รักบ้านเกิด ภาคสอง
จากเมืองเกินร้อย(ร้อยเอ็ด) เมื่อได้มีโอกาสเข้ามาศึกษายังเมืองที่เรียกว่า เป็นเมืองหลวงของภาคอีสาน คือที่จังหวัดขอนแก่น ความที่บิดามารดาปลูกฝังให้รักการศึกษา พี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกันจึงร่วมสานต่อตามที่บุพการีมุ่งหวังไว้ ลูกๆทั้ง 6 คนเรียนจบตามที่ตนเองมีความสามารถและสนใจ แตกต่างสาขา สถาบันแต่จุดสุดท้ายทำให้ผู้เขียนรู้ซึ้งถึงความยิ่งใหญ่ของ"การศึกษา " ว่าสามารถทำให้เราประสบความสำเร็จทั้งด้านการงาน ชีวิตความเป็นอยู่ ด้านสังคมอื่นๆอีกมากมาย
แต่เมื่อได้มารับราชการตามความรู้ที่ได้เรียนมา ตามสาขาที่ตนเองถนัด สิ่งที่ข้าพเจ้าไม่เคยลืมเมื่อมีโอกาสคือกลับไปบ้านเกิดที่ตนเองจากมา และไม่เคยลืมถิ่นฐานที่ไม่เคยอาศัยในตอนเด็กๆ เมื่อหวนนึกถึง ก็จะนึกถึงความยากลำบากที่คนแต่ก่อนเคยเป็นมา การอยู่กินตามธรรมชาติการอยู่โดยอาศัยธรรมชาติ ความผูกพัน นึกถึงท้องไร่ท้องนาที่เคยเป็นที่หล่อเลี้ยงชีวิตเรามา ซึ่งถึงแม้เมืองศิวิไลซ์หลายๆเมืองจะเปลี่ยนไปแต่บางที่ ก็ยังเหมือนเดิม อ่านต่อภาค 3คะ
