หน้ากาก


หน้ากาก...

ภายใต้กรอบต่างๆ ที่เรากำหนดให้เราเป็น...เราให้ชื่อว่า "ทนง"
ทนงนี้เชื่อบ้างดื้อบ้าง...กรอบที่เราสร้างไว้ทำให้..เราต้องเป็นไปตามบทบาท เช่น พ่อ สถาปนิก คนมีปรัชญา
คนไม่สำเร็จในชีวิตคู่ ถังแตก และแก่....

......................................................................................................
บทบาทนี้บางทีก็ดี...เมื่อ สภาพแวดล้อมเหมาะกับช่วงเวลานั้นๆ
แต่บางทีบทบาท ... กรอบกับช่วงเวลาก็ไม่ค่อย MATCH กันทำให้เกิดสิ่งที่ไม่อยากเจอ ความไม่ลงตัว และขัดแย้ง...CONFLICT

บางทีเราอาจปล่อยมันไปดีไหม หรือไม่ดี
ผมจะเป็นแบบนี้บ่อย...ถ้าเราเป็นบทบาทดีเราชอบ...
ถ้าเราเป็นบทบาทไม่ดี ไม่ MATCH กับสภาพภายนอก...เราแย่

ซึ่งส่วนใหญ่ เราไม่ค่อย MATCH กับโลก เพราะโลกไม่ตามใจเรา...
โลกเหวี่ยงเราออกไป ทางซ้ายทีทางขวาที
อาจเพราะโลกเป็นสิ่งชำรุด...ไม่เสถียร... อนิจจัง.... ไม่เที่ยง...เราจึงได้หมุนตัวเรา

.......................................................................................................
ถ้าโลกนิ่ง
เราอาจจะเป็นอีกแบบหนึ่งก็ได้ อาจอาจมีช่วงความสุขที่ยาวนานกว่านี้
แต่เพราะโลกเป็นสิ่งชำรุด และหมุน "ปุเหลก...ปุเหลก..."ไปข้างหน้าเรื่อย
เราจึงต้องพยายาม เรียนรู้ที่จะอยู่อย่างพอทน พอเหมาะ พอสุข

บทบาทที่ดี เราก็จะไม่มีปัญหา...ยิ้มให้กับตัวเอง
และโลกไปเรื่อยๆ (แต่เสียดายที่ว่า...สักวันเราก็ต้องป่วยอีก ตายอีก สิ่งที่เราถูกบังคับให้เจอ)
แต่ถ้าบทบาทไม่ดี...เราก็จะต้องหาทางพอ...แก้ปัญหา
เผชิญกับสิ่งที่ต้องเจอ

วิธีเผชิญอย่างหนึ่ง...คือ แก้ปัญหาที่โลกสอนเรา แต่อีกวิธีหนึ่งที่ผมทดลองทำ คือ ปล่อยบทบาทนั้นไปซะ คนเราแต่ละคนมีสิ่งยิ่งใหญ่ซึ่งไม่ต้องแต่งให้เป็นและสิ่งนั้นขายได้ เป็นบทบาทที่โลกจะต้องซื้อ

ต้นไม้ คนชอบธัมชาติจะต้องซื้อ...อาหารสุขภาพคนรักหุ่นจะซื้อ ของ TECHNO คนทันสมัยจะซื้อ

....................................................................................

ไม่รู้ผมพอเปรียบเทียบได้หรือเปล่า

....................................................................................

คือ เราไม่ต้องทำ PACKAGE ของต้นไม้ให้ MODERN / เราควรทำ PACKAGE ต้นไม้หรือเปล่าไม่แน่ แต่ถ้าเราต้องการขาย เราน่าจะทำ PACKAGE ให้เป็น และ MATERIALISM หรือออก NATURAL TECH ไม่ควรทำสีฉูดฉาด เพราะไม่ใช่สิ่งที่ต้นไม้ต้นหญ้าเป็น

และต้นไม้ต้นหญ้ามีดีกว่านั้นอีก คือ มันทำระบบหายใจให้โลกทั้งใบ
ความยิ่งใหญ่นี้ไร้ราคาในตลาด
แต่มีราคาแท้ๆ อยู่ในตัวเองที่ไม่ต้องให้ใครมาตีราคา

............................................................
ถอดหน้ากากตัวเองออก
มองดูข้างในเราจะพบสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า...จริงแท้ยิ่งกว่า

PURE  LIVE
     PURE LIVING
IT HAPPEN TO be LiVE

............................................................

 

Text : Tan

Editor : Ka-Poom


 

หมายเลขบันทึก: 72000เขียนเมื่อ 11 มกราคม 2007 06:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม 2012 07:23 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
"ถอดหน้ากากตัวเองออก มองดูข้างในเราจะพบสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่า...จริงแท้ยิ่งกว่า" .............................น่าสนใจคะ และถ้าเราไม่ต้องถอดหน้ากากล่ะคะ แล้วศึกษาหน้านั้นๆด้วย แล้วก็ค่อยๆลงไปๆ ศึกษาภายในไปเรื่อยๆ ภายหลังหน้ากาก อาจจะแปรไปในทางที่ดีขึ้น สนุกขึ้น เป็นกันเองขึ้น ....... ไม่มีอะไรคะ แลกเปลี่ยนเฉยๆ

พี่ทาน

  • น่าอ่านมากครับ เป็นความเรียงที่งดงาม
  • ว่าง ๆ เอาภาพประกอบอื่นด้วยนะครับพี่ เพราะพี่กะปุ๋มลงบ่อยแล้วครับ
  • งานเยอะไหม ช่วงนี้อย่าลืมแวะไปเล้าข้าวนะครับ
  • พี่คล่องอยู่ อังคารพุธ-ออตอยู่ พฤหัสศุกร์(จันทร์ ปิดครับ) 

สวัสดีที่..บันทึกพี่ทานค่ะคุณออตP

พี่กะปุ๋มขออนุญาตนำงานเขียนพี่ทานมาตีพิมพ์ใน blog ...มีหลายงานเหมือนกันที่ชอบแต่ไม่ได้นำมาตีพิมพ์ที่นี่ ..และภาพที่นำมาลงนี่...ผู้พิมพ์บันทึก (หมายถึงพี่) ชอบ...ก็เลยนำมาเป็น symbol คล้ายคำลงท้ายน่ะคะ...(เพิ่งมาอ่านเจอว่ามีมาแอบแซว...)...

เดี๋ยวจะพยายามหาภาพอื่นมาลงประกอบ...ค่ะ...ไปเล่าให้พี่ทานฟังแล้วค่ะ..ว่าคุณออตแวะมาแซวที่นี่...

เมื่อวันก่อนไปวิ่งเจอน้องวิทย์ด้วยค่ะ...ยังสอดส่ายสายตามองหาคุณออตอยู่เหมือนกับ..อยากได้เจอแบบตัวเป็นๆ ค่ะ...เพราะไปเล้าข้าว...ไม่เจอเลยค่ะ...

(^_____^)

ขอบคุณค่ะ

กะปุ๋ม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท