บัญญัติ ๓๐ ประการของลัทธิธรรมศาสน์

.

พทุธ์ศาสน์มีกุศลกรรมบท๑๐ และอกุศลกรรมบท ๑๐ ประการ ธศ. มี๑๕

(หรือ ๑๕ ไม่ ๑๕ จงกระทำ)

หากจะมีการจัดตั้งธศ.ขึ้นมา ขอกำหนดแนวทางการวางตนไว้ในหมู่ธรรมศาสนิกชน ดังนี้

• ๑. ไม่ใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือย/ฟุ้งเฟ้อ
• ๒. ไม่อวดโอ้ ยกตนข่มท่าน ..
• ๓. ไม่สร้างความเดือดร้อน/รำคาญให้แก่ผู้อื่น
• ๔. ไม่นินทาว่าร้ายผู้อื่น
• ๕. ไม่คบคนพาลเป็นมิตร
• ๖. ไม่ทำการใดเพื่อให้ตนเสียสติ (สุรา ยาเมาอื่นใด เช่นกัญชา กระท่อม อนุโลม ตราบเท่าที่มีสติ ไม่สร้างความเดือดร้อน/รำคาญแก่ผู้ใด )
• ๗. ไม่ประจบสอพลอ และไม่เป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก
• ๘. ไม่แบ่งแยกเชื้อชาติ ศาสนา สีผิว รวมถึงพวก LGBT
• ๙. ไม่พยาบาท/อาฆาตต่อผู้อื่น แม้ผู้ที่เป็นศัตรู
• ๑๐. ไม่เสียดายชิวิตในการรบเพื่อป้องกันตนเอง ญาติมิตร หรือเพื่อผดุงไว้ซึ่งธรรม
• ๑๑. ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคในการทำหน้าที่อันชอบธรรมหรือทำความดีอื่นใด
• ๑๒. ไม่หลงมัวเมาในกามคุณทั้ง ๖ (ตาหูจมูกลิ้นกายใจ)
• ๑๓. ไม่เป็นคนอกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ (เช่นธรรมชาติ พระอรหันต์ พ่อแม่ครูบาอาจารย์)
• ๑๔. ไม่เกลียดผู้ใด..ให้โกรธได้ แต่ต้องโกรธอย่างมีสติ
• ๑๕. ไม่ดูหมิ่นศาสนาอื่น

สำหรับจง ๑๕ มีดังนี้

• ๑. จงใช้ชีวิตแบบเพียงพอดี เรียบง่าย สันโดษ ไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม
• ๒.  จงมีความนอบน้อม ถ่อมตน
• ๓. จงมีใจโอบอ้อมอารีย์ มีความเอื้อเฟื้ออาทรต่อผู้อื่น
• ๔.  จงสรรเสริญผู้ที่ควรได้รับการสรรเสริญ
• ๕. จงคบบัณฑิตเป็นมิตร (ไม่คบคนพาลเป็นมิตร)
• ๖. จงเสวนาธรรมกันในหมู่กัลยาณมิตรพอสมควร
• ๗. จงกระหายในธรรม และเพียรภาวนาทำสมาธิอยู่เนืองนิตย์
• ๘. จงมีความซื่อสัตย์จริงใจต่อญาติมิตรและเพื่อน และต่อสาธารณชนทั้งหลาย
• ๙. จงขยันหมั่นเพียรเรียนรู้ตลอดชีวิตทั้งทางโลกและทางธรรม
• ๑๐. จงบริจาคทรัพย์และหรือแรงงานเพื่อสาธารณกุศลตามสมควร
• ๑๑. จงตอบแทนคุณต่อผู้มีพระคุณ รวมถึงโลกและธรรมชาติทั้งหลาย
• ๑๒. จงบูชาผู้ที่ควรได้รับการบูชา (เช่น พระพุทธเจ้า และพระอริยสงฆ์)
• ๑๓. จงมีสติสัมปชัญญะ วิริยะ ในหน้าที่การงาน และในการกระทำทั้งปวงที่ชอบธรรม
• ๑๔. เมื่อถูกตบหน้า จงเอียงแก้มอีกข้างให้ศัตตรูตบ หากยังตบต่อไปก็เอียงอีกข้าง หากยังตบอีกให้ตอบแทนด้วยหมัดเข่าศอกและตีน เพื่อดำรงไว้ซึ่งชีวิตและเพื่อดำรงไว้ซึ่งธรรมะ
• ๑๕. จงเคารพนับถือในศาสนาอื่น ประดุจดั่งว่าเป็นศาสนาของตนเอง