๏ นั่น! ขวานทองของใครไทยนั้นหรือ
คล้ายว่าคือของคนเล่น ‘กล’ หนึ่ง
ใช้อุบายขายปอกลอกรัดรึง
ลวงเห็นถึงอำนาจกาจทวี
๏ หรือ ขวานทองของเราทุกเผ่าผู้
เพราะเราอยู่คู่ขวานนานสุขี
แค่เพียงเรา ‘มัวเมา’ ไปในวจี
จากขวานดีจึ่งหม่นหมองครองน้ำตา ฯ
๏ หาก ร่วมมือถือความรักตระหนักสิ้น
ช่วยแผ่นดินขวานทองปองรักษา
ไม่หลอกเล่นเป็นคนดีมีจรรยา
ส่งปัญหาร่วมแก้ไขไปพร้อมกัน
๏ สามัคคีมีพลังสั่งโลกได้
นำกายใจร่วมแรงแข็งขยัน
อุปสรรคนักสู้เข้าโรมรัน
ไม่บากบั่นและย่อท้อต่อตนเอง
๏ เอาความรู้คู่สามารถปราชญ์นักรบ
มาสยบ ‘กล’ อุบายที่ข่มเหง
พวกลอบ ‘กิน’ คงสิ้นเพราะกริ่งเกรง
หากเรา’เก่ง’ รอบด้านขวานของไทย ฯ
๏ ตื่นเถิดหนาประชาชนคนทุกเหล่า
อย่ามัวเศร้าหลงลิ้นที่ปลิ้นไหน
หากหวงแหนแดนดินถิ่นต่อไป
เมื่อนั้นไซร้ขวานทองเป็นของเรา ฯ
เอกลักษณ์ ราชไรกิจ: ประพันธ์
เอกสารอ้างอิง APA
เอกลักษณ์ ราชไรกิจ. (2565, กุมภาพันธ์ 17). บทกวี เรื่อง ขวานทอง ของใคร. The Gateway of Thailand's Online Knowledge Management (GotoKnow). https://www.gotoknow.org/posts/697901
ไม่มีความเห็น