วันแสนเศร้าก่อนถึงปีใหม่ไทยปี พ.ศ. ๒๕๖๕

       คืนวันที่ ๑๐ เมษายน ๒๕๖๕ หลังกลับจากการพาอาม่าไป ทำกายภาพบำบัด ที่ รพ. มทส. เปิดดูเฟสบุ๊ค ได้ทราบข่าวเกิดไฟไหม้บ้านไม้เก่า บริเวณตรงข้ามวัดกลาง ปักธงชัย  ตั้งแต่เวลาประมาณ ๑๖ นาฬิกา   โดยบ้านไม้เก่าจำนวน ๘ คูหา ถูกไหม้ทั้งหมด  จากที่เป็นชาวตลาดปักธงชัยโดยกำเนิด จึงยังจำได้ว่า บ้านไม้ที่อยู่ตรงข้ามประตูเข้า วัดกลางปักธงชัย คือ บ้านของคุณครูพินิจ พรหมนิล ครูที่เคยสอนอยู่ที่ โรงเรียนมัธยมปักธงชัย หรือ มป. ที่เคยอยู่ติดกับบ้านของคุณครูพินิจ ในสมัยนั้น จึงรีบโทร. ไปสอบถามญาติๆ ที่ปักธงชัยว่า ขณะนั้นเป็นอย่างไร ? ปลอดภัยกันหรือไม่ ? พอรับทราบว่า ทุกคนปลอดภัย ขณะนั้นเจ้าหน้าที่และอาสาสมัครสามารถควบคุมเพลิงได้แล้ว ก็สบายใจไปได้ระดับหนึ่ง 

        ในวันต่อมา ช่วงบ่ายโมงครึ่ง ต้องเตรียมเอกสารและเตรียมตัวขึ้นศาลแบบออนไลน์ ผ่าน google meet  เรื่องขอแต่งตั้งผู้จัดการมรดกของน้องสาว ที่เสียชีวิตไปเมื่อปลายปี ๒๕๖๔  ซึ่งก็ผ่านไปด้วยความเรียบร้อย โดยมีทนายมาร่วมซักถามที่บ้านด้วย

        เมื่อมาติดตามข่าวเรื่องไฟไหม้ เพิ่มเติมจึงทราบว่า เพื่อนอาจารย์ท่านหนึ่ง ได้เข้าไปช่วยเหลือให้กำลังใจ อาจารย์คนหนึ่งที่บ้านถูกไฟไหม้ เห็นนามสกุลแล้วจึง เข้าใจว่าเป็นลูกหลานคุณครูพินิจแน่นอน  ซึ่งต่อมาทราบว่าเป็นลูกสาวคุณครู  จึงได้ขอร่วมด้วยช่วยเหลือในยามนี้ โดยส่งกำลังใจด้วยการโอนเงินไปช่วย ผ่านอาจารย์ท่านนี้ครับ

       วันนี้มาเปิดดูบ้านครูพินิจ จาก google maps เพื่อเก็บไว้ในความทรงจำ ร่วมกับภาพเหตุการเพลิงไหม้ที่ได้รับจากญาติ ที่ปักธงชัย ครับ……

ขอแสดงความเสียใจกับทุกท่าน ที่สูญเสียกับเหตุเพลิงไหม้ครั้งนี้  โดยเฉพาะลูกหลานของคุณครูพินิจ พรหมนิล คุณครูที่เคยสอนผมในชั้นมัธยมปลาย เป็นคุณครูที่ผมเคารพและชื่นชมมากท่านหนึ่ง  บ้านหลังนี้ผมเห็นตั้งแต่ตอนกำลังสร้างใหม่ และชื่นชมคุณครูพินิจมากที่ สร้างบ้านหลังนี้ด้วยตนเอง นานเป็นปีกว่าจะเสร็จ  ตอนผมเดินไปโรงเรียนและเดินกลับบ้านหลังเลิกเรียน ก็จะต้องเดินผ่านบ้านคุณครู เคยยืนดูคุณครูสร้างบ้านด้วยความชื่นชมครับ เพราะคุณครูสร้างบ้านหลังนี้ด้วยตนเองจริงๆ   

        รูปข้างบนคือรูปถ่าย ตอนใกล้เรียนจบ ม. ๖ โรงเรียนมัธยมปักธงชัย คุณครูพินิจ นั่งอยู่แถวหน้าที่ผมวงกลมไว้ครับ……..