…เป็นครั้งแรกที่รู้สึก…ท้อใจ
……เดือนสิงหาคม ปี2020 เมือง Calgary สถานการณ์COVID-19 ยังไม่ดี…มีข้อจำกัดออกมาบังคับใช้…ทุกคนต้องใส่แมสเมื่อออกนอกบ้านใครไม่สวมใส่มีโทษปรับ ทำให้เดินไปไหนรู้สึกปลอดภัยขึ้น…การกินอาหารนอกบ้านต้องงด เปลี่ยนเป็นสั่งอาหารมากินที่บ้านปลอดภัยกว่าไปนั่งที่ร้าน…แรกๆสั่งอาหารจากร้านแบบdelivery …ดูแล้วไม่ค่อยปลอดภัย กว่าจะเปิดกินได้ต้องสเปรย์ถุง เช็ดกล่องอาหาร…จึงใช้วิธีโทรศัพท์ไปสั่งที่ร้าน แล้วขับรถไปรับเองทำให้ลดงาน และมีความสบายใจ…อาหารสดอาหารแห้งออกไปซื้อจากซุปเปอร์มาเก็ต พอลุงหอบหิ้วถึงบ้าน ป้าก็ต้องจัดการล้างทำความสะอาดทุกอย่างก่อนที่จะเก็บ …เหนื่อยนะ แต่ต้องทำ…นี่ละมั้งที่เรียกว่าลำบากตอนแก่…รู้สึกท้อใจมาก …จึงบอกลุงว่า …นี่เธอฉันอายุ65แล้วนะยังต้องทำงานบ้าน …ฉันอยากกลับไปอยู่เมืองไทยแล้ว เพราะรู้สึกไม่อยากหยิบจับทำอะไร อยู่เมืองไทยยังจ้างลูกน้องช่วยงานได้ในยามที่เหนื่อยล้า …ลุงก็บอกจะจ้างคนมาทำความสะอาดอาทิตย์ละครั้งไหม…ฉันก็บอกว่าแค่ทำความสะอาดบ้านไม่ได้ช่วยอะไร…เพราะยังมีงานอื่นมากมายที่ต้องทำทั้งบ้าน…และต้องทำทุกวัน…เธอต้องไปอยู่เมืองไทยบ้างนะปีหนึ่ง3-4เดือนก็ยังดี…เราจะได้ไปเที่ยวกัน เมืองไทยฉันยังไปเที่ยวไม่มากนักเพราะไม่ทำงานก็มาอยู่ที่นี่…ลุงบอกได้ไม่มีปัญหา แต่ต้องรอให้มีวัคซีนฉีดก่อน…
ความเห็น (1)
I can see your point clearly – and we have stopped doing a lot things (house choir) like ironing, cooking every meal, … but we do more activities outdoors like walking and gardening, feeding wild animals, …
%% Thailand is unfortunate at the present time (blame it on Delta) having to do so many things (in her old age) too. Thais are not well known for doing right things at the right time either. We are also waiting to make another countryside excursion in Thailand. But we have advice that Thai hospitality is very much waning in big cities. We hope it does not spread out to the provinces. ;-)