จากใจศิษย์ผู้คิดถึงครู ด้วยจิตใจเชิดชู กตัญญูรู้ค่าอนันต์
ได้เรียนวิทยา มากมายจนเหลือรำพัน ชีวิตจึงสุขสันต์ สราญรื่นเริงฤทัย
ด้วยดวงจิตศิษย์ปรารถนา น้อมเคารพบูชา แม้ว่าจะอยู่แห่งไหน
ครูเป็นเทียนทอง ทอแสงอันผ่องอำไพ ครูชี้ทางก้าวไกล อภัยต่อศิษย์เรื่อยมา
*ศิษย์ได้ดี และมีวันนี้ได้ ก็เพราะครูมั่นหมาย เหนื่อยกายสอนสั่งหนักหนา
จงตั้งใจเรียน พากเพียรสร้างเสริมปัญญา ทำตนให้มีคุณค่า ชีวาจักไม่วุ่นวาย
ตั้งดวงจิตน้อมอธิษฐานให้ครูอยู่ยั่งยืนนาน สุขสราญสมดั่งที่หมาย
สร้างคนเป็นคน ส่งผลให้เกียรติกำจาย ตราบชั่วฟ้าดินสลาย ศิษย์นี้ไม่ขอลืมครู (ซ้ำ *)