนึ่งส่งมาให้ตรวจพร้อมให้แก้เพราะส่งไปยังสถานที่ที่ต้องส่งไปโดนตีกลับมา เฮอะๆๆจะไม่ให้ตีกลับได้ยังไงเขียนไม่เข้าข่ายเขา อิอิ ตรวจแก้เสร็จสรรพส่งไปไม่น่ามีปัญหาแล้วครับ อินชาอัลลอฮฺ  แบบนี้ขอเป็นที่ปรึกษาเองไปเลยดีไหม๊ อิอิ แต่คงไม่หละครับเกรงใจชื่ออาจารย์ที่ปรึกษาท่าน อิอิ

งงกับตัวเองอีกแล้ว...มีนักศึกษาสันติศึกษา ป.โท ที่ม.อ.หาดใหญ่ ส่งหัวข้อวิทยานิพนธ์เกี่ยวกับสันติศึกษามา ๕ หัวข้อขอคำปรึกษาพร้อมคอมเม้นท์ทั้ง ๕ หัวข้อ...แล้วอย่างนี้จะเอาไงละเนียะนับวันคนยิ่งเข้าใจผิด(คงคิดว่าถนัดงานแนวนี้มากกว่าภาษาไทยไปแล้ว) เฮอะๆๆๆ

ร่วมงานกับสมาคมนักเรียนนอกรอบนี้รู้สึกมีความสุขมากครับ เหนื่อยหน่อยแต่เห็นน้องๆยิ้มได้กับการไปเป็นวิทยากรติว ก็อัลฮัมดุลิลละฮฺแล้วครับ...รอบหน้ามกราคม ผู้ติดต่อบอกว่าเชิญอีกรอบ อิอิ (เข้าใจคำว่าหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งจริงๆ) การได้ทำเพื่อสังคมเพื่อพื้นที่กับงานที่เราชอบมันคือความสุขจริงๆครับ

• วันนี้ไปประชุมเรื่องการขับเคลื่อนโรงเรียนปอเนาะภูมีในฐานะที่ไปช่วยตั้งแต่ร่วมเปิดโรงเรียนสายสามัญได้สามปีก็เห็นพัฒนาการในหลายๆเรื่องของโรงเรียนและครูผู้สอน 
• พรุ่งนี้ต้องไปเป็นวิทยากรที่โรงเรียนจงรักสัตย์ตอนเช้า บ่ายเป็นวิทยากรที่ศาสนูปถัมภ์(บานา)
• ชีวิตหนอชีวิต...มีอะไรอีกมากมาย ขออัลลอฮฺโปรดชี้นำแนวทางด้วยเถิด

งานด่วนอีแล้วครับ...ตรวจทานคำคมเพื่อลงในไดอารี่ของมหาวิทยาลัยฉบับใหม่ของท่านอธิการและนายกสภามหาวิทยาลัย (อัลฮัมดุลิลละฮฺกับเกียรติในครั้งนี้ครับ)

วันนี้คงต้องวิ่งวุ่นทั้งวันอีก...

@53537 เป็นกำลังใจให้ครับอาจารย์...ยิ่งงานเยอะยิ่งบ่งบอกว่าคุณค่าเรายังคงมีอยู่ครับ ผมเองก็มึนกับหลายเรื่องครับพยายามจะหาเวลาพักบ้าง แต่วางเรื่องหลายเรื่องไม่ได้โดยเฉพาะวิทยานิพนธ์บางครั้งมันตันจริงๆๆกว่าจะคิดออก เห้อ...ๆ

วิธีการอยู่กับความรุนแรง http://gotoknow.org/blog/fuad1011/317806

กลับมาไม่ทันหายเหนื่อยได้รับโทรศัพท์ติดต่อไปเป็นวิทยากรติวอีกแล้วครับวันที่ ๖ นี้แล้วจะรอดไหม๊เนี๊ยะ

มีหลายประเด็นที่อยากนำเสนอในงานรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์แห่งชาติปีนี้ แต่มึนกับงานสองวันมากครับขอ อ่านบล็อกให้หายกระหายก่อนแล้วกันครับวันนี้...อิอิ

@53183 ไม่รู้ว่างานสัมมนาที่อาจารย์พูดถึง คือ งานที่ ม.อ.หาดใหญ่หรือเปล่าครับ เผื่อจะติดรถไปด้วย อิอิ

พยายามมานาน...เพิ่งจะติดตั้งโคดในเว็บเป็น เฮ้อ...นี่แหละการเรียนรู้

ดร.สุรินทร์ พิศสุวรรณ และ ท่านคณบดีของเรา (อ.สุกรี หลังปูเต๊ะ) ได้รับการยกย่องเป็น ๑ ใน ๕๐๐ มุสลิมโลกที่ทรงอิทธิพล (ด้านดีนะครับ อิอิ) ด้านการเมืองและการพัฒนาตามลำดับครับ

  ตามลิงค์