จุดเริ่มต้นของเครือข่ายสารสนเทศนี้เริ่มมาจากสภาพการณ์ของระบบสารสนเทศของหน่วยงาน บุคลากรยังมีความรู้ความเข้าใจในการดูแลและใช้งานระบบคอมพิวเตอร์น้อย ประกอบกับบุคลากรด้านสารสนเทศมีจำนวนน้อย จึงทำให้ไม่สามารถพัฒนาบุคลากรได้อย่างทั่วถึง เมื่อทราบถึงปัญหาแล้วจึงมีความจำเป็นในการรวมกุล่มเพื่อแก้ไขปัญหา ในขณะนั้นก็มีการประเมินความสามารถเชิงสมรรถนะด้านสารสนเทศ (Competency IT) ของบุคลากร สคร.5 จึงเป็นแรงกระตุ้นให้บุคลากรเห็นความสำคัญและตื่นตัวที่จะพัฒนาตนเอง
ในการสร้างเครือข่ายด้าน IT เป็นการเชื่อมโยงเครือข่ายของบุคคลที่มีความสนใจด้านคอมพิวเตอร์ที่ต้องการพัฒนาตนเอง (ผู้รับ) และผู้มีความรู้ที่พร้อมจะเป็น “ผู้ให้” มีวัตถุประสงค์ร่วมกันในการดูแลและใช้งานระบบคอมพิวเตอร์ การทำให้เกิดกระบวนการแลกเปลี่ยนโดยการสร้างบรรยากาศในห้องไม่ให้เป็นทางการ บรรยากาศของการนั่งคุยกันสบายๆ จะช่วยให้เกิดการแลกเปลี่ยนที่ดีขึ้น ไม่เกร็งและมีความเท่าเทียมกัน เริ่มด้วยการผลัดกันเล่าเรื่องของตนเองว่าใช้คอมพิวเตอร์ไปทำอะไรบ้างในการทำงานและชีวิตประจำวัน จากนั้นจึงเข้าสู่ประเด็นในแต่ละครั้ง เช่น เมื่อผู้ร่วมแลกเปลี่ยนเห็นความสำคัญหรือประโยชน์ของคอมพิวเตอร์แล้ว ก็คุยกันเรื่องการดูแลรักษาคอมพิวเตอร์ อาจแบ่งเป็น 2 กลุ่ม (กลุ่มละประมาณ 5 คน ถ้าสมาชิกไม่มาก) มีคนบันทึก (คุณลิขิต) ประเด็นในกลุ่มย่อยที่มีการแลกเปลี่ยน อาจทำเป็นแผนที่ความคิด เรื่องเทคนิคการดูแลคอมพิวเตอร์ แล้วนำมาแลกเปลี่ยนระหว่างกลุ่มอีกครั้งหนึ่ง
ในกระบวนการที่ทำนี้จะต้องมีคุณอำนวย (Facilitator) กระตุ้นให้เกิดการแลกเปลี่ยน คุณกิจ เป็นผู้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ และคุณลิขิต เป็นผู้จดบันทึกการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ได้ สรุปบทเรียน แล้วส่งผลการแลกเปลี่ยนนี้ไปให้สมาชิกและบุคลากรทุกคนทาง e-mail เพื่อนำไปเป็นแนวทางปฏิบัติ ในครั้งต่อไปเราก็จะมาพูดคุยกันต่อว่าสิ่งที่นำไปปฏิบัตินี้ดีแล้วหรือยัง ต้องแก้ไขอะไรอีกบ้าง วนไปอย่างนี้จนได้แนวทางที่ดีที่สุดมาปฏิบัติ
การสื่อสารในกลุ่มส่วนใหญ่จะเป็นทาง e-mail เพราะว่าสะดวกและได้พัฒนาตนเองในกรใช้งานไปด้วย มีการติดตามถามไถ่อย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดหาย ทำให้ผลการประเมิน Competency IT อยู่ในระดับดีขึ้น ปัญหาการใช้งานก็ลดลง เจ้าหน้าที่ IT ก็สบายขึ้น มีการพัฒนาด้านอื่นๆ ต่อไปได้ ...ค่ะ
นันท์นภัส สุขใจ
นศ.การพัฒนาสุขภาพชุมชน รุ่นที่ 4
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมาไม่มีความเห็น