ความผูกพันธ์ที่เจ็บปวด


เพราะรักยังคงอยู่ต่างหาก...จึงเจ็บปวด ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนักเจ็บปวด เสียใจ ร้องไห้แล้ว... อย่าลืมมองให้เข้าใจถึง...” สัจธรรม “...ของชีวิตด้วยนะคะ
เพราะรักยังคงอยู่ต่างหาก...จึงเจ็บปวด 
เพราะรักยังคงอยู่ต่างหาก...จึงเจ็บปวด ถ้าวันนี้คนสองคน ต่างหมดรักกันไป คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนักเจ็บปวด เสียใจ ร้องไห้แล้ว... อย่าลืมมองให้เข้าใจถึง...” สัจธรรม “...ของชีวิตด้วยน่ะค่ะขอให้ทุกคน.. “ เข้าใจชีวิต ... มากยิ่งขึ้นกว่าที่เคยเป็นมาเติบโตขึ้น... เข้มแข็งขึ้น... ขอให้อ่อนโยน... แต่เข้มแข็ง
และขอให้วันใหม่ในชีวิต...มาถึงในอรุณรุ่งของวันพรุ่งนี้นะคะ
วันที่เรา...จะไม่ต้องร้องไห้  เจ็บปวด  หรือเสียใจ...อีกต่อไป...

ถ้าวันนี้คนสองคน  ต่างหมดรักกันไป   คงไม่มีใครต้องเสียใจมากนัก
แต่กลับเป็นเพราะ รัก   ที่ยังคงอยู่ในใจของเรานั่นเอง... ที่ทำให้ปล่อยวางลงไม่ได้

ธรรมชาติของรัก ...มักไม่ให้โทษแก่ใคร...
เพียงแต่อาจปรุงแต่งให้หัวใจพองฟู...จนลืมนึกถึง ความจริง   ที่ว่า...
มีวันที่รักมา.... ก็อาจมีวันที่รักไปได้

ความรักเป็นสิ่งสวยงาม....
หลายคนจึงอดหลงใหลได้ปลื้มกับรักไม่ได้....
ในยามที่มีความรักอยู่...

เรามักคิดเอาเองว่า   เพราะเรารักเขามาก
เขาคงเห็นความดี... ความตั้งใจของเรา
และรักเราตอบบ้าง... ไม่มากก็น้อย

และเมื่อเขาตอบรับรักของเรา...
ความพองฟูของหัวใจ....มักทำให้เราก้าวล่วงไปถึงความรู้สึกที่ ยึดมั่น
ว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา...
เป็นเหมือนทรัพย์สินส่วนตัวทางใจอย่างหนึ่ง
ที่จะต้องอยู่กับเราทุกครั้งที่เราต้องการ...
นาน...เท่าที่เราปรารถนา

ความรู้สึกอันนี้แหละค่ะ... คือจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวดทั้งมวล
เพราะฝืนกฏธรรมชาติ
ไม่ได้บอกว่า ... รักต้องลงเอยด้วยความเศร้าเสมอไป
เพียงแต่ถ้าเขาจะอยู่...หรือเขาจะไป
จะรักเรามากขึ้น... คงเดิม... หรือลดน้อยถอยลง
ก็เป็นเพราะคนสองคน...
ไม่ใช่เพราะ ... ความต้องการของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

ชีวิตเป็นเรื่องซับซ้อนเข้าใจยาก ... แต่ในความซับซ้อนนั้น
มันก็เรียบง่ายอย่างที่เรานึกไม่ถึง...
เพราะไม่ว่าสิ่งไหนๆ... หรือเรื่องราวใดๆ
ทุกอย่างล้วนอยู่ในกฏเดียวกัน
คือ เกิดขึ้น ... ตั้งอยู่ ... เปลี่ยนแปลง... แล้วก็จบลง

รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า... ก็หนีไม่พ้น.. กฎ ..ข้อนี้เช่นเดียวกัน
เพราะวันหนึ่ง ...ไม่เราก็เขา...ก็ต้องตายจากกันไป
สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า ... วันนี้...เขายังอยู่หรือจากไป

แต่สำคัญที่ว่า ... ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน
ขอให้มีความทรงจำที่ดี ... เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย...เราก็ยังมีสิ่งดีๆให้ได้นึกถึง
และยิ้มให้กับความทรงจำนั้นได้...
ถึงแม้วันนี้จะยังร้องไห้...
แต่ก็คงไม่กระไร ...เพราะ ชีวิต ...ก็เป็นแบบนี้
มีวันที่เลวร้าย... มีวันที่สวยงาม ...มีวันที่ว่างเปล่า
สุขก็อยู่กับเราไม่นาน... ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน
สุขเคยแวะผ่านมา...แล้วก็ผ่านไป...
ทุกข์...ก็เป็นเฉกเช่นกัน
เจ็บปวด  เสียใจ  ร้องไห้แล้ว... อย่าลืมมองให้เข้าใจถึง... สัจธรรม ...ของชีวิตด้วยนะคะ

ขออวยพรให้ทุกคน.. เข้าใจชีวิต ... มากยิ่งขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา
เติบโตขึ้น... เข้มแข็งขึ้น... ขอให้อ่อนโยน... แต่เข้มแข็ง
และขอให้วันใหม่ในชีวิต...มาถึงในอรุณรุ่งของวันพรุ่งนี้นะคะ
วันที่เรา...จะไม่ต้องร้องไห้  เจ็บปวด  หรือเสียใจ...อีกต่อไป...

...........................................................................................................

หมายเลขบันทึก: 98790เขียนเมื่อ 26 พฤษภาคม 2007 11:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)
เพราะรักจึงเป็นแบบนี้
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท