รู้ใจ อะไรก็ง่ายขึ้นค่ะ

 ดิฉันมีผู้ทำงานให้สถาบันที่เคยทำงานกันไป บ่นกันไปและไม่ค่อยถูกโฉลกกันนัก    

 ดิฉันปวดศรีษะบ่อยๆกับการที่ผู้ร่วมงานขัดแย้งกัน

 หลังจากที่ดิฉันพยายามให้ผู้ร่วมงาน เข้าใจกัน   รู้ใจ และ เข้าใจกันมากขึ้นโดยเป็นตัวกลางและอธิบายนิสัยใจคอ      นิสัยในการทำงาน   ความชอบและความเป็นตัวตนของแต่ละคน    วัฒนธรรมในการทำงานของแต่ละกลุ่มงาน       ดิฉันรู้สึกเป็นสุขในการทำงานมากขึ้นมากค่ะ       เพราะข้อขัดแย้งน้อยลงมาก และ มีการช่วยเหลือกันมากขึ้น        

 ดิฉันเองก็มีสไตล์การทำงานที่แตกต่างจากหลายคนเช่น      ชอบการทำงานข้ามสายงานและการประสานงานทางราบมากขึ้น

 หัวหน้างานบางคนจะไม่ยินยอมเลยถ้าไม่ทำเรื่องผ่านหัวหน้างานก่อนซึ่งดิฉันรู้สึกว่าทำให้การประสานงานมันผ่านหลายขั้นตอนและเสียเวลามาก  

ตัวดิฉันจะไม่ค่อยรู้สึกเมื่อมีใครมาทำงานที่ดิฉันไม่ได้สั่งหรือไม่ทราบมาก่อนโดยดูที่เจตนาของการทำงานนั้นและเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมหรือไม่  

หัวหน้างานบางคนถ้ามีการเชิญบุคลากรโดยไม่ผ่านหัวหน้าจะรู้สึกโกรธและต่อต้านเหมือนโดนเหยีอดหยามทั้งๆที่ทำงานให้องค์กรเหมือนกัน  

ในระยะหลังดิฉันต้องมาเรียนรู้ว่าคนแต่ละคนชอบทำงานโดยวิธีอย่างไรค่ะ   

เมื่อเราแจ้งหัวหน้างานแล้วก็มักจะไม่มีปัญหาค่ะ  

ดิฉันรู้สึกว่าการเรียนรู้ใจกันสำคัญมากๆ    ทำให้ งาน   สำเหร็จอย่างไม่คาดคิดเลยค่ะ

เราสามารถเปลี่ยน จากคู่ซัดมาเป็นคู่ซี้    ทำให้บรรยากาศองค์กรดีขึ้นค่ะ

ใครมีเทคนิคดีๆก็ช่วยลปรรกันได้