เมื่อถูกความทุกข์หยั่งลึกลงจิตใจ
ทุกข์เพราะหวาดหวั่น ว่าสิ่งที่ดำเนินอยู่ทุกวันนี้นั้นถูกต้องหรือไม่ ละทิ้งหน้าที่การงานมาหาความรู้เพิ่มเติม แต่นึกถึงวันที่เอาความรู้ที่ได้มาเพิ่มเติมนี้กลับไปก่อประโยชน์แก่คนรุ่นหลัง
ทุกข์เพราะกังวล ว่าไม่ได้ช่วยเหลือชุมชนและที่ทำงานเก่าทั้งที่ก่อนมาเรียนเคยรับปากว่าจะช่วยเหลือเรื่องงานและการเป็นที่ปรึกษางานวิจัยให้ชุมชน แต่เมื่อมาแล้วก็มีหย้าที่การงานอยู่รายล้อมตัวกระทั่งขยับขยายตามที่คิดไว้ก่อนมาไม่ได้
ทุกข์เพราะยึดติดว่าจะต้องทำทุกอย่างให้ดี แต่ไม่ได้ดีทุกเรื่อง
เมื่อทุกข์มากก็ต้องหาทางออก ด้วยการตั้งสติ ทำสมาธิ แต่ก็ได้ไม่นานนัก พยายามหาทางออกอยู่ 6 เดือนที่ผ่านมาทำให้รู้ว่า ชีวิตไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด การทำงานด้วยเรียนด้วยไม่ได้ง่ายอย่างที่เคยหวัง
"หากความพร้อมเพราะความรักจากวัยเยาว์
หากลำบากก็จักฝ่าฟัน...ให้ถึงฝั่งฝัน
หากพลังใจที่ถดถอย " ขอจงรับรู้ว่ายังมีเพื่อน gotoknow ที่จะสามารถคอยปลอบโยน" เพื่อให้ถึงฝั่งฝัน
......จากคนที่ทำงานด้วยเรียนด้วยเช่นกัน"
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย