2020-09-03 คำชวนสับสน ชุด C – Contemporary

Revision C

2020-09-03

170715-1 คำชวนสับสน ในการใช้ ชุด C – Contemporary

การใช้ภาษาอังกฤษ ที่ถือว่า ถูกต้อง ในที่นี้ เป็นไป ตามมาตรฐาน ของภาษา

ภาษาอังกฤษ ไม่กำหนดมาตฐาน ถือตามส่วนใหญ่ ที่ใช้แต่ละท้องถิ่น

ความหมาย อาจยืดหยุ่น ขึ้นอยู่กับ ตำแหน่ง/หน้าที่ ในประโยค

Dictionary.com

ออกเสียง “contemporary” = “kuh n-TEM-puh rer-ee”

Dictionary.com

SYNONYM STUDY FOR CONTEMPORARY

Contemporary, contemporaneous, coeval, coincident

all mean happening or existing at the same time.

Contemporary often refers to persons or their acts or achievements: Hemingway and Fitzgerald, though contemporary, shared few values.

Contemporaneous is applied chiefly to events: the rise of industrialism, contemporaneous with the spread of steam power.

Coeval refers either to very long periods of time—an era or an eon

—or to remote or long ago times: coeval stars, shining for millenia with equal brilliance; coeval with the dawning of civilization.

Coincident means occurring at the same time but without causal or other relationships: prohibition, coincident with the beginning of the 1920s.

Dictionary of Problem Words and Expressions

ให้ความหมาย ‘contemporary’ คือ

“‘existing/living/หรือ occurring’ ในเวลาเดียวกัน”

หากแต่ มิได้เป็นคำพ้องความหมาย ไม่ว่ากับ ‘present-day’หรือ ‘modern’

เว้นแต่ เมื่อไม่มีความเกี่ยวข้องกับเวลา

และมีข้อสรุปว่าเป็น “‘contemporary’กับ ปัจจุบัน”

เช่น “ถ้ากรอบเวลา ที่อ้างอิงถึง คือ ช่วงของ ‘Queen Elizabeth I’”

เมื่อกล่าวถึง “’contemporary’ drama” ก็จะหมายถึงว่า

เป็น ‘drama’ ที่แสดงในห่วงเวลาของ “Elizabethan”

แต่ถ้า “กรอบเวลา ที่อ้างอิงถึง คือ “’drama’ of the present day”

(คือห้วงเวลาของ ‘Queen Elizabeth II’) ก็จะให้ความหมาย

‘contemporary’ ว่า คือ เวลาปัจจุบัน

เพราะเหตุว่า ‘contemporary’ หมายถึง “what it does”

จึงถือว่า เป็นการใช้ที่ “ผิด” เมื่อใช้ร่วมกับ ‘more’ (ที่หมายถึง “ในระดับที่มากกว่า”)

เป็นไปไม่ได้ที่ “บางสิ่ง จะเป็น ‘more contemporary’”

โดยที่ น่าจะให้หมายถึง “is more modern”

ตัวอย่างเช่น ‘An Elizabethan play in modern costume.’

ให้ความหมายที่ “ชัดเจน” มากกว่า “an Elizabethan play in contemporary dress.”

Collins English Dictionary

conˈtemporarily adv

conˈtemporariness noun

Usage: Since contemporary can mean

either of the same period or of the present period,

it is best to avoid this word where ambiguitymight arise,

as in a production of Othello in contemporary dress.

Modern dress or Elizabethan dress should be used

in this example to avoid ambiguity

A2Z of Correct English Common Error in English

อธิบายว่า คำที่มักสะกดผิด เป็น contemporyจากการฟังแต่เสียง

ความหมายของ ‘contemporary’ ปัจจุบัน ใช้ในสองนัยะ

• ก. “เกิดขึ้น/มีชีวิตอยู่” ในเวลาเดียวกัน (ในอดีต)

(happens/living at the same time.)

• ข. “modern” “current”

ควรระวัง “ความหมายกำกวม” (ambiguity) ที่อาจเกิดขึ้นได้

เมื่อใช้ใน เนื้อหา “เฉพาะ” ที่ให้นั้น

 เช่น  ‘Hamlet is being performed in contemporary dress.’

ซึ่ง ความหมายของ ‘dress’ จะกำกวม เพราะ

อาจเป็น “sixteenth century” เพราะเป็นเรื่องที่เกิดในศตวรรษที่สิบหก

หรือ เป็นเวลาที่มีการแสดง คือ หรือ “modern” time

Merriam-Webster Dictionary

Did You Know?

Contemporary can be confusing because of its

slightly different meanings.

In everyday use, it generally meanssimply "modern" or "new".

But before the 20th century it instead

referred only to things from the same era as certain other things;

so, for instance,

Jesus was contemporary with the Roman emperors Augustus and Tiberius,

 and Muhammad was contemporary with Pope Gregory the Great.

And contemporary is also a noun:

thus, Jane Austen's contemporaries included Coleridge and Wordsworth,

 and your owncontemporaries were born around the same year that you were.

Merriam-Webster Dictionary

Word History

'Cotemporary':

The Archaic 'Contemporary'

What to Know

Cotemporary is a variant of contemporary that is no longer in use,

also meaning "together in time."

The Latin prefix com-, meaning "together,"

can take many forms like con-, col-, and co-,

and both of these versions were in use

until cotemporary eventually fell out of favor.

Word Variants and Versions

Word variants are the lingering evidence of language change.

The coexistence of two or more spellings for words

(which sometimes also show varying degrees of difference in meaning)

are proof of the occasionally messy process of word formation;

they can be like fossils left behind on a word’s path to acceptance in its modern form.

Some variants are obvious and can have meanings

that bothdiverge and overlap,

like further and farther (more often used to indicate distance)

or antique (“old”) and antiquated (“obsolete”)

or historic (“important”) and historical (“of the past”).

Some are hiding in plain sight;

they are used in different contexts and we don’t usually link them,

though their connection becomes logical and obvious once you think about it in pairs

 like bereft and bereaved

or insulation and isolation

or delectable and delightful.

They derive from shared roots which then grew in different directions.

Sometimes the coexistence is uneasy,

with both words occupying similar semantic territory,

as with academia and academe or feverish and febrile.

The 'Com-' Prefix

But true fossils are often evidence of disappearance;

such is the case for the word cotemporary.

Not contemporary, mind you: cotemporary.

The meanings of the two words are the same,

so the only difference is that they use different forms

of the Latin-based prefix com-,

meaning “with,” “together,” or “jointly.”

Com- has several forms when used in English

and combined with other words:

com- before letters b (combine), p (compromise), or m (commingle);

col- before the letter l (collinear);

con- before otherletters (like concentrate).

But there’s also co-, as in coexist and coauthor,

and it’s such a common prefix that we can understand cotemporary perfectly well today,

even though the word has vanished from the language.

Looking at words formed with com-

as building blocks with other Latin roots is illuminating.

For instance,

the second part of combine adds the same root as binary (“with two”);

for commerce, it’s the same root as merchandise (“with merchandise”);

for confide it’s the same root as fidelity (“with fidelity”);

 for companion, it’s the Latin word for bread, panis (“with bread”—the person you share food with).

For contemporary (and cotemporary), it’s the Latin word tempus (“together in time”).

Usage of 'Cotemporary'

Cotemporary has the advantage of similar forms

for its near synonyms coetaneous and coeval,

both meaning“of the same or equal age, antiquity, or duration.”

Coincident is another synonym, meaning “occupying the same space or time.”

And, using different building blocks, a different Latin prefix gives us extemporary, a synonym of extemporaneous.

Cotemporary was the preferred form for lexicographers

Samuel Johnson in 1755 and Noah Webster in 1828.

Though they also had entries for contemporary,

Webster makes his opinion clear in a note: “I consider this word as preferable to contemporary, as being more easily pronounced.”

Webster should have stuck to the facts, though:

he also preferred ieland over island

and the funny-looking bridegoom over bridegroom,

and time has made these spellings look anything but contemporary.