ในเอื้อมมือของความรัก

ในเอื้อมมือของความรัก
สุภัชชา. พันเลิศพาณิชย์

ไหววังเวงเงียบงันที่เวิ้งฟ้า
ละอองหมอกพัดพามาทักถาม
ความเหน็บหนาวเย็นตาใต้ฟ้างาม
หลับตาถามยามเงียบสงบงัน

หอมเอ๋ยหอมละอองฝนปนไอหมอก
ความหนาวเยือนมาบอกเจ้าจอมขวัญ
กลิ่นดอกไม้หอมเย้ายวนชวนชมจันทร์
กาลเวลาเปลี่ยนผันไฟฝันจาง

ใกล้รุ่งสางละอองฝนปนไอหมอก
ผีเสื้อหยอกเย้าดอกไม้ ไม่คลายห่าง
หอมกลิ่นดินกลิ่นใบไม้ใต้ใบบาง
มีความรักแทรกระหว่างขึ้นกลางใจ

ธรรมชาติไม่เคยทิ้งมวลมนุษย์
มอบอากาศที่บริสุทธิ์สุขสดใส
ให้ร่มเงาแผ่กิ่งก้านมอบผลใบ
ธรรมชาติคือผู้ให้อย่างแท้จริง

แล้วมนุษย์ทำไมไยฉุดคร่า
ทำลายป่าให้สูญหายไปหลายสิ่ง
ธรรมชาติเกื้อการุนณ์หนุนเอื้ออิง
แต่มนุษย์ทำบางสิ่งเผาทำลาย

เห็นผืนป่ารกร้างทางว่างเปล่า
มนุษย์เจ้ากลับฉุดคร่าน่าใจหาย
ธรรมชาติเอาคืนกลับบอกบ่นทุรนทุราย
ธรรมชาติป่าไม้รักไหมถามใจดู