ข้าวเช้า

อาจเพราะต้องหุงหาให้ลูก ๆ กินก่อนที่จะไปโรงเรียนกัน น่าจะเป็นช่วงหลังลูกไปเรียนต่อที่อื่นหมดแล้ว ข้าวเช้าของตัวเองจึงแทบไม่ได้แตะอย่างถาวร

ไม่กินข้าวเช้ามานานเท่าไหร่ นึกถึงครั้งแรกไม่ค่อยมั่นใจเลย แต่ที่แน่ ๆ ชีวิตจนถึงวันนี้ ระยะเวลาที่ไม่กินข้าวเช้ายาวนานกว่าช่วงที่เคยกินอย่างแน่นอน ที่สำคัญเคยฟังหมอบอก โอกาสของคนไม่กินข้าวเช้านั้น จะหลง ๆ ลืม ๆ เลอะเลือน มีโอกาสสมองเสื่อมสูงกว่าคนปกติ จะถึงขั้นเป็นสาเหตุของอัลไซเมอร์ด้วยหรือเปล่า อันนี้ไม่เคยได้ยิน

เท่าที่จำความได้ ซึ่งก่อนนั้นคงกินเหมือนกับเด็กทั่ว ๆ ไป ทุกเช้าตัวเองจะต้องลุกขึ้นมาก่อไฟหุงข้าวด้วยเตาถ่าน ควันโขมงโฉงเฉง สมัยนั้นทุกบ้านในละแวกเดียวกันสามารถใช้เป็นสัญญาณบอกได้เลยว่าบ้านไหนตื่นขึ้นมาแล้ว อีกทั้งเริ่มหุงหา เพื่อรับประทานอาหารเช้าร่วมกันภายในครอบครัว ก่อนที่จะไปประกอบธุรกิจหน้าที่การงานของแต่ละคน

หลังจบชั้นมัธยมปลายออกจากบ้าน เพื่อไปเรียนต่อที่อื่น ข้าวเช้ายังกินอย่างสม่ำเสมอ อาจเพราะติดความเป็นอยู่มาจากบ้านนั่นเอง โดยพึ่งพาบริการอาหารของหอในมหาวิทยาลัยที่ตนเองพักอาศัย ซึ่งมีกฎกติกาค่อนข้างเข้มงวด เช่น แต่งเนื้อแต่งตัวมากินข้าวต้องสุภาพเรียบร้อย รองเท้าสวมใส่ต้องเป็นประเภทรัดส้น อะไรทำนองนี้

ปีถัดมาอยู่หอนอก ข้าวเช้าเปลี่ยนไปใช้บริการร้านอาหารภายในมหาวิทยาลัยแทน ซึ่งมีอยู่แห่งเดียว แต่ประกอบด้วยร้านย่อย ๆ ห้าหกร้านเห็นจะได้ สะดวกมากเพราะร้านตั้งอยู่หน้าตึกที่ตัวเองเรียนประจำ แถมกินก่อนจ่ายทีหลังได้อีกด้วย โดยร้านจะลงบัญชีไว้ให้เรานำมาชำระภายหลัง อาจเป็นตอนที่ทางบ้านส่งธนาณัติมาให้

จนเรียนจบไปเป็นครู น่าจะช่วงเวลานี้ที่เริ่ม ๆ กินบ้างไม่กินบ้าง มองย้อนกลับไปถึงสาเหตุ อาจเพราะเริ่มแรกไปอยู่อาหารที่เปลี่ยนแปลงจากเดิมของตัวเองคงไม่ค่อยถูกปาก แม้ในโรงเรียนจะมีบริการร้านอาหารที่เพียบพร้อมก็ตาม แต่สุดท้ายชีวิตที่นั่นก็หลงใหลอาหารอิสานจนได้ อย่างไรเสียข้าวเช้าก็ยังกินบ้างไม่กินบ้างอยู่ดี คงชินแบบนี้ไปแล้ว

ต่อมาย้ายโรงเรียนกลับมาอยู่กับครอบครัว การเลี้ยงดูลูกน้อยทั้งสองจนเข้าสู่วัยเรียน จวบจนจบชั้นมัธยม ทำให้ช่วงนี้ยังกินข้าวเช้าประจำ อาจเพราะต้องดูแลให้ลูก ๆ ได้กินก่อนที่จะไปโรงเรียนกัน น่าจะเป็นช่วงหลังลูกไปเรียนต่อที่อื่นหมดแล้ว ข้าวเช้าของตัวเองจึงแทบไม่ได้แตะอย่างถาวร นับแต่บัดนั้น 

สองสามวันก่อนหลังได้ไปร่วมงานศพ ทบทวนกับภรรยาว่าใครกันที่เล่าให้ฟังถึงอาการลองโควิดที่เขาเป็นอยู่ ซึ่งมีความรุนแรงยิ่งกว่าตอนเป็นโควิดเสียอีก แต่นึกอย่างไรก็ไม่สำเร็จผล ถ้าเป็นเมื่อสามสี่ปีก่อนจะยังมีแว้บ ๆ ลาง ๆ ขึ้นมาบ้าง ทุกวันนี้มืดสนิท ทำได้แค่กะประมาณเอาเท่านั้นว่าใคร (ฮา)

เมื่อคืนข่าวทีวีแจ้งว่า รัฐบาลกำลังหารือกับพรรคร่วมถึงแนวทางจะโหวตคว่ำ พ.ร.บ.สุราก้าวหน้า ซึ่งกฎหมายนี้เสนอโดยพรรคฝ่ายค้าน จึงอดหวนถึงข่าวเก่า ๆ อันโด่งดังเมื่อแปดปีก่อนขึ้นมาไม่ได้ เจ้าของกิจการเหล้าเบียร์ขาใหญ่ของบ้านเรา ใครหนอ? ซื้อขายที่ดินกันแถว ๆ บางบอนในราคาห้าหกร้อยล้านเลยทีเดียว

น่าจะถูกผลกรรมที่ผ่านมาหลาย ๆ ปี จากการไม่กินข้าวเช้า เล่นงานเข้าเสียแล้ว (ฮา)