ลี่ พี่ว่าพี่เพิ่งเป็นสมาชิกยังไม่ครบเดือนเลย และพี่ก็เขียนหลายเรื่องแล้วนา วันนี้ถูกทวงถามว่าทำไมไม่เขียนต่อ รู้สึกผิดยังไงก็ไม่รู้ ก็เลยต้องมานั่งก้มหน้าก้มตาเขียน พี่ทำหน้าที่สมาชิกชาว Blog ที่ดีให้แล้วนะจ๊ะ ขอบอกเพื่อเอาฟามดีใส่ตัว อุอุ........
เพราะเราเป็นสัตว์สังคม ต้องอยู่กับคน เมื่อเราเข้าใจ “คน”มากกว่าคนอื่น เราก็ย่อมได้เปรียบซิ รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งตามที่ซุ่นวู่บอกไว้ อ๊ะฮ้า....ต่อไปนี้เราจะทำในสิ่งที่ “คน”ถูกใจ ใช่ ก๊อ..... ทีนี้เราก็มารู้จักนิสัยสามัญของ “คน” กันดีมั๊ย.... คราวที่แล้วข้าน้อยเขียนถึงธรรมชาติของคน คราวนี้เรามาว่ากันเรื่องนิสัยสามัญของคนเนอะ สามัญ แปลว่าอะไรดีหว่า สามัญนั่นไซร้ ก้อคือ เรื่องทั่วไปของคนน่ะซี อ๊ะ...อ๊ะ ...สันดานดั้งเดิมชัดกว่ากันเยอะเลย มีอะไรมั่งล่ะ มีดังต่อไปนี้
1. ไม่ชอบให้ใครตำหนิติเตียน แต่ชอบให้คนชม อุ๊ฮู้...ดูไม่จืด “ คน” บ้ายอ ว่างั้นเถอะ ถึงรู้ว่าไม่จริงก็ยังดีกว่ามาตำหนิติเตียนแหละ รับไม่ด้าย....รับไม่ได้....ลองมาว่าดิ จะอาละวาดให้ดู แต่ถ้าชมละก็มามะ....มามะ....มาไวๆ........
2. อยากมีชื่อเสียง อยากเด่น อยากดัง ก็ใช่ ก็บอกร้อยหน แบบว่าไม่ปิดบังอำพรางความรู้สึกเลยว่า บ้ายอ เอาง่ายๆ ตั้งแต่ดิฉันเขียน Blog มาเนี่ย ดิฉันเปิดดูอยู่ได้ทุกวี่ทุกวันเพื่อจะนับว่ามีคนมาอ่าน Blog ของอะฮั้นเพิ่มขึ้นวันละกี่คนประมาณว่าเช็คเรตติ้งไงล่า เสร็จมานั่งตาลอย ยิ้มหวานด้วยความเป็นปลื้ม และขอแจ้งให้ทราบโดยทั่วกันว่า หากใครพบเห็นข้าพเจ้านั่งยิ้มหวานอย่างไม่มีสาเหตุ โปรดอย่านำส่งแผนกจิตเวช ขอได้เข้าใจ ข้าพเจ้ากำลังเป็นปลื้มมมมม คิก...คิก.....
3. สนใจตนเองมากกว่าผู้อื่น แหง๋ละ หรือใครจะเถียง เอาเรื่องง่ายๆ พอเป็นกระษัย สาวน้อย สาวใหญ่ทั้งหลายอุตส่าห์ตะกายดูแลตัวเองสุดใจขาดดิ้นให้ดูดี ก็เพราะอยากให้คนชม อยากให้คนมอง ดิฉันขอชี้แจงว่า ที่ตะกายแต่งตัวสวยงาม โดยคิดว่าอายุเป็นเพียงตัวเลข ก็เพราะดิฉันเป็นผู้มีจิตเป็นสาธารณะต่างหาก ลองนึกถึงความเป็นจริงซิ เราแต่งตัวสวยใช่ว่าเราจะเห็นตัวเราเองตลอดเวลา แต่คนอื่นซิเห็นเราตลอดเลย ก็เท่ากับเราแต่งสวยให้ชาวบ้านดู เห็นมั๊ย...เห็นมั๊ย...ว่าเราใจกว้างขนาดไหน สู้อุตส่าห์อดมื้อกินมื้อ เอาเงินไปแต่งตัว (คนไม่สวย เพราะชราภาพแล้ว ก็ไม่ต้องดู ดูสีสันและแบบเสื้อก็แล้วกันนะชาวบ้าน...หุหุ...)
วันนี้เอาไปอ่านเล่นๆ 3 ข้อ ก่อนเนาะ เหลืออีก 5 ข้อ โปรดติดตามตอนต่อไป แล้วอย่าถือสาหาความกันในเนื้อหาสาระล่ะ คิดซะว่าอ่านเอามันส์ก็แล้วกัน เจ้าข้าเอ้ย.........
อ้าว ..ก็หลวมตัวมาแล้ว แถมเขียนแล้วน่าอ่านคนติดกันตรึม ..พวกเพื่อนๆแถว คณะวิทย์ฯ ยังว่า ไม่น่าเชื่อว่าจะเขียนได้วัยสะรุ่นขนาดนี้..ดังไปทั่วแล้ว ก็เขียนต่อซิคะ ;)
เผื่อรวมเล่ม มาขายแข่งกับหนังสือน้องแนน อิอิอิอิ
ชอบอ่านเรื่องแนวนี้ค่ะ เอาไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ดีทีเดียวเลยค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ :-)