สมุทัย ของ สงครามยูเครน
ช่วงนี้ใกล้จะเข้าสู่วันสำคัญทางพระพุทธศาสนา คือ วันวิสาขบูชา
ในอีกทางหนึ่งก็มีข่าวสะเทือนพระพุทธศาสนาเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
ยกตัวอย่าง เช่น ข่าวทิดกาโต๊ะ, ข่าวผู้ตั้งตนเป็น “พระบิดา” เป็นต้น
ศรัทธา กับ ปัญญา ต้องไปด้วยกัน
จะอย่างไรก็ตาม ผู้เผยแผ่ธรรมก็ไม่ควรท้อ
ช่วงใกล้วันวิสาขบูชา จึงเร่งความเพียร ฟังธรรมเทศนาของพ่อแม่ครูอาจารย์มากยิ่งขึ้น
เริ่มจากพระธรรมเทศนา เรื่อง อริยสัจ ๔
จนฟังและพิจารณามาถึงโลกธรรม ๘
จนพอจะมองเห็นแว็บ ๆ ถึงสมุทัยของสงครามยูเครน ว่า
กล่าวคือ ผู้นำ ไม่รู้จัก “โลกธรรม 8” เพราะว่า เขาไม่ได้ศึกษานับถือพระพุทธศาสนา
โลกธรรม 8 จะว่า เล็กก็เล็ก จะว่าใหญ่ก็ใหญ่
จนถึงนำไปสู่การเกิดสงครามยูเครน เพราะปูตินไม่เข้าใจ โลกธรรม 8
จะพยายามอรรถาธิบายดังต่อไปนี้
ตั้งแต่สงครามเย็นสิ้นสุดลง
ต่อมาก็นำมาสู่การล่มสลายของโซเวียตรัสเซีย
จากความเป็นหนึ่งของมหาอำนาจของโลกในอดีต
ต้องกลับกลายเป็นประเทศที่มีปัญหามากขึ้นเรื่อย ๆ
ในฐานะผู้นำ ปูตินต้องแบกรับ ปัญหาของชาติ
และต้องแก้ไขปัญหา แต่ทว่า .. เขาไปผิดทาง
แต่ทว่า เมื่อติดเบ็ดของโลกแล้ว ยากที่จะปลดแอกได้ หนอ
ความเห็น (2)
I think not only the President of the Russia Federation is acting under ‘worldly attachments’, many leaders (of countries around the world) are also chained up by attachments too. Some have brands like ‘for the people’, ‘by the people’, ‘for glory of the past’, ‘towards the “better” future’, ‘economy’, ‘prosperity’, {country-name}/{race-name}/{religion-name}/{?-name},…
Look at examples of these attachments: in histories, kings legitimized their sovereignty over the conquered countries (and people) by claiming strong bond to any one or more of the above attachments; in the present time when a country runs out of money, money is created (printed) by making a law to make it legitimate to create money (out of thin air); and to invade another country, a reason and a collective decision is created (again from morsels of anything).
People of all nations and languages are friends from birth to death.Love, mercy, and kindness should be given to each other.
will be able to understand and practice the aboveshould be trained to develop oneself to be able to see the eight worldly virtues
by cultivating oneself on the main road, giving alms, precepts, and meditating