ตามมาบอกว่าเป็นปลื้มกับป้าเจี๊ยบมากนะคะ ทราบหรือไม่


อ่านทุกบันทึกที่ป้าเจี๊ยบเขียนใน GotoKnow เกลี้ยงแล้ว และลงมติให้ตัวเองไว้ที่บันทึก พบบล็อกที่ถูกใจเหมือนได้อ่านหนังสือดีๆที่วางไม่ลง...เป็นครั้งแรก นะคะ ต้องขอมาบอกตรงนี้อีกทีค่ะ ว่าถ้าพบตัวจริงต้องขอกระโดดกอดแน่นๆสักที (ต้องกระโดดแน่ๆเลย เพราะตัวเตี้ยกว่าป้าเจี๊ยบมากค่ะ สูงแค่ 1.5 เมตรเอง)



ความเห็น (6)

ไม่มีความเห็น


คำตอบ (1)

ป้าเจี๊ยบ
เขียนเมื่อ
  • อึ้งค่ะ อึ้ง...เมื่อเจ้าของ Best Blog ขวัญใจชาว GotoKnow แวะมาเยือนพร้อมกับสาส์นแห่งมิตรภาพบรรจุข้อมูลที่ทำให้ป้าเจี๊ยบมีหน้าเปื้อนยิ้มได้ทุกตัวอักษร ขอขอบคุณจากใจจริงค่ะ สำหรับการวิเคราะห์อันแสนละเอียดละออ
  • ป้าเจี๊ยบดีใจมากค่ะที่มีผู้อ่านบันทึกที่เขียน และดีใจมากขึ้นหากบันทึกนั้นมีส่วนสร้างความรู้สึกหรือความคิดที่ดีให้แตกหน่อต่อไป
  • ปีนี้พยายามเขียนบันทึกบ่อยขึ้นค่ะ  เพราะพยายามทำตามปณิธานที่บอกไว้กับนักศึกษาไว้ที่ Learners  โดยหวังว่าจะทำตัวเองให้เป็นตัวอย่างแก่นักศึกษาให้ได้ 
  • ก็เป็นแบบว่าไม่อยากเป็นครูประเภทที่บอกให้ลูกศิษย์ทำอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ตัวเองไม่ทำหรือทำไม่ได้นั่นแหละค่ะ    เพราะเด็กจะอ้างว่า "ครูดีแต่บอก ทีครูเองยังไม่ทำเลย" แฮ่ะ ๆๆ ..ได้ยินทีไร..เจ็บทุกที..
  • ป้าเจี๊ยบเป็นสมาชิก GotoKnow ที่มีเพื่อนในวงจำกัดอยู่สักหน่อยค่ะ เพราะเข้ามาเขียนบันทึกตามที่ตั้งใจไว้และเท่าที่เวลามี จึงไม่ค่อยได้แวะไปทักทายผู้อื่นนัก  พอคุณโอ๋-อโณแวะมาบอกปลื้ม  ก็เป็นพลังใจให้ป้าเจี๊ยบมากๆเลยค่ะ
  • อยากขยันเขียนอย่างสม่ำเสมอให้ได้เหมือนคุณโอ๋-อโณบ้าง  ได้แค่สิบเปอร์เซนต์ของคุณโอ๋-อโณ ก็พอใจแล้วค่ะ  สำหรับบันทึกประมาณ 500 เรื่องของคุณโอ๋-โณ  ป้าเจี๊ยบเคยแวะไปอ่านบางเรื่องค่ะ  เพื่อติดตามข่าวคราวในแวดวง GotoKnow ว่ามีอะไรเกิดขึ้น จะได้รับรู้ความเคลื่อนไหวต่างๆ ได้ครอบคลุมและรวดเร็ว เพราะบันทึกของคุณโอ๋-อโณเป็น source ที่ดีมากค่ะ
  • การกอด คือธรรมเนียมการทักทายของสมาชิกในครอบครัวป้าเจี๊ยบมานานแล้วค่ะ  ตอนนี้การกอดขยายไปยังมิตรสหายแล้ว ฉะนั้น เจอกันเมื่อไหร่ ป้าเจี๊ยบก็ขอกอดคุณโอ๋-อโณด้วย  แต่คงไม่กล้ากอดแน่นๆ แรงๆ แบบที่ทำกับสมาชิกครอบครัวตัวยักษ์ของป้าเจี๊ยบหรอกนะ  ..ก็แหม...ตัวเล็กจัง!..  


ความเห็น (6)
เย้เย้ เข้ามาสนับสนุนอีกเสียงค่ะ หนิงก็ปลื้ม  ป้าเจี๊ยบ  มานานแล้วค่ะ แต่ยังไม่ได้สารภาพ อิอิ
  • สวัสดีค่ะ คุณหนิง แวะมาใก้กำลังใจป้าเจี๊ยบอีกแล้ว ขอบคุณนะคะ
P

สวัสดีค่ะ

เคยแวะไปทักทายที่บล็อก แล้วไม่ค่อยมาอีก คิดถึงค่ะ ป้าเจี๊ยบเขียนสนุกค่ะ ชอบอ่านค่ะ

ส่วนตัวแล้ว รู้สึกว่า คนเรา ต้องมีmoodเหมือนกันเวลาจะทำอะไร อยากให้ป้าเจี๊ยบมีmoodมาเขียนมากขึ้นค่ะ

 ป้าเจี๊ยบก็เป็นแบบว่าไม่อยากเป็นครูประเภทที่บอกให้ลูกศิษย์ทำอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ตัวเองไม่ทำหรือทำไม่ได้นั่นแหละค่ะ    เพราะเด็กจะอ้างว่า "ครูดีแต่บอก ทีครูเองยังไม่ทำเลย" แฮ่ะ ๆๆ ..ได้ยินทีไร..เจ็บทุกที..

แหะๆ  โดน !!  อีกแล้วค่ะ ป้าเจี๊ยบ ขา  หนิงโดนเลยเต็มๆ 555

 

ตามมาอ่านแบบปลื้มสุดๆค่ะ คุณพี่ "ป้าเจี๊ยบ" คำตอบทุกตัวอักษรเป็นเครื่องยืนยันว่า ที่เราปลื้มนี้สมควรจริงๆนะคะ เดี๋ยวจะไปนอนหลับฝันดีว่าได้กอดป้าเจี๊ยบแน่นๆสักที ในฐานะที่เป็น idol ให้เราไปเสียทุกเรื่อง ขอบคุณจริงๆค่ะ
  • มาเป็นปลื้มตามพี่โอ๋ด้วยคนครับ
  • ขอบคุณมากครับที่ได้อ่านบันทึกดีๆของป้าเจี๊ยบ
  • ขอบคุณพี่โอ๋ที่เป็นสารบัญใน goyoknow
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท