[ภาพจาก BC Translink ]
วันนี้จะมาเล่าถึงอีกโครงการหนึ่งที่น่าเอาเป็นแบบมากๆค่ะ ชื่อโครงการ
บนรถเมล์ และ รถไฟฟ้าหลายคันจะมีโปสเตอร์อย่างรูปด้านล่าง ปีนึงมีทั้งหมด 16 บทกวี 16 โปสเตอร์ค่ะ
[Originally posted by Heidi Greco of Out on the Big Limb Blog]
ผู้โดยสารเบื่อๆมองๆในรถแทนที่จะเจอแต่โฆษณาขายของก็จะมาเจอบทกวีเหล่านี้แทน
โครงการนี้ได้รับการสนับสนุนทางด้านเงินทุนโดย the Canada Council for the Arts แล้ว ขสมก. หรือ TransLink เป็นฝ่ายบริจาคพื้นที่ให้ติดโปสเตอร์โดยไม่คิดเงิน ส่วนหน่วยงานที่จัดประกวด และ คัดเลือกบทกวี รวมทั้งจัดทำโปสเตอร์คือ the Association of Book Publishers of B.C. ค่ะ
โครงการ Poetry-in-Transit นี้มีมา 10 ปีแล้วค่ะ มีบทกวีที่เข้าร่วมโครงการ 161 บท เขียนโดยกวี 151 ท่าน จาก 32 สำนักพิมพ์
ปีๆนึงมีผู้โดยสารที่ได้อ่านบทกวีเหล่านี้ถึง 260,000 คน
ขอเสริมว่าเท่าที่เห็นมา โฆษณาบริการหรือสินค้าต่างๆจะติดอยู่ที่ด้านนอกรถ (ท้ายรถ และ ด้านข้าง) ส่วนพวกโปสเตอร์ที่ติดด้านในนั้นมักจะเกี่ยวกับการรณรงค์ทางด้านสังคมมากกว่าค่ะ
เท่าที่จำได้ก็จะมี โปสเตอร์รณรงค์เรื่อง safe sex, ให้ผู้ปกครองคุยกับลูกเรื่องยาเสพติด, ให้วัยรุ่นไม่อายที่จะถามเรื่องโรคติดต่อทางเพศ, เรื่องการกลับไปเรียนหนังสือ ไม่ต้องอายถ้าอายุมากแล้วยังอ่านภาษาอังกฤษไม่ออก ฯลฯ)
ซึ่งจริงๆถ้าทางขสมก. เห็นแก่รายได้ เค้าเอาพื้นที่ภายในรถเหล่านี้ขายให้ทางบริษัทเอกชนโฆษณาสินค้าก็ได้
แต่นี่ทางขสมก.เลือกที่จะบริจาคและใช้พื้นที่เพื่อประโยชน์ส่วนรวม
แบบนี้น่าชื่นชมนะคะ
ในฐานะที่เป็นผู้โดยสารคนหนึ่ง พูดได้เต็มปากว่าชอบโครงการนี้มากค่ะ บทกวีที่เค้านำมาให้อ่านก็มักจะใช้ภาษาง่ายๆ เป็นเรื่องชีวิตประจำวัน อย่างเช่นบทที่นำมาให้ลองอ่านด้านล่างนี้ค่ะ ผู้เขียนเห็นรถเก็บขยะ พนักงานเก็บขยะแล้วก็คิดขึ้นมาว่า จริงๆคนเหล่านี้มีความสำคัญมากๆ แต่เรามักจะไม่เห็นค่าของพวกเค้า พวกเราไม่เป็นโรค บ้านเมืองมีความเรียบร้อยก็เพราะพวกเค้า
ชื่อบทกวี ก็แปลได้สองแง่ค่ะ แปลตรงตัวคือ "นี่คือขยะ" หรือ แปลว่า "นี่แหละ มันช่างไร้ค่าเหลือเกิน" (มันคือขยะ หรือ มันคือคนเก็บขยะ) หรือ "ไม่ได้เรื่อง" (rubbish)
ลองอ่านดูนะคะ
------------------------------------------------------
Disease would be endemic
Were not garbage collected,
Rats would not be gotten rid.
A great city, thus, was saved.
The way to honor, thus, is paved
By the routes of garbage trucks.
--William Kirk Floyd, "This is Garbage," first-prize winner
------------------------------------------------------
[ภาพจาก Tyee Books ]
(อ้างอิง: นสพ. Vancouver Sun, Tyee Books และ BC Book)
ผมเคยเห็นใน บทกวีบนรถไฟ ในอังกฤษ ผมชอบนะครับ
แต่สู้ บทกวีบั้นท้ายรถบรรทุก เมืองไทยไม่ได้ ชอบมากกว่า
จริงค่ะ พวก บทกวีบั้นท้ายรถนี่สร้างสรรค์เหลือเกิน : )
สวัสดีค่ะคุณมัท
เบิร์ดเอาระเบิดมาคืน..แถมด้วยขนมน้ำใจไมตรีเพื่อแทนคำขอบคุณที่ทำให้เบิร์ดเกิดความสว่างไสวในวิญญาค่ะ...^ ^