โคเพื่อชีวิต ตอนที่ 46 หาอะไรให้โคกินในหน้าแล้ง
วันนี้อยู่ในช่วงการทดลองให้วัวกินใบมะรุม แต่เนื่องจากวัวไม่กินใบสดจึงต้องใช้เวลาตากใบมะรุมก่อน 1 วัน
ในขณะที่กำลังรอให้ใบมะรุมแห้งได้ที่ก็ต้องหาเมนูใหม่ให้วัวกิน ซึ่งเมนูหลักที่ให้วัวกินทุกวันก็จะเป็นยอดฟางข้าว ยอดอ้อยสับ แต่ในสวนป่าก็จะต้องหาเมนูเสริมเพื่อชดเชยอาหารหยาบจำพวกหญ้าที่ขาดแคลนในช่วงนี้
เมนูเสริมอันแรกคือ ใบมะรุม กำลังอยู่ในช่วงทดลอง
เมนูที่สอง ต้นกล้วยสับ ให้กินเฉพาะโอกาสที่ได้ตัดกล้วย
เมนูที่สามใบกระถินเทพา ทดลองให้วัวกินเมื่อวานตอนบ่าย ซึ่งเมนูนี้ก็ทดลองอีกเช่นเคยว่าจะเหมาะกับวัวแบบไหน
วิธีที่หนึ่ง ยกให้ทั้งกิ่งทั้งใบสดๆ ผลที่ได้วัวก็เมินอีกครั้ง
วิธีที่สอง ตากแดดหนึ่งแดดแล้ยวบดผสมกับยอดอ้อย กินมากขึ้นวนำมาบดไม่ผสมอะไรให้กิน ผลที่เห็นกินเล็กน้อย
วิธีที่สาม ใบกระถินเทพาแดดเดีและพยายามเลือกกินเฉพาะใบกระถินเทพา
วิธีที่สาม ใบกระถินเทพาแดดเดียวบดผสมยอดอ้อยแล้วคลุกเคล้าด้วยมันสำปะหลังบด พบว่าเป็นเสนูที่ถูกใจวัวที่สุด
แต่เมนูทั้งหมดของกระถินเทพาที่ทดลองทำนั้นยังไม่ใช่คำตอบทั้งหมดเพราะต้องลองอีกหลายวัน อีกทั้งปัจจัยแวดล้อมที่จะให้วัวกินมากหรือน้อยก็มีมาก เช่น การทดลองเมนูอาหารนั้นทดลองในเวลาติดต่อกันและมีเมนูอาหารให้เลือกหลายอย่าง ซึ่งอาจมีผลต่อการตัดสินใจกินของวัวได้ หรือในขณะที่กำลังปรุงอาหารนั้นวัวก็จะสนใจเฉพาะมันบดในกระสอบที่วางอยู่ใกล้ ซึ่งมันบดนี้เป็นเมนูที่วัวชอบมากอาจเป็นตัวดึงความสนใจของวัวออกจากเมนูชนิดอื่นก็เป็นได้
วันต่อไปก็ต้องทดลองอีกหลายครั้งเพื่อความถูกต้องเหมาะสม
ความเห็น (7)
ทำไมต้องเป็นหรือไม่เป็นใบมะรุม ประเด็นอยู่ที่ไหน ควรแจงให้เห็นโครงสร้างแนวคิดในการทำงานก่อนการนำเสนอวิธีและผล
และต้องทำในทุกขั้นตอน
อีกประเด็นหนึ่งคือ
อย่าสับสนระหว่างการจัดการความรู้ กับการสร้างความรู้ เกี่ยวกันก็จริง แต่เป็นคนละตอน
ถึงขั้นนี้ควรแยกให้ชัดได้แล้วครับ
อาจารย์แสวงที่เคารพ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่ช่วยสะกิด เนื่องจากพบข้อมูลเกี่ยวกับมะรุมก็นำมาลองทำเลย ยังไม่ได้บอกความเป็นไปเป็นมาว่าทำไมต้องเป็นหรือไม่เป็นมะรุม
จะชี้แจงในบล็อกต่อไปค่ะอาจารย์
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับพี่ดาที่ไม่เหมือนเก่า ไม่เหมือนยังไงรองคิดดูนะครับ
เป็นอย่างไรบ้างครับงานยุ่งมากบ่? อย่าหักโหมหรายเดอเดียวจะไม่สบายเหมือนพี่ระยอง
ต้องขอโทษครับที่ใช้ช่องข้อคิดเห็นส่งมาถามข่าวคลาวเพราะคิดว่าต้องมาดูบัอกทุกๆ วันก็เลยส่งมาทางนี้ ถ้ามีเวลามาเยี้ยมยามแด่เดอ หรือว่าลืมน้องจากเวียงจันแล้วบ่? ฝากบอกอาจารย์ ส ร พ ร ย ด้วยนะครับว่า ยาวิเศษช่วยรักษาอาการป่วยของอาจารย์ต้องใช้นำทะเลประคบเท่านั้นถึงจะหาย
แค่นี้ก่อนครับโอกาศหน้าจะเข้ามาเยี่ยมบัอกใหม่
สวัสดีครับ
น้องแสนดี ที่คิดถึง
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยนะค่ะ ที่ห่างหายไปนานเพราะไข้หวัดใหญ่รบกวนหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ พอสร่างซาหน่อยก็เลือดก็ไปเลี้ยงสมองน้อยไปนิดเลยวูบไปสี่วัน ช่วงนี้พอมีแรงขับเคลื่อนต่อจะหาโอกาสไปอุบลให้ได้เพราะยังมีภาระติดค้างอยู่ รออีกนิดจะไปเยี่ยมให้ได้
ยังคิดถึงเหมือนเดิมจ้า
ข้อเสนอเหมือนกับท่านอาจารย์แสวงนะคะ อย่าลืมว่าตอนนี้เรากำลังศึกษาเรื่องการจัดการความรู้เรื่องการเลี้ยงโค ไม่ใช่การสร้างความรู้ใหม่เรื่องการเลี้ยงโค
อาจารย์พันดา ต้องบอกให้ได้ว่าในขณะนี้การเลี้ยงโคที่บุรีรัมย์เป็นอย่างไรกันอยู่บ้าง มีการเลี้ยงที่แตกต่างกันอย่างไร ลักษณะการเลี้ยงแบ่งออกได้กี่กลุ่ม ถ้าพบว่ามี 2 กลุ่มเช่น เลี้ยงไว้ขาย กับเลี้ยงไว้ ใช้งานในครอบครัว อาจารย์ก็ต้องบอกให้ได้ว่า ทั้งสองกลุ่มใหญ่ที่มี มีลักษณะอย่างไรอยู่บ้าง อย่าหลุดประเด็นการวิจัยของอาจารย์นะคะ
สุธิดา
อาจารย์สุทธิดา ที่เคารพ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ที่ช่วยดึงกลับเข้าลู่เข้าทางอีกครั้ง เพราะกำลังหลงไปหาความรู้ใหม่เหมือนที่อาจารย์ว่าจริง ๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ