ไหวพริบทางการเงิน จากหนังสือ พ่อรวยสอนลูก

เคยอ่านเจอจากหนังสือเล่มดัง เขาบอกว่าไหวพริบทางการเงินที่พ่อรวยสอน ทำให้เงินเล็กน้อยกลายเป็นเงินก้อนใหญ่ได้ และทำให้หลุดพ้นจาก "สนามแข่งหนู" มี ๔ ข้อคือ๑. ความเข้าใจและความสามารถในการอ่านตัวเลข หรือความรู้ทางบัญชี อย่างน้อยควรอ่านงบการเงินเป็น

๒. ความรู้เกี่ยวกับกลยุทธ์ในการลงทุน (ศิลปะในการใช้เงินทำงาน) เป็นการคิดสร้างสรรค์แบบหนึ่ง

๓. ความเข้าใจตลาด อุปทาน-อุปสงค์

๔. ความรู้เรื่องกฏหมาย กฏระเบียบทางบํญชี บริษัทนิติบุคคล  

ลองเอาพิจารณาปรับใช้ดูครับ 

[nash]

สวัสดีค่ะ,

 

เคยอ่านซีรี่ส์นี้ตอนออกใหม่ ๆ ค่ะ  ใช่เล่มของ Robert Kiyosaki ใช่หรือเปล่าคะ? 

 

มีความรู้สึกว่าแก่นจริง ๆ เขาอยู่ที่เล่มแรกเสียส่วนใหญ่  เล่มอื่นค่อนข้างเฉย ๆ

 

ตอนอ่านเล่มแรกครั้งแรก  ยังไม่ได้เคยไปปฏิบัติธรรม  ก็รู้สึกอย่างหนึ่งค่ะ 

 

รู้สึกว่า  เออ...เนอะ  ทำไมหนังสือนี้ดีจังเลย  น่าจะมีการสอนความเข้าใจเรื่อง personal finance พื้นฐานอย่างนี้ให้เด็กทุกคนกันตั้งแต่เล็ก

 

พอไปปฏิบัติธรรมแล้วถึงรู้ว่า  จริง ๆ แล้วมันไม่ใช่  มิติการเป็นมนุษย์มันมีมากกว่านั้น  และความสุขที่แท้จริงมันก็ลึกซึ้งกว่านั้นเยอะ

 

คือข้อดีของหนังสือเล่มนี้ก็อย่างเก่งอาจจะช่วยให้คนบริหารเงินได้ดีขึ้นและอาจรอดพ้นจากการเป็นหนี้โดยไม่จำเป็น

 

แต่ถ้าไม่มีสติกำกับรู้อยู่ด้วยแล้ว  ก็อาจจะทำให้หมกมุ่นอยู่กับการฝักใฝ่จะเป็นนายทุนอยู่อย่างเดียวก็ได้

 

จากสารพัดหนังสือสไตล์ self-help นั้น  เข้าใจว่า  bottom-line คือการให้ความมั่นคงและสงบสุขทางจิตใจ  ไม่ว่าจะจากทางใดก็ทางหนึ่ง

 

เล่มนี้ก็จากทางการเงิน ว่าอย่างนั้น

 

ถ้าคนเราได้ฝึกควบคู่ไปกับวิชารู้จักใจตัวเอง  และสามารถเสริมสร้างภูมิคุ้มกันทางจิตใจ ให้มีความมั่นคงได้ 

 

และมีความสงบสุขได้ในระดับหนึ่งด้วย

 

ก็คงจะดีไม่น้อย

 

คุณผู้ไม่ประสงค์ออกนาม  ว่างั้นไหมคะ?

 

สวัสดีค่ะ,

 

ณัชร

[คนขับช้า]

คุณณัชรครับ ผมเคยเข้า Blog คุณครั้งหนึ่งแล้ว ชอบตั้งแต่แรกเลย เพราะเรื่องของญี่ปุ่นเป็นเรื่องที่ผมสนใจมากเรื่องหนึ่ง จริงๆ คนที่เร่งความสนใจคือคุณประภาส ชลศรานนท์ ที่ชอบเขียนเรื่องญี่ปุ่น เซน จนผมกว้ายซื้อหนังสือเซนมาอ่าน จนรู้แล้วว่าท่านพุทธทาสนี่เซนเราดีๆ นี่เอง

ทำงานทุกชนิดด้วยจิตว่าง จะดีที่สุดครับ

หากจิตยังไม่ว่าง อย่าเพิ่งคิดหรือทำอะไรครับ แม้กระทั่งอ่านหนังสือ

สรุปว่าเห็นด้วยกับคุณณัชรครับ ขอ Add คุณในแพลนเน็ตด้วยนะครับ

เอาเรื่องญี่ปุ่นมาฝากบ่อยๆ นะครับ โดยเฉพาะเรื่องการศึกษา แบบว่าผมมีลูกเล็กน่ะครับ

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

 

 

[เคยเข้าใจธรรมะ]

สวัสดีครับ

ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยอ่านหนังสือพ่อรวยและเป็นคนที่

เคยเข้าวัดฟังธรรมจนเข้าใจอย่างแท้จริงว่าบ่างอย่างในธรรมะที่เราเรียนรู้จากพระธรรมมันไม่ถูกเสียทุกเรื่องบ่างเรื่องก็เป็นความเชื่อที่ผิดๆ เช่น ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน นี่ก็ผิด มีหลายเรื่องที่พอเราออกมาจากการขยะข้อมูลที่ถูกปลูกฝังกันมาต่อๆๆกันมาเราก็จะรู้ว่าคนที่มีปราชญาดีๆต่างๆเขาก็เอาตัวเองไม่รอดสุดท้ายก็ทำให้เครียดเพราะเราทำในสิ่งที่เป็นอุดมคติไม่ได้ไม่ได้มองความจริง  ที่จริงการเอาชนะเนื้อหนังนั้นมันไม่มีประโยชน์สิ่งได้เลย ซ้ำทำให้คนหลงตัวเองขาดความถ่อมใจ ยกตนเหนือผู้อื่น สุดท้ายก็ถูกความยิ่งเข้าคลอบงำ หายอย่างดูดีแต่ผลปรายทางมันไม่ดีจริงๆ คำสอนของพุทธทาสนั้นดี แต่สุดท้ายหาความหาอะไรที่เป็นมรดกไม่ได้ เพราะหาใครทำได้ก็ไม่มี

ที่จริงเรื่องพ่อรวยนั้นเป็นการพูดถึงแบบอย่างครับสิ่งที่เขาพูดมาจากชีวิตที่ประสบความสำเร็จแท้จริงไม่ใช้คำพูดที่เป็นมโนธรรมหาสิ่งจับต้องได้อย่างแท้จริง ความสุขที่แท้จริงคือ คลอบครัว ต่างหาก เสรีภาพต่างหาก ที่เป็นของแท้ ไม่ใช้การเอาชนะเนื้อหนังตนเองซึ่งหาประโยชน์แท้จริงไม่ได้

[อดิศร]

โดยปรกติแล้วก็เป็นคนที่ชอบอ่านหนังสือในแนวธรรมเช่นกัน  เมื่อ 23 ม.ค. ได้อ่านวาทะท่านปัญญา นันทภิกขุ   ที่ท่านผู้ไม่ประสงค์ออกนาม ได้นำมาลง ทำให้ได้พบความจริงหลายอย่าง ที่ซุกซ่อนอยู่ในเนื้อหาใจความ  สามารถนำมาเป็นคติเตือนใจ หรือเป็นแนวทางในการปฎิบัติเป็นอย่างดี             สำหรับเรื่องพ่อรวย  สอนลูกทำอย่างไรจะบริหารเงินเพียงน้อยนิดให้เจริญงอกงามเป็นก้อนโตได้  เป็นเรื่องที่ใหญ่มากหลายคนคงทำไม่ได้  หลายคนคิดว่าเป็นเรื่องปอกกล้วยเข้าปาก   ทุกวันนี้หลายคนได้นำคำสอนของพ่อ....พ่อหลวง   มาเป็นแนวทางในการปฏิบัติเพื่อความเป็นอยู่อย่างมีความสุข  ทฤษฎีเศรษฐกิจแบบพอเพียง  ของพ่อหลวงเรา  ดีที่สุด    

[Ling]

  หวัดดี  ผมเป็นวัยรุ่น ตอนปลาย ๆ ไม่สู้ จะแข็งแรงกับโลกซักเท่าไหร่  อาจไม่เคยเข้าวัดเลย  (หมายถึงไปเอง)  แต่ชอบอ่านหนังสือ  ปกติ ก็อ่านทุกแนว  แต่ไม่ได้อ่านเป็นบ้าเป็นหลัง ประเภท ขาดหนังสือ ไม่ได้ และชอบคิดอะไรแปลก ๆ มาตั้งแต่เด็ก จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้แปลกหรอก  เพราะคนเราคงคิดไม่เหมือนกัน 

        ที่ทุกคนโพสต์ นี่เหมือน การ สนทนา ธรรม ในทางพุทธศาสนา   ประเด็น ก็คือ เรื่องการ การปลูกฝังให้ทุกคนมีความรู้ทางบัญชี การเงิน จะได้ มีเงินเลี้ยงชีพ หลุดพ้นอิศระทางการเงิน  ผมไม่เคยอ่าน พ่อรวยสอนลูก เล่มหนึ่ง แต่ผมอ่านเล่มสองเลย  ผมไม่รู้คิดไงซื้อเหมือนกัน  แต่ผมเรียนบัญชี ตอนเทคนิค มาเลยเข้าใจง่าย  ผมมีความรู้พื้นฐานทางพุทธศาสนา  นิดหน่อย  ชอบอ่าน กองทัพธรรม(นิยาย)  บทความของ พุทธทาส  กามนิตฯ  ฯลฯ  จำไม่ได้ ที่บ้านมีเยอะ พอสมควร ชอบการใช้ปัญญา  ประมาณนั้น

     เอาหล่ะ เข้าเรื่องซะที แนะนำตัวพอแล้ว ผมว่า การจะตีความว่า หนังสือ เรื่องนี้ สอนให้เรายึดติดในทุนนิยม มากเกินไป ไม่ดี หรืออะไรทำนองนี้  ไม่ผิดนะครับ  เป็นการมองแง่อื่นดี  แต่ว่า ของอย่างนี้ มันขึ้นอยู่กับวิจารณญาณ ของแต่ละคน  ซึ่ง คนแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน  ชื่อก็บอกอยู่แล้ว ว่า คน แปลว่า คนให้เข้ากัน จึงผสมด้วยหลาย ๆ อย่าง อารมณ์ ต่าง ๆ เหตุผล  ถ้าเราหลุดที่จะเป็นมนุษย์ ได้ ทุกคน ก็คงจะดี   มันก็คงเหมือน กับ คำสอนนึง ที่บอกว่า  ทุกอย่าง มีสิ่งที่ดี ทั้ง ไม่ดี ในตัวของมันเอง  ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ แล้วแต่ปัญญา ในการเลือกใช้   พระพุทธเจ้า เทศนาใต้ ต้นโพธิ์ แล้ว เด็ด ใบโพธิ์ 3 ใบ มาไว้ในมือ  ถามกับภิกษุใหม่ ว่า ใบโพธิ์ 3 ใบในมือ กับ ใบโพธิ์ บนต้น อันไหน มากกว่า กัน  คำตอบก็คือ  บนต้นมากกว่า  แต่ว่า 3 ใบ นั่นหมายความว่าอย่างไร   หมายถึงอย่างไร ก็ได้ ที่เราเลือก  ใบอื่น ๆ อาจเป็น วิธี ทางการเงิน อื่น ๆ เช่น เป็นตำรวจ ทหาร พยาบาล ครู  นักบัญชี.... ที่เรา ไม่ได้เลือกจะเป็น 

      ความรู้ในโลกนี้ มีอยู่มากมายซะเหลือเกิน แต่ เราจะเลือกอะไร ใช้อะไร  บางวิชาอาจมีโทษ อาจมีประโยชน์ แล้วแต่คนเลือกใช้  ซึ่ง มันก็ไม่ได้หลุดความเป็นคน อยู่ดี  ถ้าคุณ นัท จะพยายาม หาคำตอบของชีวิตคืออะไร  ผมคงสรุปแบบ คนทั่วไปว่า  ชีวิต เป้าหมายต้องการอะไร  ของผมคือ ความสุข  แต่ไม่ได้หมายความว่า ไร้ทุกข์  แต่ เรื่องเงิน ผมมีความเห็นว่า เงินไม่ใช่ทุกอย่าง  แต่ เป็นส่วนหนึ่งของทุกอย่าง  แล้วผมก็ยังเห็นว่า คุณนัท ก็คงจะค้นพบเป้าหมายของชีวิต ของคุณเองแล้ว ถึงพูดได้ถึงขนาดนี้  

  ขอบคุณที่อ่านคับ